شکى نیست که تحمل چنین ملت و نظام و جامعه اى متکى به خویشتن بر استکبار جهانى گران مى آید و دشمنان پنهان و آشکار انقلاب از هرطریقى مى کوشند تا حرکت شتابنده و امیدبخش ایرانیان را متوقف سازند.
برخوردهاى سخت و غیرقانونى دنیاى غرب و استعمار با روند فناورى هسته اى ـ که در صلح آمیز بودن آن جاى تردید نیست ـ به دست مى دهد که آنان نمى خواهند ایران به صورت الگویى راهگشا براى ملت ها درآید.
مقام معظم رهبرى با طرح اتحاد ملى و انسجام اسلامى، در حقیقت استکبارجهانى و صهیونیسم بین المللى را به چالشى نفسگیر انداخته اند، تا ظرفیت هاى والاى ملت ایران در عرصه هاى اخلاق و ایمان و دانش ونوآورى و صلح گرایى را در معرض داورى جهانیان قرار دهند.
بى گمان بدون وحدت گرایش هاى دینى ـ سیاسى ایرانیان و مسلمانان در رویارویى با سردمداران کفر و نفاق، نمى توان با سربلندى از آوردگاهى چنین دشوارخیز بیرون آمد. فقدان نگاه اتحاد ملى را مى باید یکى از علل اساسى ناکارآمدى برخی عناصر در سیاست داخلى و خارجى به شمار آورد. اگر مردم نشانه هایى از رویکردهاى مغایر با ضرورت هاى جامعه دیده اند، خواه ناخواه با این پرسش مواجه گشته اند؛ چه عواملى سبب شده که عناصر خودى و حاکم بر کشور، منافع صنفى یا گروهى خود را بر مصالح انقلاب و ملت فداکار ترجیح داده اند؟
در مقابل اما رهبرى انقلاب با هوشیارى و بینش خاص خویش در شناخت دشمن و مکر و نیرنگ وى ـ که همواره شاهد تلاش هاى تفرقه افکنانه داخلى و خارجى بوده ایم ـ در واقع سلاح برنده را از چنگ آمریکا درآورده است.