سیاست در دنیای امروز به طور اجمال یک چنین مفهومی دارد و برایشان فقیر و غنی و ظالم و مظلوم تفاوت نمی‌کند. اگرجایی نیاز به کشتار باشد، این کار را می‌کنند. جای دیگر هم ممکن است از نرمش و رفاقت و دوستی استفاده کنند. اما در اسلام اولا سیاست ماهیتا یک مسئله دیگری دارد و واقعا مهم این است که برای مطالعات سیاسی ما چه چیزهایی را می‌خواهیم تبیین بکنیم، من تصور می‌کنم نوع زندگی ائمه اطهار (صلوات‌الله علیهم اجمعین) بهترین راهنما برای ما باشد.
اصولا سیاست در نظام اسلامی این نیست که در دنیا معروف است. سیاست در نظام اسلامی یعنی ارزش‌های اسلامی را در اعتقادات عامه مردم وارد کنیم، که اعتقاد عامه مردم خود به خود می‌تواند دستگاه‌های اجرایی را ملزم به حمایت از اعتقادات مردم بکند، یعنی تا وقتی که مردم معتقد به خدا و قبر و قیامت و حساب و کتاب نشوند تقلب و دزدی و کلاه سر هم گذاشتن و سوءاستفاده ،با دستگاه‌های قضائی و زندان و تبعید و شلاق خیلی حل نمی شود و پیش نمی‌رود. البته نظام حاکم زندان و تبعید و شلاق هم دارد و باید هم داشته باشد ، اما اعتقاد و ایمان به عقیده بیشترین برد را دارد. پیامبر اسلام(ص) یا حضرت امام (رضوان‌الله تعالی علیه) بیشتر از برد معنوی و نفوذ معنوی در ساختن اعتقادات استفاده کردند. امام راحل افکار و عقاید و اعتقادات را رشد دادند و تربیت کردند. بنابراین، این یک اصل است که ایجاد باور در عامه مردم نسبت به ارزش‌های اصیل اسلامی یک مبنای سیاسی اسلامی است.
سیاست در نظام اسلامی تقویت باور عامه مردم نسبت به ارزش‌های اصیل اسلامی هست، همان روشی که ائمه ما عمل کردند. خوشبختانه امروز فضا فراهم است و از همه ابزارها می‌شود استفاده کرد.