امروز مردم وظیفه دارند موشکافانه به نامزدهایی که برای حضور در صحنه انتخابات اعلام آمادگی کرده اند نگاه کنند که کدامیک از این نامزدها از جریان اصولگرایی دارای توان مدیریتی کشور است تا مشکلات اقتصادی کشور را حل کند زندگی آرامی را برای مردم به وجود آورد.
مصطفی حسینی- مقام معظم رهبری امسال را با عنوان "حماسه سیاسی، حماسه اقتصادی" نامگذاری کردند، نامگذاری که از دو محور سیاست و اقتصاد نشات گرفته و نشان می دهد ملت و مسئولان باید در این دو جبهه حماسه ای دیگر را خلق کنند.
یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری یکی از میدان های خلق حماسه سیاسی در کشور است که به دشمنان نشان خواهد داد مردمسالاری دینی و الگوی جمهوری اسلامی در حال حاضر بهترین الگوی اداره یک کشور است .
از سوی دیگر حضور پر شور مردم در پای صندوق های رای نشان می دهد ملت ایران همچنان پشتیبان آرمان ها و ارزشهای انقلاب اسلامی و پیرو ولی فقیه خود هستند و محکم در مقابل هر نوع دشمنی ها ایستاده اند و مقبولیت نظام را به رخ جهانیان خواهند کشید.
برای خلق حماسه سیاسی در ابتدا نیاز به حضور و مشارکت بالای مردم در انتخابات است. اصل مهمی که بار ها رهبر معظم انقلاب بر آن تاکید کرده اند و برای تحقق این اصل نهادهای گوناگون و آحاد مردم و مسئولین وظایف مختلفی را بر عهده دارند.
مهمترین وظیفه بر عهده نخبگان و احزاب در کشور است که باید با معرفی نامزد های انتخاباتی و ایجاد فضای رقابتی در کشور فضای کشور را گرم تر کنند .
وظیفه دیگر احزاب و نخبگان این است که نامزدی را که در انتخابات معرفی می کند در قد و قواره ریاست جمهوری باشد.
با نگاهی نگاهی گذرا به مسئولیت‌ها و تکالیفی که قانون اساسی بر دوش رئیس‌جمهور گذاشته است می توان دریافت که این مسئولیت در کشور از اهمیت بالایی برخوردار است.. رئیس‌جمهور، بر اساس اصل 114 قانون اساسی، نماینده‌ی منتخب و مستقیم مردم و یکی از مظاهر برجسته‌ی حاکمیت ملی، عالی‌ترین مقام رسمی کشور پس از مقام معظم رهبری (اصل 113)، مورد تأیید مقام رهبری (اصل 110 «9») و رئیس قوه‌ی مجریه (اصل 133) است و بر اساس این همه، رئیس‌جمهور واجد اختیارات فراوانی است.
مسئولیت اجرای قانون اساسی، انتخاب و عزل وزیران، ریاست هیئت وزیران، مسئولیت اقدامات وزیران، توشیح قوانین و عهدنامه‌ها، اختیار وضع آیین‌نامه‌های اداری، اعزام سفیران به خارج و پذیرش سفرای خارجی، ریاست شورای عالی امنیت ملی و ... از وظایفی است که بر دوش رئیس جمهور است.
آیا اگر رئیس جمهوری قبل از رسیدن به ریاست جمهوری دارای تیم کاری و برنامه برای اداره کشور نباشد می تواند مسئولیت های خطیری را که بر گردن دارد به نحو شایسته انجام دهد و یا اینکه ریاست جمهوری را دوره کارآموزی کرده و با دادن شعارهای غیر واقعی و احساسی نه تنها کشور را از مسیر پیشرفت باز می دارد بلکه مشکلاتی را برای نظام به وجود خواهد آورد.
رئیس جمهور آینده باید فردی باشد که در ابتدا دارای اعتقاد عمیق به اسلام، انقلاب اسلامی، امام، ولایت فقیه و مقام معظم رهبری باشد، باید همانگونه که در قانون اساسی نیز اشاره شده رجل سیاسی و مذهبی باشد و سابقه مدیریتی وی برای مردم مشخص باشد.
