اساسا هدف طرف غربی و 1+5 رفع فشارها در موضوع برجام نبود، بلکه آنها به دنبال حفظ فشارها در قالب تحریمهای اقتصادی و مالی علیه جمهوری اسلامی بودند و برجام صرفا یک کنترل کننده یا عاملی برای پیش بینی کردن رفتار جمهوری اسلامی ایران بود والا طرف غربی مصمم بوده و هست که فشارهای اقتصادی و مالی خود را حفظ کند. عکس‌العمل‌های مذاکره کنندگان ما موجب شد تا طرف غربی مرتب فعل و انفعال خود را شدیدتر و رفتار سیاسی و مواضع سیاسی شدیدتری را علیه کشور ما اتخاذ کرد.
یک ضرب المثل قدیمی است که می‌گوید «اگر رو بدهی آستر را هم باید بدهی»حکایت نوع روابط ما با امریکاییها و طرف غربی شده که امروز می‌خواهند در عرصه‌های دیگری از جمله حمایت از جریان مقاومت، موشکی و موضوعاتی که آنها تحت عنوان پول شویی یا حمایت از تروریسم آن را نام نهادهاند با جمهوری اسلامی وارد مذاکره شوند، یا همین گزارش اخیر حقوق بشری که وزارت خارجه امریکا علیه جمهوری اسلامی ایران منتشر کرد همان ادعای واهی را مجدد تکرار کرد.
ما تجربه عقب نشینی هسته‌ای را در دولت هشتم شاهد بودیم؛ همان‌گونه که رهبری معظم انقلاب در زمان آغاز به کار دولت نهم فرمودند که من یک جایی به دولت گذشته گفتم عقب نشینی ها را متوقف و روند پیشرفت هسته‌ای را در همان دولت شروع کنید که آنجا این حرکت آغاز و در نهایت منتهی شد به قدرت و اقتدار جمهوری اسلامی در غنی‌سازی 20 درصد و افزایش تعداد سانتریفیوژها و نهایتا طرف غربی مجبور شد برخی واقعیت‌های توان هسته‌ای صلح‌آمیز ایران را بپذیرد.
اینک که سال پایانی عمر دولت یازدهم است، زمان آن رسیده که به این عقب نشینی در این دولت آقای روحانی نیز پایان داده و روند پیشرفت هسته‌ای و احیای و بازسازی داشته و یافته‌های جدید در این عرصه در این دولت آغاز شود.