نگاه

سؤال ملت، پاسخ دولت

حال که امیدواران به دستاوردهای خیالی برجام از اجرای تعهدات دشمن مأیوس گشته‌اند و امیدی به فتح‌الفتوح بودن آن و بالاتر از فتح خرمشهر شمردن آن و لطف خداوند دانستن آن ندارند، در آستانه وعده‌های توخالی و ماههای پایانی عمر دولت نقض آشکار برجام را مشاهده کرده‌اند. با کمال تأسف حتی موضوع ریز مذاکرات را به رهبری نسبت می‌دهند و این کمال وارونگی حقایق و اتفاقات دوران مذاکره بوده است.
نصر عزیزی- دولت چهار ساله تدبیر و امید با فضای گفتمانی برجام رو به اتمام است. امید دولت این بود که دشمنان را قانع سازد و پرونده تحریم‌ها را ببندد و بخش زیادی از مشکلات اقتصادی جامعه را از طریق رفع تحریمها و گشایش‌های اقتصادی و جلب سرمایه‌گذاریهای خارجی حل نماید به همین دلیل و امید سایر وظایف اساسی و وعده‌های انتخاباتی تعطیل و آثار و تبعات خسارت‌بار آن سال به سال بیشتر گردید.

اگرچه مذاکره برجام با نگرش مثبت نظام و مجوز رهبری انجام گرفت، ولی از اول مشخص بود نقطه ضعف‌های فراوانی در میزان ارتباط، نوع مذاکره، محتوای مذاکرات، مماشات گروه مذاکره، اعتماد به طرفهای متخاصم وجود دارد که علیرغم هشدارها مورد توجه دولت نبود.

شاید بتوان گفت اجازه کلی رهبری با عنوان سیاست نرمش قهرمانانه در مذاکرات برجام تدبیری دوراندیشانه بود که خباثت و بی اعتمادی آمریکایی‌ها عیان‌تر شود و بابی برای تفکر و تعمق جریانی شود که با صرف نظر از سوءظن به گروندگان به ارتباط با آمریکا، آینده جایگاه انقلاب اسلامی را شفاف‌تر و موفق‌تر ببینند و مانعی در صفوف متحد استکبارستیزی ملت نباشند.

همانگونه که رهبری توجه داشته‌اند، جامعه ما با حسن نیت قدردان خیرخواهی گروه مذاکره کننده بوده‌اند ولی دلواپسی دلسوزان که نتیجه آن در پسابرجام شفاف گردید، عبرتی برای جریان دولت نبود. امروز هم بر خلاف نقص اعلام شده رسمی آمریکا در معاهده بین‌المللی برجام، باز هم سر صدایی در دولت مشاهده می‌شود. صدایی که صادقانه از ابتدای اتمام تعهدات زودهنگام ما نقض و بدعهدی را اعلام نمود، صدایی که از طریق رئیس جمهور نقض را منوط به امضای او با ما می‌داند و صدای دیگری که نقض را در وضعیت اجرا می‌داند در حالی که تا کنون آنچه که تعهد دشمن بوده با نقض آشکار به اجرا رسید و بسیار ساده‌لوحی است که هنوز هم روزنه اعتمادی برای بازنگری در بدعهدی‌های آمریکایی‌ها باز نموده‌اند.

سؤال این است چه کسانی به مردم وعده‌های خیالی پسابرجام داده‌اند؟ چه کسانی مسئولیت همه مذاکرات و پیامدهای آن را به عهده گرفته‌اند؟ چه کسانی دستاوردهای برجام را که صرفاً وعده بوده قابل مقایسه با از دست داده‌های این صنعت ندانسته‌اند؟ چه کسانی به تذکرات و هشدارهای رهبری حتی در طول مذاکرات بی توجه بوده‌اند؟ آیا فراموش شد که رئیس جمهور محترم اعلام کرده‌اند خودش در جریان ریز مذاکرات بوده و مسئولیت آن را بعهده بگیرند؟

حال که امیدواران به دستاوردهای خیالی برجام از اجرای تعهدات دشمن مأیوس گشته‌اند و امیدی به فتح‌الفتوح بودن آن و بالاتر از فتح خرمشهر شمردن آن و لطف خداوند دانستن آن ندارند، در آستانه وعده‌های توخالی و ماههای پایانی عمر دولت نقض آشکار برجام را مشاهده کرده‌اند. با کمال تأسف حتی موضوع ریز مذاکرات را به رهبری نسبت می‌دهند و این کمال وارونگی حقایق و اتفاقات دوران مذاکره بوده است.

تصور این است دولت از زیربار مسئولیت شانه خالی نماید حداقل اظهارات رئیس جمهور محترم این را تأیید می‌کند ایشان از مسئولیت قانونی و شرعی خویش عبور نموده و اظهار داشته‌اند که اسناد مربوطه موجود است.

البته اگر بحث از رونمایی از اسناد و مدارک و اظهارات و سخنرانیها و امیدواریها و توهین و تحقیر به منتقدان دلسوز و هشدارهای تعیین کننده انجام شود، هیچ دفاع منطقی و عقلی برای شفاف‌سازی و رفع ابهام از سؤالات مردم وجود ندارد.

در شرایطی که اتحاد نامیمون و نامبارک و بی سابقه بین دولتمردان و آمریکا در نقض برجام و دشمنی با ایران اسلامی و بیش از پیش بوجود آمده و خوشبختانه یکصدایی واحدی بین مسئولان جامعه برای تایید بر تأکیدات و هشدارهای رهبری وجود دارد، زیبنده نیست که برای توجیه سیاست‌های غلط گذشته با اظهارات غیرواقعی شفاف‌ترین برگه‌های تاریخ مقطع حساس کشورمان به ابهامات و تشکیک‌ها آلوده شود و این راه پاسخگویی به ملت نیست.

https://shoma-weekly.ir/W1tJmo