در دوره نخست وزیری 8 ساله آقای میرحسین موسوی و در ایام جنگ و دوره تجربی جوانی که خیل عظیمی از نیروهای وفادار و جان بر کف در میدان های جنگ، و یا در پشتیبانی‌ها حضور داشته‌اند، اصلاحیون و انقلابیون فعلی در مسئولیت ها میخکوب شده‌اند و در همان دوره و دوره‌های بعدی حاکمیت دانشگاه ها و مراکز علمی و گزینش‌های مرتبط و سامانه اعزام بورسیه‌ها به خارج از کشور در زیر لوای شعار طرفداران خط امام و یا همان جریان چپ و... را در اختیار داشته‌اند و در دوره سازندگی و دوره حاکمیت 8 ساله دوم خردادی ها همچنان این وضعیت را حفظ کرده‌اند.
در گذر این دوره‌ها گاهی لایه‌ای از این جریان به دلایل غیراعتقادی و غیرمرتبط با آرمان های نظام نقش اپوزیسیون را به خصوص در دوره 8 ساله ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی به‌عهده داشته‌اند زیرا سهم لازم از قدرت را یا از دست داده بودند و یا مطلوبشان نبود.
در همین رابطه تخلفی که در انتخابات مجلس ششم در شهر تهران توسط دوم خردادی ها برای حذف آقای هاشمی رفسنجانی و دکتر حداد‌عادل و محسن رضایی و دیگران انجام گرفت، افتضاحی بود که هیچ صدای اعتراض و یا مدافعی از جبهه اصلاحات که اعتدالیون هم در درون آنها بوده‌اند، شنیده نشد و اعتراضات و پیگیری های اصولگرایان بود که آن رسوایی را آشکار و واجد رأی بودن آقای هاشمی رفسنجانی آشکار شد.
بنابر این گروه کارگزاران که امروز داعیه اعتدالیون را دارند، از آقای رفسنجانی صرفا به عنوان بهانه‌ای برای حفظ قدرت نگاه می‌کرده‌اند و شاهد بودیم بخشی از ترکیب دولت های دوم خرداد و استانداران آنها همان چپ‌های دیروز و راست‌های کارگزارانی و اعتدالیون امروزی بوده‌اند که امروز هم گرد آقای دکتر حسن روحانی آمدند که بالاخره مشخص نیست این جریان در باطن یکی و در ظاهر دو تا، خط مشی اقتصادی و سیاسی و فرهنگی‌شان چیست؟ روزی طرفدار چپ کمونیست بوده‌اند. روزی طرفدار راست سرمایه‌داری شده‌اند. روزی مشی لیبرالی و دموکراتی و لیبرالیسم فرهنگی داشته‌اند در زمان حیات امام راحل صد آتشه‌های ضد آمریکایی بودند و روحانیت اصیل را متهم به اسلام آمریکایی می‌کردند و امروز هم طرفدار ارتباط با آمریکا و حضور غربی‌ها در همه هستی انقلاب و آرمان های مردم هستند و با جرأت می‌توان گفت آنها سدّ توقف استقلال و خودکفایی نظام بوده و همانگونه که در جای جای وصیت‌نامه نورانی امام راحل ثبت است، کسانی در دوره‌های اول انقلاب طرفدار وابستگی جدی کشور به غرب بوده‌اندو هشدارهای آن عزیز برای آینده و خطر برخی که در حال حاضر طرفدار این وابستگی هستند، صدای ناموزون‌شان از همین اردوگاه اصلاحیون و اعتدالیون شنیده می‌شود.
اما در حال حاضر انتخابات آینده مجلس شورای اسلامی نقطه اتحاد و اشتراک و ائتلاف اصلاحیون و اعتدالیونی است که با آرایش و سازماندهی نیروها و تشکیل ستادهای زود هنگام و جای‌گذاری عناصر اداری و سیاسی تا مرحله تغییر رده‌های کارشناسی و دهداری ها و تعیین نامزدهای دست دوم به دلیل رد صلاحیت بسیاری از دست اولی ها این اتفاق را نشان می‌دهند.
لازم به ذکر است شکل‌گیری جریان فتنه با هدایت صهیونیستها و آمریکایی‌ها و سایر اروپایی‌ها در سال 88 در ناکامی آن اتفاق شوم، به این منظور بود که همچنان برنامه ناکارآمدی نظام اداری و ایجاد اختلافات و تعطیلی بخش‌های کلیدی اقتصاد و نارضایتی عمومی مردم و فراموشی مشارکت و دخالت مردم در امور اقتصاد و بازرگانی و بزرگ ماندن حجم دولت و انحصار 80 درصدی اقتصاد در دست دولت و... تداوم داشته باشد و با کمال تاسف حضور فتنه‌گران در مسئولیت ها مؤید این حقیقت است که جریان نفوذ همچنان فعال است و ماه ها و سال ها می‌گذرد و دوره اول ریاست جمهوری رو به پایان است ولی مطالبات مردم و دیدگاه های رهبری بر زمین مانده‌اند. اما تحرکات و فضاسازی های تبلیغاتی و انتخاباتی همچنان فعال است ولی بر اساس رهنمودهای مخفی کمیته x هیچ صدای انتقادی از جبهه اصلاحیون به اعتدالیون حتی جزیی شنیده نمی‌شود.
در عوض فریاد بلند و واحدی از ناحیه هر دو گروه علیه دلسوزان و دلسوختگان که نگران کشور هستند، شنیده می‌شود. این فریاد مشترک علیه آنچه اصولگرایان می‌گویند نیست، بلکه برای آن است که مبادا مردم از پشت پرده‌های پیوند اصلاحیون و اعتدالیون با خبر شوند که در ورای آن ناگفته های تلخی وجود دارد.