پاسخ : پیش از پاسخ به سوال های فوق باید بیان داشت که به شخصی که وصیت می نماید «موصی» و به آنچه که مورد وصیت قرار می گیرد «موصی به » می گویند. اشخاص در زمان حیات خود برای اداره امور و اداره اموال خود بعد از مرگ، اقدام به وصیت می نمایند. حال به موجب ماده 838 قانون مدنی : موصی می تواند از وصیت خود رجوع کند. به موجب این ماده امکان رجوع از وصیت توسط موصی وجود دارد. اینکه آیا شخص می تواند حق رجوع خود را در وصیت نامه ساقط نماید یا خیر، بین حقوقدانان اختلاف نظر است لکن بر اساس نظر مشهور از آنجا که حکمت وصیت در این است که آخرین خواسته های شخص تا قبل از مرگ اجراء شود و موصی تا لحظه مرگ بتواند به آرمان های خود جامه عمل بپوشاند ؛ امکان رجوع از وصیت حقی غیر قابل اسقاط است . یعنی شخص نمی تواند این حق را از خود ساقط نماید.

در پاسخ به قسمت دوم سوال مطروحه باید بیان داشت که اگر دو وصیت نامه در دو زمان گوناگون واقع گردیده باشد و هر دو در مقام عمل بایکدیگر تعارض داشته باشند از نظر قانونگذار وصیت دوم مناط عمل قرار می گیرد.در همین راستا ماده 839 قانون مدنی اشعار می دارد: اگر موصی ثانیا وصیتی بر خلاف وصیت اول نماید، وصیت دوم صحیح است. چرا که همان طور که بیان شد آخرین اراده شخص تا قبل از مرگ می بایست ملاک عمل قرار گیرد. شایان ذکر است هر گاه دو وصیت نامه با یکدیگر تعارض نداشته باشند و بتوان به مفاد هر دو وصیت عمل نمود می بایست هر دو را در مقام عمل اجراء کرد. پاسخ ارائه شده در خصوص اعتبار وصیت نامه دوم زمانی است که بین دو وصیت واقع شده تعارض وجود داشته باشد.

حمیدرضا سنگانیان

وکیل پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی

سؤالات حقوقی خود را می‌توانید به رایانامه info‌shoma- weekly. ir یا شماره پیامک 20001342 ارسال فرمایید.