حتما شما نیز در خبرها خوانده اید که برخی چهره های اصلاح طلب، دولت یازدهم را تنها پلی برای موفقیت در انتخاباتهای بعدی می‌دانند. آیا وقت آن است که اجلاسی با شعار “بعد از اصولگرایی چه باید کرد” برگزار گردد؟
محمد مهدی اسلامی- هنوز دو سال از دولت خاتمی باقی بود و فضای سیاسی نشان می داد که شاهین اقبال انتخابات مجلس هفتم، بر شانه اصولگرایان خواهد نشست که سعید حجاریان در سخنانی با موضوع "بعد از اصلاحات چه باید کرد؟" گفت: نخبه‌گرایی و نگاه به بالا، اصلاح طلبان را از توجه به پایگاه وسیع اجتماعی خود غافل ساخت، بند نافشان را از توده مردم برید و امکان بهره‌گیری از مطالبات و فشارهای اجتماعی را از‌آنان سلب نمود.او در حالی این سخنان را می گفت که چهار سال قبل از این سخنان؛ جرقه های فتنه در کوی دانشگاه زده شد؛ اما آتشی که در 18 تیر 78 آغاز شد، خیلی زود با حماسه حضور مردم خاموش شده بود و اصلاح طلبان فهمیده بودند که اگرچه توانسته اند با تکنیکهای جنگ روانی تئوریزه شده در حلقه های خاص، آرای مردم را به سبد انتخاباتی خود هدایت کنند؛ اما قاطبه مردم حامی جدی انقلاب و ارزشهای آن هستند.
هشدار حجاریان در اردوی تحکیم وحدت، سرآغاز رویکرد جدیدی میان اصلاح طلبان گشت که امروز به اسم "سازمان رای" شناخته می شود. اصلاح طلبان توانسته بودند طیّ سال های متمادی، بخصوص بین سال‌های 1384 تا 1388 که یک فراغت بیشتر برای نیروهای ارشدشان فراهم شده بود؛ یک سازمان و تشکیلات منحصر بفرد از سمپاتهای خود را تشکیل دهند، تا از این سازمان در بزنگاه های مورد نیاز استفاده ببرند. آنگونه که در دادگاه از قول حجاریان نقل شد "این سازمان به صورت خوشه ای و مانند گلدکوئیست می‌باشد. طراح آن آقای میردامادی بود و با طرح آن در دفتر سیاسی ما به آن رأی دادیم و آن را تأیید کردیم."
اگر توصیه مکرر تاج زاده به الگوگیری از دموکراسی ترکیه را به یاد آوریم؛ رد پای این رویکرد آشکار می شود. حزب عدالت و توسعه در ترکیه با ایجاد سازمان رای قوی توانست در انتخابات شوراها و سپس در انتخابات پارلمان پیروز شود. بحث سازمان رای در حزب مشارکت نام سازمان مشارکت های اجتماعی گرفت تا فعالیت های فراتر از انتخابات هم انجام دهد، و سازمان مجاهدین انقلاب هم در کنگره خود تصویب کرد که سازمان رای تشکیل دهد. در این سازمان، نمایندگانی از میان گروه‌های سیاسی و مذهبی که دارای گرایش‌های مدافع کاندیدا هستند برای ساماندهی جمعیت‌های مشخص در شهرها و روستاها شناسایی و فعال می‌شوند و در گام بعد روسای گروه‌های پیگیر و سازمان دهندگان محلی در اغلب نقاط شهری و روستایی کشور مشخص می گردند.
از منظر اصلاح طلبان یکی از بهترین گروه های سازمان‌دهنده این تشکیلات؛ دانشجویان شناخته شدند. زیرا از یک سو علاقه زیاد به ورود به فعالیتهای اجتماعی داشته و از سوی دیگر در کنار فراغت وقت نسبی و عدم نیاز به پرداخت هزینه برای این فعالیتها، دارای دو نقطه جغرافیایی فعالیت هستند؛ یک سو در جمع منسجم دانشجویی و سوی دیگر در وطن خویش. این امر یک شبکه گسترده با مرکز منسجم را ایجاد می نماید.
اگرچه این مدل از کار تبلیغاتی دارای مزایا و معایبی است، اما اصلاح طلبان نقطه قوت فعالیت خود را در این سازمان رای یافتند؛ سازمانی که بخش های تندرو آن در انتخابات 88 توان ایجاد اغتشاش را داشت و در انتخابات 92 نیز بخشی از سبد رای آنها را تامین کرد.
این مقدمه برای آن است که حساسیت اصلاح طلبان برای به دست آوردن وزارت علوم ، دانشگاه آزاد و معاونت دانشجویی وزارت بهداشت مشخص شود. حتما شما نیز در خبرها خوانده اید که برخی چهره های اصلاح طلب، دولت یازدهم را تنها پلی برای موفقیت در انتخاباتهای بعدی می‌دانند. آیا وقت آن است که اجلاسی با شعار "بعد از اصولگرایی چه باید کرد" برگزار گردد؟