دو حوزه سیاست خارجی و اقتصاد دو حوزه پر تنش و مشکل دار در کشور است که رئیس جمهور آینده باید در این دو حوزه بتواند با سیاست های صحیح و فهم دقیق از مشکلات جاری کشور را به قله های پیشرفت برساند.
امروز کشور را نمیتوان تنها با شعار اداره کرد بلکه رئیس جمهور آینده همانگونه که اشاره شد باید دارای برنامه برای اداره کشور باشد. منظور از برنامه، کلی‌گویی نیست بلکه در ریز ترین مسائل کشور برنامه مدون داشته باشد و این مساله از عهده رئیس جمهوری بر می آید که از حزب قوی و ریشه دار برخواسته باشد .
رئیس جمهور آینده باید تیم کاری داشته باشد زیرا نمی تواند بدون تیم کشور را اداره کند.
رئیس جمهور آینده باید رئیس جمهوری اخلاق گرا باشد که با تعامل و انعطاف و همکاری با دو قوه دیگر کشور وحدت و همدلی را به وجود آورد.
رئیس‌جمهور آینده باید توان اقتصادی بالایی داشته باشد زیرا با توجه به اینکه امروز در وضعیت تحریم و چالش‌های اقتصادی وجود دارد طبعاً رئیس‌جمهوری که امروز ایران اسلامی به او نیاز دارد، باید از قدرتی ویژه و بالا در زمینه اقتصادی برخوردار باشدو با اشراف کامل از مشکلات اقتصادی کشور، معیشت مردم را دغدغه جدی خود بداند و برای آن برنامه عملیاتی داشته باشد.
امروز مردم وظیفه دارند موشکافانه به نامزدهایی که برای حضور در صحنه انتخابات اعلام آمادگی کرده اند نگاه کنند که کدامیک از این نامزدها از جریان اصولگرایی دارای توان مدیریتی کشور است تا مشکلات اقتصادی کشور را حل کند زندگی آرامی را برای مردم به وجود آورد.
رئیس جمهور آینده نیز باید در عرصه های جهانی دو محور نامگذاری امسال را تحقق بخشد و تمام تلاش خود را برای ائتلای میهن اسلامی انجام دهد.
یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری یکی از میدان های خلق حماسه سیاسی در کشور است که به دشمنان نشان خواهد داد مردمسالاری دینی و الگوی جمهوری اسلامی در حال حاضر بهترین الگوی اداره یک کشور است .
از سوی دیگر حضور پر شور مردم در پای صندوق های رای نشان می دهد ملت ایران همچنان پشتیبان آرمان ها و ارزشهای انقلاب اسلامی و پیرو ولی فقیه خود هستند و محکم در مقابل هر نوع دشمنی ها ایستاده اند و مقبولیت نظام را به رخ جهانیان خواهند کشید.
برای خلق حماسه سیاسی در ابتدا نیاز به حضور و مشارکت بالای مردم در انتخابات است. اصل مهمی که بار ها رهبر معظم انقلاب بر آن تاکید کرده اند و برای تحقق این اصل نهادهای گوناگون و آحاد مردم و مسئولین وظایف مختلفی را بر عهده دارند.
مهمترین وظیفه بر عهده نخبگان و احزاب در کشور است که باید با معرفی نامزد های انتخاباتی و ایجاد فضای رقابتی در کشور فضای کشور را گرم تر کنند .
وظیفه دیگر احزاب و نخبگان این است که نامزدی را که در انتخابات معرفی می کند در قد و قواره ریاست جمهوری باشد.
