بی‌شک هم نوایی و وحدت میان حوزه و دانشگاه می‌تواند برکات و آثار ارزشمندی در جامعه اسلامی داشته باشد و موجب تحول علوم انسانی گردد. باید در این راستا تلاش کرد تا مبانی و بنیان‌های فکری این دو نزدیکی بیشتری یابد تا شاهد بالندگی و شکوفایی تجدید بنای تمدن اسلامی به دست جوانان فکور و غیور ایران اسلامی باشیم و همدلی و همنوایی این دو نهاد مهم و تاثیرگذار بتواند پیام‌های روشنی برای سایر جوامع مسلمان به دنبال داشته باشد.
حجت الاسلام دکترعلی بنائی- حوزه و دانشگاه می‌توانند با حرکتی همسو در مسیر دانش و معارف اسلامی زمینه بالندگی و پیشرفت کشور و تعالی نظام جمهوری اسلامی را فراهم کنند. یکی از دستاوردهای مهم انقلاب اسلامی وحدت میان این دو نهاد است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی شاهد وحدت و انسجام میان حوزه‌های علمیه و فضاهای دانشگاهی بوده‌ایم که باید این وحدت بیش از گذشته متحول گردد. طی یک دوره‌ای این همکاری بسیار خوب و امید بخش ادامه داشت ولی متاسفانه پس از مدتی به رکود منجر شد. ضرورت روزافزون این تحول جای هیچ گونه توجیه و مسامحه کاری را باقی نگذاشته است. یکی از نقشه‌های شوم دشمن ایجاد فاصله میان این دو نهاد است که در این راه از هر دستاویزی استفاده می‌کنند در این زمینه طلاب و دانشجویان باید بیدار باشند و در خط ولایت فقیه حرکت کنند. ضروری است معارف دینی در سطح دانشگاه‌ها تعمیق بخشی شود و حوزه‌های علمیه نیز با فناوری روز در علم و پژوهش آشنا شوند تا در مسیر رشد کشور موفق باشیم. چرا مطالبات رهبر فرزانه انقلاب در حوزه تحول علوم انسانی برآورده نشده است؟ آسیب‌شناسی عدم توفیق دو نهاد مهم حوزه علمیه و دانشگاه در باب تحول علوم انسانی نیازمند پیش فرض‌ها و تحلیل جامع و همه جانبه است. به عنوان نمونه ساختار اجرایی وزارت علوم و نحوه نگرش به موضوعات و مسائل علوم انسانی بیش از مقدار موجود توان و ظرفیت ندارد به همین دلیل در قدم‌های اولیه ماندگار شد. حتی شورای عالی انقلاب فرهنگی که مهندسی فرهنگی کشور و پایش علوم انسانی را رصد می‌کند در این زمینه توفیقات روز افزونی را برآورده نساخته است. بیشترین نگاه‌ها و انتظارات متوجه حوزه‌های علمیه است و حوزه علمیه به لحاظ برخورداری از اندیشه ناب اسلام فقاهتی می‌تواند نیاز مبرم و حیاتی و پاسخی اقناعی ارائه کند. باید بسترهای مورد نیاز برای وحدت و یکپارچگی پژوهش‌های علمی و دینی مهیا گردد.