رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مهم خود با مردم قم به مناسبت سالگرد قیام 19 دی از پدیده خطرناک جدیدی پرده برداشتند که تلاش می‌کنند حقایق انقلاب اسلامی را تحریف و به دست فراموشی بسپارند. اینان پول خرج می‌کنند و کار می‌کنند، از طریق کتاب و مطبوعات و مقاله که حقایق انقلاب اسلامی را ضمن تحریف به تاریخ بسپارند و حذف کنند تا نسل جدید چیزی به عنوان انقلاب را بیاد نیاورد و آن را فراموش کند. اینان همان کسانی هستند که در سالهای 76 تا84 انقلاب را تمام شده می‌دانستند و امام را به تاریخ پیوسته تلقی می کردند.
اینان برای اینکه نسلهای جدید مسئولیتی در قبال تحقق آرمانهای انقلاب نداشته باشند سعی در کمرنگ کردن ارزشهای انقلاب و آرمانهای آن می‌کنند.
مخاطب این سخن مقام معظم رهبری چه کسانی‌اند؟ چه کسانی انقلاب را تمام شده دانستند و از ذکر شعارهای انقلابی ممانعت و سعی در حذف وقایع مهم و تاریخی انقلاب در اذهان داشتند.
با نگاهی به بیشتر روزنامه‌های 19 دی می‌توانید دریابید که کدام نشریات بدنبال به فراموشی سپردن این وقایع مهم بودند؟
ریشه‌های 19 دی فراموش نشود
رهبر معظم انقلاب اسلامی ریشه قیام مردم ایران در 19 دی سال 56 را در چند بند توضیح دادند.
1- دیکتاتوری سیاه و خفقان عجیب علیه مردم توسط رژیم ستمشاهی
2- وابستگی ذلّت‌‌آمیز رژیم شاه به قدرتهای خارجی
3- ابتلاء رژیم شاه به انواع فسادهای مالی و جنسی و سیاسی
4- بی اعتنایی به مردم و قطع بودن رابطه مردم و دولت
5- ترویج خودکم بینی ملی و بزرگ‌نمایی غربی ها و بی اعتنایی به پیشرفت علمی جامعه
6- عادت دادن ملت به پول نفت و واردات و نابودی تولید داخل و استعدادهای ملی
این موارد ریشه قیام مردم ایران به رهبری روحانیت و مرجعیت اسلامی در 19 دی علیه رژیم ستمشاهی بود.
چرا عده‌ای پیشرفتهای امروز ما را انکار می‌کنند؟
همانهایی که در رژیم طاغوت به علت غربگرایی و وابستگی به فرهنگ و تمدن غرب و مرعوب شدن در برابر پیشرفتهای غرب استعدادها و توانمندی‌های داخل را سرکوب و تحقیر می‌کردند و جز وابستگی به بیگانه و هضم شدن در تمدن غرب راهی را برای پیشرفت و توسعه خیالی نمی‌شناختند، امروز هم همانها و نوچه‌های آنها دستاوردهای عظیم ملت ایرن را در طی این سه دهه تخریب و تحقیر و با تعبیراتی مثل آبگوشت بزباش و هیچ پنداری دستاوردهای هسته ای تنها راه پیشرفت کشور را در فراموش کردن استقلال‌خواهی و وابستگی به غرب می‌دانند.
- چرا قرارداد با شرکتهای خارجی را بر داخلی ترجیح می‌دهند؟
- چرا خرید تولیدات خارجی را بر داخلی ترجیح می‌دهند؟
- چرا بنزین خارجی را بر تولید داخلی ترجیح می‌دهند؟
- چرا به جای تکیه بر ظرفیت های داخلی به رفع تحریم خارجی‌ها چشم دوخته اند؟
- چرا برای منافع جناحی و سیاسی و ضدیت با دولت قبلی همه توفیقات و پیشرفتهای حاصله را نادیده گرفته و آن را انکار می‌کنند و دستاوردهای مورد تأیید سازمانهای بین‌المللی را به راحتی تکذیب می کنند؟
این بی انصافی‌ها و این تحقیرها و این نادیده گرفتن دستاوردهای علمی عظیم دانشمندان در رشته‌های گوناگون خطا نیست؟ اینها ظلم در حق ملت باهوش و اندیشمند و نخبه کشورمان نیست؟ آیا تردید ایجاد کردن در ملت و نسل جوان نسبت به پیشرفتهای شگفت‌انگیز کشور در عرصه‌های گوناگون علمی، تکنولوژی، دارویی، دفاعی و هسته‌ای و نانو، ظلم در حق ملت ایران نیست؟
اینان همانهایی هستند که با فتنه 88 حماسه حضور مردم را زیر سئوال بردند و بر ملت ایران ظلم کردند و اینک از این طریق ظلم مضاعف دیگری را مرتکب می شوند.
شعار رفراندوم و ایجاد دودستگی
رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی در سخنان مهم خود در جمع مردم قم به مناسبت 19 دی، ضمن سفارش به همه برای کمک به دولت، چند تذکر به دولتمردان دادند:
1- مهمترین چیز لازم برای ملت اتحاد و انسجام ملی است.
2- دودسته کردن مردم، جدا کردن مردم، شعارهای تفرقه‌انگیز دادن میان مردم به هر عنوانی خطاست
3- از بحث جایگاه قانونی رفراندوم در اصل 59 قانون اساسی که اعمال خود مقننه است نه قوه مجریه و فقط مجلس می‌تواند با دو سوم آرا برای چنین اقدام مهمی تصمیم بگیرد و پیشنهاد به رهبری بدهد، بگذریم. اصولاً طرح این موضوع که عده‌ای «نه بگویند و عده‌ای آری» دو دسته کردن مردم نیست؟
چرا در زمانی که بیش از هر وقت دیگر به انسجام و اتحاد ملی نیازمندیم این حرفها بدون محاسبه، جوانب‌نگری زده می‌شود؟
معامله آرمانها!
اخیراً سخنی توسط مسئولان نظام گفته شده که ما در مذاکرات آرمانها را معامله نمی‌کنیم و سانتریفیوژ آرمان نیست، نکته‌ای که رهبر معظم انقلاب اسلامی متذکر شدند این است که:
اگر غربی‌ها برای رفع تحریم از دولتی ها و طرف مذاکره خواستند که فلان آرمان جمهوری اسلامی را کنار بگذارند چه می‌کنند؟
اگر غربی‌ها برای رفع تحریم‌ها از ما خواستند که دست از پیشرفت علمی کشور برداریم؟ چه می‌کنید؟
کدام غیرت ملی اجازه می‌دهد که استقلال کشور در فناوری هسته‌ای را فدای رفع تحریم‌ها بکنیم؟
مگر سانتریفیوژهای ساخت ایران نماد استقلال و خوداتکایی ملی نیست؟
مگر رآکتور اراک تبلور استقلال کشور نیست؟
چطور می‌شود اینها را معامله کرد و استقلال را خدشه‌دار کرد و بعد گفت ما آرمانها را معامله نمی‌کنیم؟