از طرف دیگر صحبتهای سنجیده و بهجای ایشان، توانست در افکار عمومی دنیا بار دیگر اقتدار و قدرت ایران را بازنمائی کند و تلاشهای غرب را برای نشاندادن عجز ایران از رفتن به پای مذاکرات، را به طور کامل خنثی کند.
رهبری نظر مردم را اعلام کردند ما با توافقی که منافع ملی ما در آن تامین شود موافقیم و با توافق بد مخالف. ما هم معتقدیم که توافق نکردن بهتر از کسب توافق بد است.
رهبری به طور کلی با این موضعگیری، چند مسئله را مطرح کردند. اول آنکه ایشان نشان دادند که اگر پای میز مذاکرات نشستهایم از روی ناتوانی و ناچاری نیست. ما برای اثبات حقانیت خود، احقاق حقوقمان و نشان دادن وجه منطقی مملکتمان بر سر میز مذاکرات نشستیم.
دومین مسئلهای که در سخنرانی رهبری به خوبی به غرب القا شد، مفهوم توافق خوب از دیدگاه ایشان و مردم است. توافق خوب برای ما توافقی است که منافع ملی ما تامین شود، تحریمها لغو شود و برنامه هستهای ما به حیات خود ادامه دهد.
از طرف دیگر رهبری صریحا اعلام کردند که موفقیت مذاکرات نباید دومرحلهای شود. توافق باید یک مرحله ای باشد.
کمکی که رهبری به تیم مذاکرهکننده کردند، بسیار با اهمیت و موثر بود. ایشان با اعلام حمایت خود از مذاکرات، سبب قوت قلب و آرامش هئیت مذاکرهکننده شدند و موافقت خود را با توافقی که شروطش را هم فرمودند، اعلام کردند.