محمد مهدی اسلامی- تا چند روز دیگر 1175 سال از آغاز امامت منجی ای می گذرد، که از آرزوی در رکاب او بودن را بزرگانی همچون امام صادق علیه السلام بارها به زبان آورده بودند. چه بسیار اولیا و انبیایی که آرزوی درک این روزگار را داشته اند و چه بسیار روایاتی که به وظایف این دوره می پردازد، روایاتی که نشان از وظیفه خطیر ما دارد همچون "افضل العباده انتظار الفرج”

دشواری این امر در آن است که شیعه بارها در میانه حیرانی مانده و یافتن راه دشوار می گردد. امام صادق (علیه السلام) فرمود: «یأتى على النّاس زمان یغیب عنهم امامهم»، زمانى بر مردم فرا رسد که پیشواى شان غایب گردد. زراره پرسید: در آن زمان مردم چه کنند؟ فرمود: «یتمسّکون بالأمر الذى هم علیه حتّى یتبیّن لهم»، به همان امر ولایتى که دارند چنگ زنند، تا بر ایشان تبیین شود. و در کلامى دیگر فرمود: خوشا به حال شیعیان ما ! آنان که در زمان غیبت قائم ما به ریسمان ولایت ما تمسک مى جویند.

تبیین و شناخت راه بر کسی میسر است که از سویی دانش کافی به فقه اسلامی داشته باشد و از سوی دیگر نیازهای روز را بشناسد و امروز این راه با حضور ولایت فقیه برای ما روشن است. 19 دی 1357 تا 9 دی 1388 گواه وظیفه شناسی امت در این راه بوده است. اما آیا این میزان مشارکت ما کافی بوده است؟

امام خمینی (ره) تلقی خمودگی را از معنای این انتظار زدود و آموخت که این انتظار از جنس کسب آمادگی است. آنچنان که در هنگامه آغاز به کار موتلفه اسلامی فرمود باید متشکل شد و جهان را برای حضور مولا مهیا نمود و آنگاه گفت مولا جهان منتظر قدوم شما است.

این رویکرد بیانگر نگرشی متفاوت به تحزب است که به جای محوریت قدرت و ... وظیفه را محور عملکرد خود می داند؛ وظیفه ای که مهیاگر ظهور باشد و از این رو روزی همّ غالب آن جهاد و روز دیگر مشارکت در مدیریت اداره کشور است.

جای تاسف است که سالها با یکسان انگاری تحزبی که مورد تایید امام بود با تحزب غربی؛ از یک سو به ترویج حزب بر اساس منطق نظریه پردازان قرن 19 اروپا و از سوی دیگر تلاش برای حذف حزب از ساختار کشور را شاهد بوده ایم.

این روزها که سخن از آشتی دولت با احزاب است؛ انتظار آن است که تعریف دقیق تری از حزب مورد نیاز در ساختار کشور ارائه شود. تعریفی که زیرساخت آن توسط رهبر معظم انقلاب در سفر کرمانشاه پایه گذاری شد و باید اینک وزارت کشور قبل از آغاز دور تازه ای از ترویج تحزب آن را به یک سند رسمی تبدیل نماید. سندی که حزب در آن برانداز حاکمیت اسلام نباشد بلکه با نگاهی اصلاحی در تعجیل ظهور مولا ایفای نقش نماید.