حمید رضا ترقی- اگر تحول روبه کمال و آرمانها ی انقلاب نباشد و حرکت روبه رشد متوقف ویا دچار پس رفت گردد به گفته رهبری: نقطه‌ی مقابل انقلاب،یعنی ارتجاع است. خیلی از انقلابهای دنیا مبتلا به ارتجاع شدند؛ یعنی بعد از آنکه پنج سال، ده سال، پانزده سال از شروع انقلاب گذشت، به خاطر بی‌اهتمامی‌هایشان مبتلا شدند به ارتجاع، به عقب‌گرد؛ این ارتجاع، نقطه‌ی مقابل انقلاب است. و هر دو -یعنی هم پیشرفت انقلابی، هم پسرفت به معنای ارتجاع- بستگی دارد به اراده‌ی انسانها؛ انسانها اگر چنانچه درست حرکت بکنند، درست پیش خواهند رفت؛ اگر چنانچه غلط حرکت بکنند، پس‌رفت خواهند داشت، که در قرآن هم به هر دوی اینها اشاره شده. در سوره‌ی مبارکه رعد [میفرماید]: إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىیُغَیِّروا ما بِأَنفُسِهِم؛ که سیاق آیات نشان می‌دهد که [این آیه]، آن جنبه‌ی مثبت را بیان می‌کند، یعنی وقتی که شما تغییرات مثبت در خودتان ایجاد کردید، خدای متعال هم برای شما حوادث مثبت و واقعیّتهای مثبت را به وجود می‌آورد. دوّمی در سوره‌ی انفال است: ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ لَم یَکُ مُغَیِّرًا نِعمَهً أَنعَمَها عَلى قَومٍ حَتّى یُغَیِّروا ما بِأَنفُسِهِم؛ این جنبه‌ی منفی است، جنبه‌ی عقب‌گرد است، که اگر چنانچه خدا نعمتی به یک ملّتی داد و این ملّت درست حرکت نکردند، درست عمل نکردند، خداوند این نعمت را از اینها می‌گیرد. شما در دعای کمیل هم می خوانید: اللَّهُمَّ اغفِر لِیَ الذُّنوبَ الَّتی تُغَیِّرُ النِّعَم‌؛ این تغییر نعمت، یعنی سلب نعمت، چیزی است که ناشی از اراده است. ما بایستی بشدّت مراقبت می‌کردیم و مراقبت بکنیم که به این حالت دچار نشویم.14/3/99

اساسا" درهر نهضت انقلابی باید چشم انتظار رجعت ودرکمین مرتجعین و بازگشت طلبان بود ، به این دلیل که در هر انقلاب حقیقی ، تحول در نیروی اجتماعی یعنی انسان‌ها روی می‌دهد و و هرگونه تغییر و تحول بر تحول خوی و اخلاق و عادات مردم مبتنی می‌شود , و نیروی اجتماعی تربیت شده و تحول پذیرفته‌ به‌عنوان ضامن اجرا و ادامه ی نظامات اجتماعی تلقی خواهد گشت .از طرفی تحول اعتقادی و اخلاقی امری نسبی است نه کامل و نهایی ؛یعنی تحول اساسی اعتقادی و اخلاقی در افراد در دوران انقلاب به کمال نمی‌رسد و همه ی افراد هم مشمول تحول نمی‌شوند .

نتیجتا هم بقابای دوران قبل از انقلاب دراحاد جامعه هست و هم افرادی که تحول نپذیرفته اند وجود دارند هم کسانیکه صبر کافی را برای به نتیجه رسیدن انقلاب و عبور از مشکلات و موانع و سختی هایش را ندارند، هستند.

مجموعه ی این عناصر در جامعه وقتی دست دردست هم داده و متحد می‌شوند؛ مسیر گریز از نظامات اسلامی و انقلابی را پیش گرفته و یا می‌خواهند به نظام گذشته برگردند و از آن تعریف و تمجید می‌کنند یا اینکه دست دردست دشمنان انقلاب و بیرون مرزها داده و به‌دنیال دریوزگی از بیگانگان می روند و یا با نافرمانی مدنی و شورش های خیابانی سعی بر مقابله سیاسی و حتی نظامی و امنیتی با نظام اسلامی بر می آیند.