صدای پرهیجان وی در حالی از رادیو پخش می‌شد که تنها ۸ ماه از آزادیش می‌گذشت. با اوج گیری انقلاب، شاه ناگزیر بود که از فشار بر مبارزان بکاهد. در همین راستا بود که ساواک نوشت: «گزارشات رسیده حاکی بود که نامبرده با اینکه ممنوع المنبر است در مجالس و در منزل محمد تقی فلسفی مطالبی تحریک آمیز و خلاف مصالح کشور بیان می‌دارد... و چون رسیدگی به پرونده نامبرده مدتی به طول می‌انجامد و از طرفی از وی رفع بیم تبانی به عمل آمده بنابراین مراتب به دادستانی ارتش اعلام و سرانجام قرار بازداشت وی به قرار التزام عدم خروج از حوزه قضایی تهران به قید وجه التزام مبلغ یکصد هزار ریال تبدیل و روز ۲۷/۳/۳۷ از زندان آزاد گردید»