محمد کاظم انبارلویی
بی بی سی در روزهای گذشته به نقل از وزیر نفت عربستان اعلام کرد: برای جبران نفت ایران، کافی است شیر فلکه‌ها را باز کنیم.
علی‌النعیمی وزیر نفت عربستان در گفتگو با سی ان ان گفته است: عربستان می‌تواند ظرفیت تولید نفت خود را تا 13 میلیون بشکه در روز افزایش دهد.
آمریکایی‌ها و غرب در برخورد با انقلاب اسلامی وارد فاز جدیدی شده‌اند. این فاز را می‌توان بازی با آتش نامید. شرکای غرب در منطقه هم ظاهرا در حال و هوای همگرایی با اقدامات جدید هستند.
سه قلم برخورد؛ "تهدید" ، "تحریم" و "ترور" که اکنون در دستور کار استکبار جهانی است در مفاهیم حقوق بین‌الملل و کنوانسیون‌های جهانی نوعی اعلام جنگ محسوب می‌شود قرار نیست در جنگ، یک طرف هرچه از دستش بر آمد انجام دهد و طرف مقابل مظلومانه بایستد و فقط پذیرای ضربه از طرف مقابل باشد.
به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها پیام بستن "تنگه هرمز" از سوی ایران را جدی گرفته‌اند و لذا ارسال نامه اوباما و به دریوزگی افتادن استراتژیست‌های آتش‌افروز آمریکایی را از این طریق خوب می‌شود فهمید.
آمریکایی‌ها فهمیده‌اند در ایران ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در هوا، دریا و زمین دست به ماشه فقط منتظر یک فرمان هستند. آمریکایی‌ها فهمیده‌اند بغض فرو خفته‌ای در گلوی ملت ایران به خاطر شرارت‌های تروریستی وجود دارد که به موقع خود سر باز خواهد کرد و صدای آن تا آن سوی دریاها در کاخ سفید شنیده خواهد شد. آمریکایی‌ها نیک می‌دانند همین نفرت در سراسر منطقه وجود دارد و آثار خود را در سرنگونی دیکتاتورهای وابسته به غرب نشان داده است لذا با احتیاط و دست به عصا گام بر می‌دارند و اصرار می‌کنند باب مذاکره 1+5 همچنان مفتوح بماند. اقتصاد غرب بویژه آمریکا رو به ورشکستگی، رکود و بحران دارد و مشرف به موت است. دولت‌های اروپایی زیر شلاق اعتراض مردم قادر به برنامه‌های اصلاح اقتصادی نیستند. آنها در وسط معرکه اوضاع آرام صلح نسبی در منطقه و جهان قادر به اداره خود نیستند، چگونه است که اگرگلوی آنها را در تنگه هرمز سخت بفشاریم جان سالم به در خواهند برد؟ اگر یک جو عقلانیت در اتاق جنگ نظامی، اقتصادی و سیاسی غرب علیه ایران حاکم باشد به سمت این آتش افروزی نخواهند رفت. ارسال نامه اوباما به ایران نوعی علامت برای نشان دادن رویکرد عقلانی است اما ایرانی‌ها می‌دانند که این خود یک فریب است. غرب باید بداند اگر صبر ملت ایران به سر آید ناچار رجوع خواهد کرد به سمت همه ظرفیت‌هایی که هر نوع دفاع را مشروع جلوه می‌دهد و قاعدتا در این رجوع هیچ مرزی را نیز بر نمی‌تابد. حرف ما با آمریکایی‌ها روشن است اما یک کلمه هم باید به برخی از کشورهای عرب خلیج‌فارس گفته شود و آن اینکه وقتی دو پهلوان در میدان با هم مبارزه می‌کنند عاقلانه نیست چند بچه بیایند درمیدان هارت و پورت کنند و بیم آن رود که زیر دست و پا له شوند. لذا با زبان نصح باید آنها را از این لوس‌بازی بر حذر داشت. اظهارات علی‌النعیمی مبنی بر باز کردن شیر فلکه‌های نفت برای جبران تحریم نفت ایران وسط دعوای ایران، آمریکا و انگلیس نوعی رجزخوانی به زبان عربی است. در پاسخ النعیمی باید گفت: ایران که قادر است تنگه هرمز را برای تنبیه متجاوز در شرایط جنگی (یعنی همین شرایطی که اکنون آمریکایی‌ها به وجود آورده‌اند) ببندد، قطعا قادر خواهد بود صادرات نفت عربستان را به زیر عدد انگشتان یک دست در بشکه برساند. چون قرار است ملت ایران آن روز که نتواند نفت خود را بفروشد به همه کسانی که در این توطئه شریکند نیز اجازه نخواهد داد نفت خود را بفروشند. آنها نه تنها نمی‌توانند نفت تحریمی ایران را جبران کنند بلکه باید برای رسیدن به ظرفیت تولید کنونی حداقل دو سال برای سر و سامان دادن به تاسیسات نفتی خود وقت صرف کنند. لذا ملت ایران برای بستن شیر فلکه‌های نفت عربستان از دست غیبی استفاده می‌کند. این دست در جنگ نفتکش‌ها در خلیج فارس در دوران دفاع مقدس بارها خود را نشان داد.