دکتر صالح اسکندری- سال هاست که اردوهای راهیان نور برگزار می شود. حالا وقت آن شده که کمی به عقب برگردیم و ببینیم در طول این سال ها چه کرده ایم؟ صحبتی که مقام معظم رهبری در این زمینه داشتند این بود که مردم بروند و آنجا را ببینند تا مانع از جعل و از بین رفتن تاریخ جنگ شود و مردم بیش تر با تاریخ جنگ آشنا شوند.
با توجه به تاکیدهای مکرر مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه دفاع مقدس یک گنجینه ی ارزشمند است که هنوز بخش های معظمی از آن کشف و استخراج نشده است. من فکر می کنم یکی از سنجه ها و سنگ محک های مناسبی است که بتوانیم ارزیابی کنیم اینکه آیا واقعا به آن اهداف رسیده ایم یا خیر؟ یکی از آن سنجه ها کمیت حضور مردمی در این اردو ها و در این مناطق جنگی است. طبق آمار بالغ بر چهار و نیم میلیون نفر در اردو های راهیان نور هرساله شرکت می کنند و این رقم از این حکایت دارد که ما توانسته ایم طی این چند سال مساله ی دفاع مقدس و ایضا مساله ی بازدید از مناطق جنگی و مناطقی که به هرحال متبرک است به خون شهدای عزیزمان و علتش را برای مردم جا بیاندازیم.و از همه مهم تر این است که رویکرد جدیدی که بحمدالله در ستاد مرکزی راهیان نور از چند سال گذشته آغاز شده و بزرگوارانی که آن جا مدیریت می کنند منتهی به این شده است که عموم مردم حتی به وسیله ی اتومبیل های شخصی هم در این مناطق حضور پیدا بکنند و ما شاهد خلق صحنه های جالبی هستیم در ایام بهار و ایام نوروز از حضور خودجوش مردم در این اردوها، این خودش خیلی اهمیت دارد.
همین شاخص های کمی از این حکایت دارد که ما در موضوع اردوهای راهیان نور، کاروان های راهیان نور طی سال های گذشته توانسته ایم موفقیت های خوبی را به دست بیاوریم اما به لحاظ کیفی و اینکه واقعا چقدر توانسته ایم آن ارزش ها و نگرش های دوران دفاع مقدس آن مضمون و محتوای ارزش ها و نگرش هایمان را به مردم انتقال دهیم، در این موضوع جای بحث وجود دارد و باید در این مساله تامل بیش تری کنیم.
تلاش های بسیاری شده است. راویان دفاع مقدس حضور گرمی دارند. خیلی دقیق تر مبتنی بر متدهای جامعه شناختی و روان شناسی جدید با نقش های مختلف جامعه ارتباط برقرار می کنند. نماد های مختلفی از دفاع مقدس در این مناطق جنگی ساخته شده است آن سمبل هایی که برای بزرگداشت شهدا در این مناطق وجود دارد اما من فکر میکنم در حوزه ی رسانه ای در این زمینه کم کاری شده است آن هم به لحاظ اینکه رسانه ها توانایی این را حداقل در چند سال گذشته نداشته اند که واقعیت های این گردش گری انقلابی را به مردم منتقل کنند و حالا بعضا به یک سری گزارش های جسته گریخته و پخش یک سری مصاحبه ها و تصاویر دم دستی اکتفا کردند. متاسفانه خبرنگارانمان و اهالی رسانه ای که در این مناطق حضور پیدا می کنند دانش لازم را برای انتقال مفاهیم و ارزش های دفاع مقدس و به اصطلاح آن هه را تصویر کردن به پیام رسانه ایی ندارند. ما نیازمند این هستیم که امروز خبرنگاران پژوهشگر دفاع مقدس تربیت کنیم ، خبرنگار پژوهشگری که بتواند در مناطق عملیاتی ما حضور پیدا کند و با خانواده های شهدا، رزمندگان و ایثارگران بتواند همدلی و هم زبانی و هم فهمی را ایجاد کند و بتواند مجرایی را باز کند که از طریق این مجرا و از طریق این منفذ این گنجینه ی عظیم دفاع مقدس را استخراج کند. خبرنگاری که در این مناطق حضور پیدا می کند قادر به هم زبانی با یک جانباز دفاع مقدس نیست ، قادر به یک همدلی و هم فهمی با یک جانباز شیمیایی یا یک جانبازی که موج انفجار و بمب گرفته و یادآوری آن خاطرات می تواند برای او تعلق برانگیز و ناراحت کننده باشد، نیست لذا نمی تواند آن طور که باید و شاید آن گذشته را یادآوری کند. اگر دوره های آموزشی برای تربیت یک سری خبرنگار پژوهشگر دفاع مقدس که اولا اینها جریان شناسی جنگ تحمیلی را بدانند ثانیا خبرنگاری بحران و خبرنگاری مقاومت و خبرنگاری جنگ را آموخته باشند ثالثا توانایی یا به تعبیری می شود گفت تکنیک های مصاحبه با جانبازان و ایثارگران و خانواده ی معظم شهدا را آموخته باشند و در کارگاه هایی به اینها آموزش داده شده باشد، توانایی تکنیک های عکاسی و تصویر برداری در آن شرایط را آموخته باشند. من فکر میکنم ما می توانیم یک بهره برداری عظیم رسانه ای در این ایام نوروز از اردو های راهیان نور داشته باشیم و این خیلی می تواند در زمینه ی فضاسازی و گفتمان سازی و فرهنگ سازی دفاع مقدس به ما کمک کند.
به لحاظ اقتصادی گاهی پیش می آید که ما میلیاردها تومان هزینه ی کارهای فرهنگی می کنیم که بعضی از آنها هیچ نتیجه ایی هم برای کشور ندارد اما در این موضوع این طور نیست. ما در زمینه ی توریسم انقلابی و توریسم دفاع مقدس خیلی کم خرج کردیم و خیلی ضعیف وارد شدیم. در مسیر اردوهای راهیان نور در مراکز و اماکنی که بخشی از استراحتگاه ها است حتی جایی برای وضو گرفتن و سرویس های دستشویی تدارک دیده نشده است. اتفاقا باید اینجا خرج کنیم.
در اماکنی که زائرین مستقر می امکانات اولیه ای فراهم شده که به اصطلاح در حدی است که این امکانات اولیه فقط بتوانند جای سکونت و استراحتی داشته باشند در صورتی که ما باید امکانات رفاهی بیشتری را تدارک ببینیم، در حین اینکه مراقبت کنیم که روحیه ی جهادی دست خوش تغییر قرار نگیرد.
چهار و نیم میلیون نفر خانواده ی ایرانی در این اردو ها حضور پیدا می کنند. این چهار و نیم میلیون نفر هم امکانات رفاهی می خواهند، هم امکانات بهداشتی می خواهند هم استراحتگاه می خواهند هم سرویس های بهداشتی می خواهند. این نکات را از آقایان و گزارش هایی که رسیده دیده و شنیده ایم که خیلی از امکانات آنجا ضعیف است.
در دوره ای یکی از آقایان دولتی که عضو قرارگاه مرکزی ستاد راهیان نور بودند،آمده بوند در منطقه های خوزستان و بازدیدی کرده بودند در نهایت حرفی زده بودند که چرا این قسمت را چمن نمی کنید؟ دوستان ما به ایشان جواب داده بودند که اصل این است که اینجا باید همان حالت جنگی اش حفظ شود.این هم به دور از منطق است که به قول بعضی از این دولتی ها اینجا را بخواهند چمن کنند یا درخت بکارند. ولی امکانات اولیه را بایستی فراهم کرد.