نیّت اول پاک کردن سابقه فتنه و فتنه‌گری از کسانی است که در خیمه فتنه‌گران جا خوش کرده بودند و حال در تدارک ورود به مجلس می‌باشند و می‌خواهند با تحریف تاریخ خشم انقلابی و مقدس مردم را که نمونه‌ای از تجلی آن در نهم دی ماه بود، به قهر با صندوقها تعریف نمایند.
نیّت دوم بهانه‌ای برای حفظ دو قطبی‌سازی بین بخشی از آحاد مؤمن و متدین جامعه که به هر دلیلی مقوله اصلاح‌طلبی و یا اعتدال‌گرایی را یدک می‌کشند با نهادهای حکومتی و قانونی و امنیتی کشور، به این معنا که در یک طرف حاکمیت و ابزار قانونی آن یعنی شورای نگهبان و... وجود دارند و طرف دیگر به زعم آنها عصیان گروهی از مردم که به این حاکمیت اعتراض دارند.
اگر به گذشته نه چندان دور برگردیم، همین گروه در گذشته حاکمیت دو گانه را مطرح کردند، کمیته صیانت از آراء تشکیل دادند در انتخابات دولت اصلاحات در بیش از دو سوم صندوقهای تهران تقلب کردند رأی آقای هاشمی رفسنجانی و دکتر حداد عادل را از صندوقها حذف کردند. انتخابات را تا مرز ابطال پیش بردند در فتنه 88 انتخابات را تبدیل به کودتا علیه نظام کردند و در همه مراحل تودهنی از مردم دریافت کردند. حال به همان مردم می‌گویند با صندوقها قهر نکنید. جالب است بعضی از مسئولان که خود بانی و مجری قانون هستند با این اهانت همراه می‌شوند. البته استدلال دیگری برای توجیه جلب رأی با عنوان قهر با صندوقها وجود دارد و آن اینکه همانگونه که در رد صلاحیت‌ها بعضی از پیاده نظام رسانه‌ای غوغاسالاری از دزدان و قاچاقچیان و قاتلان و وابستگان به گروهکهای ضد نظام تحت عنوان رد صلاحیت فله‌ای دفاع کرده‌اند، حال هم بنا دارند آراء همین طیف تا به فرمایش حضرت امام راحل جلب رضایت معدودی از ملت بریده را در سینه خود جذب و جلب نمایند.
اگر چنین نیست، مردم چه قهری با صندوقهای رأی دارند؟ مگر بالاترین مشارکت انتخاباتی در دنیا متعلق به جمهوری اسلامی نیست؟ اصولا طرف قهر کیست؟ آیا طرف قهر رئیس جمهوری است که با رأی مردم به مسئولیت رسید و بیش از 400 وعده به مردم داد و حالا مردم با ایشان قهر می‌کنند که به وعده‌هایش نتوانست عمل کند؟
قهر مردم نعوذبالله با شهدا است یا با امام شهدا؟ با رهبری است یا با یاران با وفا، پا به رکاب و جان بر کف و بی نام و نشان رهبری که نمونه آنها برای صدور انقلاب اسلامی خلعت شهادت می‌پوشند؟ قهر مردم با 6 فقیه عادل و با تقوا و مجاهد شورای نگهبان است که نمی‌گذارند کشور به‌دست نفوذی‌های غربگرا و مشروطه محور بیفتد؟
البته مردم قهر انقلابی دارند و همه فریادهای برخاسته از قهرشان بر سر آمریکا می‌زنند تا آنان همچنان در جبهه استکباری با عقب‌نشینی‌های تدریجی عصبانی باشند و بهشتی‌ها هم جاودانه تاریخ بمانند این مردم با صندوقها قهر نمی‌کنند و بهتر است جلب رأی با شیادی تبلیغاتی را به اردوگاههای غربی‌ها واگذار کنید که اینجا معرفت عاشورایی و بصیرت انقلابی کارساز است.
اما واژه موهوم برجام2، هم تیری دیگر در تاریکی برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی است که شاید با طراحی اتاق فکر اصلاحیون و اعتدالیون گفتمانی رأی‌آور باشد و این هم اهانتی بیش به مردم نیست. مردم سؤال می‌کنند دولت اصلاحیون و اعتدالیون با گذشت قریب دو نیم سال از عمر خود چه تغییری در معیشت، اشتغال، درآمد، رشد، توسعه و رونق اقتصادی ایجاد نمود که حال با برجام2 فصل جدیدی را بگشاید؟ اگر برجام یک مماشات و مدارا و ملاطفت و مراوده‌های غیرمعمول با دشمنان این ملت بود، با نگاه به اشاره نرمش قهرمانانه رهبری، مردم ساختند و پذیرفتند ولی برنامه جامع اقدام مشترک دوم با چه کسانی؟ با چه اهدافی، با چه منظوری و با چه ساز و کاری انجام می‌شود؟
البته شواهد حاکی است برجام2 یعنی باز شدن دروازه‌ها به روی کالاهای مصرفی بیش از 150هیئت تجاری که سر از پا نشناخته و بنا دارند با راهبرد تدریجی نفوذ ته مانده مشاغل و صنعت و کشاورزی و کارآفرینی را نابود کنند و شرکتهای دانش‌بنیان ما را به عزای بیکاری بکشانند و منابع خام ما را با قراردادهای محرمانه 15 ساله و 25 ساله به غارت ببرند.
اگر برجا م این باشد، باید به مردم تسلیت گفت و اگر هم تیری در تاریکی برای جلب رأی مردم و وعده‌های توخالی باشد، به معنای تلاشی برای مهندسی افکار عمومی است که صبغه دینی و تقوایی ندارد.