محمد دیندار
عوامل سازنده:
نویسنده و کارگردان: پرویز شیخ طادی، تهیه کننده: سعید سعدی، بازیگران: حمید فرخ نژاد، هنگامه قاضیانی، کریم اکبری مبارکه، کورش سلیمانی، حسین سالار، فیلمبردار: امیر کریمی محصول: سیما فیلم
خلاصه فیلم
داستان این فیلم در سال 1367 می گذرد و ماجرای زن و شوهری است که در جبهه جنوب و در بیمارستانی صحرایی به فعالیت مشغول هستند.امیرعلی و همسرش به دلیل سال‌ها کار در آنجا به حال و هوای جبهه وابستگی شدیدی پیدا کرده‌اند، اما اعلام خبر آتش‌بس و بعد حمله نیروهای عراقی به بیمارستان، این زوج را در آزمایشی دشوار قرار می‌دهد.
جوایز فیلم روزهای زندگی از سی امین جشنواره فیلم فجر:
  *دیپلم افتخار بهترین فیلم سعید سعدی
*سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی پرویز شیخ طادی
 *سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن هنگامه قاضیانی
*سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری امیر کریمی
*سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه میدانی محسن روزبهانی
*بهترین چهره پردازی به عباس صالحی
*دیپلم افتخار بهترین صداگذاری به فرامرز ابوالصدق

نقد فیلم:
آنچه که مسلم است پرویز شیخ طادی در "روزهای زندگی" نسبت به آثار پیشین خود از جمله "شکارچی شنبه"، از نظر تکنیکی قدمی رو به جلو داشته و این فیلم از استانداردهای لازم در عرصه فیلمسازی برخوردار است.
"روزهای زندگی" حکایتی از واپسین روزهای دفاع مقدس و پس از پذیرفتن قطعنامه 598 می باشد. مقطعی که دشمن زبون ناجوانمردانه بر خوی تجاوزگری خویش مهری دوباره زد و در همان حال ملت و رزمندگان ما نشان دادند که از چان صلابتی برخوردار شده اند که هیچ طوفانی ولو ناگهانی، توان خرد کردن آنها را ندارد.
هر چند که ممکن است به زعم بعضی تماشاگران این اثر، روزهای زندگی فیلمی تلخ از کشته شدن و به محاصره افتادن تعدادی از نیروهای رزمنده تلقی گردد و به دلیل همین تلخی آن را چندان مناسب نبینند، اما تلخی این فیلم از نوعی نیست که به سیاهی و اندوه ختم شود، بلکه به تصویر کشیدن مقاومت جانانه یک زوج پزشک و تعدادی رزمنده مجروح و سالم، نماد این پایداری و پا پس نکشیدن درمقابله با دشمن می باشد. به این ترتیب این فیلم قبل از اینکه احساس شکست یا ضعف را به مخاطب القا نماید، حسی از دلاوری با طعم مظلومیت را به او منتقل می کند.
با این حال "روزهای زندگی" که ابتدا به ساکن به عنوان یک فیلم تلویزیونی تهیه شده و بعدها تبدیل به نسخه سینمایی گردیده است، از ضعف هایی بخصوص در حیطه ی فیلمنامه رنج می برد. یکی از این ضعف های عمده و مهم، نشان ندادن هیچ پیش زمینه و شناسنامه ای از زوج پزشک( حمید فرخ نژاد و هنگامه قاضیانی) می باشد که گر چه قهرمانان این فیلم محسوب می شوند و به همین دلیل باید تماشاگر با تمام انگیزه ها و خصوصیات آنها آشنا باشد، اما عملآ آشنایی ما با این زوج محدود به همان صحنه های بیمارستان صحرایی است و نمی دانیم که این زن و شوهر که اینگونه فداکاری می کنند و با اینکه  طبعأ باید شرایط خوبی برای یک زندگی مرفه در پشت جبهه و شهر داشته باشند، اما چرا اینگونه ماندن در چنین شرایطی را بر رفتن ترجیح داده اند و فرشته وار و بی هیچ فراز و نشیب شخصیتی در فیلم به تصویر کشیده شده اند. بطور مثال چرا دکتر جوانی( کورش سلیمانی) که تازه به جبهه آمده آنگونه از حضور در آن منطقه می هراسد و به دنبال منافع و آرامش در پشت جبهه است، اما این زوج پزشک اینگونه بر ماندن اصرار دارند. در حقیقت فیلمساز برای این تضاد که می توانست به شخصیت پردازی اثر کمک شایان توجهی کند و نقش زوج پزشک را پررنگ تر نموده و حضور آنها را در آن شرایط سخت و مرگبار توجیه پذیرتر و حماسی تر سازد، هیچ قصه پردازی درستی انجام نداده و به واکاوی آن نپرداخته است، در حالی که به تصویر کشیدن سیر شخصیتی و زندگی این دو پزشک می توانست بر باور پذیری و همذات پنداری تماشاگران، اثر بهتر و بیشتری بگذارد.
با تمام اینها "روزهای زندگی" مجموعه ای از قوت ها و ضعف ها می باشد که البته کفه قوت هایش سنگین تر از ضعف هایش می باشد و به همین دلیل نیز در جشنواره فیلم فجر توانست نظرنسبی منتقدان را بخود جلب کند.
در این میان بازی عالی حمید فرخ نژاد که متأسفانه از دید داوران دور ماند و همچنین بازی زیبای هنگامه قاضیانی که موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن از جشنواره شد ، از  نقاط قوت و برجسته ی فیلم  می باشد که  در ایجاد ارتباط تماشاگر با فیلم کمک شایان توجهی می کند.
روزهای زندگی گر چه در اکران عمومی با استقبال چشمگیری از سوی مردم روبرو نشده، اما این دلیل بر رویگردانی مردم از این مضامین و یا ضعف فیلم نیست. بلکه مدت هاست به علل مختلف اقتصادی و اجتماعی، مردم ما از سالن های سینما فاصله گرفته اند و رغبت کمتری برای تماشای فیلم در سینما از خود نشان می دهند. اما تجربه نشان داده  چنین فیلم هایی در تلویزیون با استقبال خوبی از سوی مردم روبرو شده اند و روزهای زندگی نیز قطعأ به هنگام پخش از سیما، با اقبال عمومی مردم روبرو خواهد شد.
نکته ی قابل تأمل دیگری که درباره فیلم روزهای زندگی وجود دارد و بد نیست تا اشاره ای گذرا به آن داشته باشیم، رها کردن فیلم توسط حمید فرخ نژاد( احتمالأ بخاطر اتمام زمان قرار داد و به طول انجامیدن زمان فیلمبرداری)در روزهای آخر کار است که گویا باعث تغییر در بعضی صحنه ها و حتی پایان بندی فیلم شده است. جدای از اینکه این مشکل از کجا ناشی شده و مقصر این مسئله چه کسی بوده است، اما چنین معضلاتی در سینمای ایران که کمتر نمونه ی آن را می توان در سایر نقاط جهان و در سیستم های حرفه ای تولید فیلم دید، نشانی جدی از بیماری سینمای ایران در بخش های مختلف، مانند تهیه، تولید، توزیع، نمایش و ...می باشد.