چنانچه دولت درنظام بودجه نویسی منفعل و یا مقلد رویه های معمول و جاری گذشته نیست، درلایحه بودجه 98 به سوالات زیر پاسخ دهد و تکلیف جامعه را مشخص، و مجلس را به سمت نظارت و رفع موانع دعوت نماید.
1-نسبت کمی و عددی و هدف گذاری بودجه را با سند چشم انداز مشخص کند.
2-رابطه و نسبت بودجه را با برنامه ششم توسعه مشخص سازد.
3-دولت باصراحت اعلام نماید جایگاه سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری درحوزه های مختلف، که براساس بررسی‌ها ومطالعات کارشناسی وصرف هزینه و اوقات زیادی ابلاغ گردیدند، دراجزای لایحه بودجه کجاست؟
4- دولت دوازدهم کدام بندغیر انفعالی و غیر روزمره گی رابه کدام بند از سیاست های ابلاغی رهبری درحوزه اقتصاد مقاومتی اختصاص داده است؟
5- دولت دراجرای خصوصی سازی، غیر از بندهای تکراری و مبهم گذشته، کدام پیشنهاد شفاف را درکدام بخش‌ها ودرکدام حوزه های جغرافیایی پیشنهاد داد؟
6- درحوزه هزینه های جاری، دولت چه بار تحمیلی را از دوش مردم برداشته وسفره معیشتی مردم راکوچک تر ننموده است؟
7- دولت برای مقابله باتحریم های ظالمانه دشمن، چه راهکارهای برنامه ای وبودجه ای ارائه داده است؟
8- دولت درحمایت ساختاری از اقشار ضعیف و دهک های متوسط جامعه کدام نظام عادلانه مالیات تصاعدی رابرای ویژه خواران و ریزه خواران جامعه، درجهت گیری لایحه بودجه وضع نموده است؟
9- دولت با افزایش سهم بودجه شرکت‌های دولتی و تحمیل هزینه های آنها به جیب مردم تقویت جهت گیری سرباری و مهر تایید بر نظام ناعادلانه حقوق های نجومی و میدان دادن به نظام رانت خوار خصوصی سازی، چگونه حمایت از اقشار ضعیف را عملی می سازد؟
10-دولت با خارج از شمول سازی درآمدها و هزینه های برخی از سازمان‌ها و موسسات وابسته به خود و جهت گیری استقراض و انتشار اوراق قرضه ملی، نه برای تولید، که برای مصرف، چگونه بار تورمی کمر شکن را از دوش مردم کاهش می‌دهد؟
نقدهای مطرح شده، بخشی از ایرادهای اساسی وساختاری کارشناسان است که با ورود مجلس، باید حداقل قدم‌هایی ضروری برای یک تغییردرجهت اصلاح برداشته شود.