با نگاهی نگاهی گذرا به مسئولیت‌ها و تکالیفی که قانون اساسی بر دوش رئیس‌جمهور گذاشته است می توان دریافت که این مسئولیت در کشور از اهمیت بالایی برخوردار است.. رئیس‌جمهور، بر اساس اصل 114 قانون اساسی، نماینده‌ی منتخب و مستقیم مردم و یکی از مظاهر برجسته‌ی حاکمیت ملی، عالی‌ترین مقام رسمی کشور پس از مقام معظم رهبری (اصل 113)، مورد تأیید مقام رهبری (اصل 110 «9») و رئیس قوه‌ی مجریه (اصل 133) است و بر اساس این همه، رئیس‌جمهور واجد اختیارات فراوانی است.
مسئولیت اجرای قانون اساسی، انتخاب و عزل وزیران، ریاست هیئت وزیران، مسئولیت اقدامات وزیران، توشیح قوانین و عهدنامه‌ها، اختیار وضع آیین‌نامه‌های اداری، اعزام سفیران به خارج و پذیرش سفرای خارجی، ریاست شورای عالی امنیت ملی و ... از وظایفی است که بر دوش رئیس جمهور است.
آیا اگر رئیس جمهوری قبل از رسیدن به ریاست جمهوری دارای تیم کاری و برنامه برای اداره کشور نباشد می تواند مسئولیت های خطیری را که بر گردن دارد به نحو شایسته انجام دهد و یا اینکه ریاست جمهوری را دوره کارآموزی کرده و با دادن شعارهای غیر واقعی و احساسی نه تنها کشور را از مسیر پیشرفت باز می دارد بلکه مشکلاتی را برای نظام به وجود خواهد آورد.
رئیس جمهور آینده باید فردی باشد که در ابتدا دارای اعتقاد عمیق به اسلام، انقلاب اسلامی، امام، ولایت فقیه و مقام معظم رهبری باشد، باید همانگونه که در قانون اساسی نیز اشاره شده رجل سیاسی و مذهبی باشد و سابقه مدیریتی وی برای مردم مشخص باشد.
دو حوزه سیاست خارجی و اقتصاد دو حوزه پر تنش و مشکل دار در کشور است که رئیس جمهور آینده باید در این دو حوزه بتواند با سیاست های صحیح و فهم دقیق از مشکلات جاری کشور را به قله های پیشرفت برساند.
امروز کشور را نمیتوان تنها با شعار اداره کرد بلکه رئیس جمهور آینده همانگونه که اشاره شد باید دارای برنامه برای اداره کشور باشد. منظور از برنامه، کلی‌گویی نیست بلکه در ریز ترین مسائل کشور برنامه مدون داشته باشد و این مساله از عهده رئیس جمهوری بر می آید که از حزب قوی و ریشه دار برخواسته باشد .
رئیس جمهور آینده باید تیم کاری داشته باشد زیرا نمی تواند بدون تیم کشور را اداره کند.
رئیس جمهور آینده باید رئیس جمهوری اخلاق گرا باشد که با تعامل و انعطاف و همکاری با دو قوه دیگر کشور وحدت و همدلی را به وجود آورد.
رئیس‌جمهور آینده باید توان اقتصادی بالایی داشته باشد زیرا با توجه به اینکه امروز در وضعیت تحریم و چالش‌های اقتصادی وجود دارد طبعاً رئیس‌جمهوری که امروز ایران اسلامی به او نیاز دارد، باید از قدرتی ویژه و بالا در زمینه اقتصادی برخوردار باشدو با اشراف کامل از مشکلات اقتصادی کشور، معیشت مردم را دغدغه جدی خود بداند و برای آن برنامه عملیاتی داشته باشد.
امروز مردم وظیفه دارند موشکافانه به نامزدهایی که برای حضور در صحنه انتخابات اعلام آمادگی کرده اند نگاه کنند که کدامیک از این نامزدها از جریان اصولگرایی دارای توان مدیریتی کشور است تا مشکلات اقتصادی کشور را حل کند زندگی آرامی را برای مردم به وجود آورد.
رئیس جمهور آینده نیز باید در عرصه های جهانی دو محور نامگذاری امسال را تحقق بخشد و تمام تلاش خود را برای ائتلای میهن اسلامی انجام دهد.