نگاه

ریشه نامه نگاری علی مطهری چیست؟

اصلی ترین خواسته وی در این نامه پایان حصر و محاکمه این دو نفر است. در حالی که خود به خوبی می داند با حجم جرائمی که در هشت ماه فتنه گری رخ داد و این دو نفر فرمانده عملیات آن بودند؛ حتی بر اساس دیدگاه مکتوب و منتشر شده از فقهایی همچون آیت الله موسوی اردبیلی که سابقه رفاقت دیرین با این دو نفر دارد، حکم هر دو به عنوان باغی «اعدام» خواهد بود. اینکه وی تلقی کرده است که حصر جایگزین محاکمه منتقدان خوش سابقه شده است را باید وارونه نمایی حقیقت دانست. شاید همان سابقه خدمات است که سبب ممانعت از محاکمه این دو گردیده است تا بلکه فرصت توبه یافته و با «جبران» خطاهای خود مانع از اجرای اعدام گردند
محمد مهدی اسلامی- خدا رحمت کند استاد سفر کرده ما را؛ مرحوم حبیب الله عسگراولادی پس از اظهار نظر درباره موسوی و کروبی که آنها را سران فتنه ندانسته بود در یک جلسه حزبی مورد سؤال اعضای شورای مرکزی قرار گرفت تا فارغ از شیطنت رسانه ها، اصل حرف شنیده شود.

اصل سخن وی متکی به این رهنمود امام خامنه ای بود که در 19 دیماه 1389 فرمودند " هنوز خیلى جا وجود دارد براى تحلیل و تبیین و روشن کردن زوایا و ابعاد این فتنه‌اى که دشمن طراحى کرده بود... این کسانى که شما بهشان میگوئید سران فتنه، کسانى بودند که دشمن اینها را هل داد وسط صحنه. البته گناه کردند.نبایستى انسان بازیچه‌ى دشمن شود ... عامل اصلى دیگرانى بودند که طراحى کرده بودند، به خیال خودشان محاسبه کرده بودند. به گمان آنها بساط جمهورى اسلامى بنا بود جمع شود؛ نه فقط حقیقت دین، حتّى شعارهاى دینى هم باقى نمانَد؛ برنامه این بود... ملت ایران توى دهن اینها زد و بساط اینها را جمع کرد."

این تحلیل مورد قبول همه اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی بود که کاستن فتنه به سرکردگی نامزدهای انتخاباتی و در نتیجه تلقی آن به یک بازی انتخاباتی میان چند جناح انتخاباتی داخلی غلط است و سران اصلی فتنه آمریکا، انگلیس و صهیونیسم بودند و رهبر حکیم انقلاب اسلامی نیز به تصریح نسبت به تعبیر "سران فتنه" تعریض دارند.

اما مرحوم عسگراولادی هیچگاه نسبت به مجرمانه بودن اقدام علیه جمهوریت نظام و هتک مقدسات اسلامی در ایام فتنه تردید نداشت و عاملان آن را مستوجب محاکمه و مجازات می دانست. این سخن در مناظره تلویزیونی برگزار شده میان وی و مدیرمسئول روزنامه کیهان نیز عیان گردید.

این مقدمه از باب دفع دخل مقدر در برابر شبهه یکی دانستن رویکرد «حلقه جرم زدا از فتنه» و استاد عسگراوادی بود. چندی پیش در میان اخبار شنیده شد که جمعی از دلبستگان به اصحاب فتنه، سعی بر هموار نمودن راه بازگشت آنها را دارند. بر طبق این خبر در جلسه این حلقه تقسیم کاری انجام شده و هر یک وظیفه ای بر عهده گرفته اند. برخی اقدام به تهاجم به نقادان سابقه تاریخی میرحسین موسوی کردند، برخی سعی به زنده کردن نام موسوی و کروبی در رسانه ها برای مقابله با فراموشی آنها کردند و ...

گویا نامه علی مطهری به رئیس جمهور به عنوان قطعه ای از پازل «قبح زدایی از جرم بزرگ»؛ وظیفه درخواست پایان حصر را بر عهده گرفته است.

اصلی ترین خواسته وی در این نامه پایان حصر و محاکمه این دو نفر است. در حالی که خود به خوبی می داند با حجم جرائمی که در هشت ماه فتنه گری رخ داد و این دو نفر فرمانده عملیات آن بودند؛ حتی بر اساس دیدگاه مکتوب و منتشر شده از فقهایی همچون آیت الله موسوی اردبیلی که سابقه رفاقت دیرین با این دو نفر دارد، حکم هر دو به عنوان باغی «اعدام» خواهد بود. اینکه وی تلقی کرده است که حصر جایگزین محاکمه منتقدان خوش سابقه شده است را باید وارونه نمایی حقیقت دانست. شاید همان سابقه خدمات است که سبب ممانعت از محاکمه این دو گردیده است تا بلکه فرصت توبه یافته و با «جبران» خطاهای خود مانع از اجرای اعدام گردند. این توبه همان خواسته مرحوم عسگراولادی بود برای بازگشت آنها به دامن نظام بود.

اما خنده دار ترین بخش نامه وی به رئیس جمهور چماقی است که بر افراشته تا روحانی را مجبور به حضور در زمین بازی خود گرداند. او رئیس جمهور را تهدید به سؤال کرده است؛ سؤالی که قطعا با حد نصاب لازم فاصله زیادی دارد، زیرا تعداد نمایندگانی که حاضر به همکاری با اصحاب فتنه باشند،‌قطعا کمتر از تعداد انگشتان یک دست است. او خود نیز این را می داند که متذکر شده در سؤال خود مسائل فرهنگی را نیز خواهد پرسید و امید بسته است که نمایندگان دغدغه مند فرهنگ با او در سؤال از رئیس جمهور همراه شوند؛ اما واقعا هوشمندی او تا این حد است که گمان می کند نمایندگان فریب این بازی عیان او را خواهند خورد؟

https://shoma-weekly.ir/6nyJOx