به گزارش خبرگزاری الیوم السابع مصر، رسانه های رژیم صهیونیستی هفته قبل اعلام کردند که، شیمون پرز و بنیامین ناتانیاهو رئیس جمهور و نخست وزیر رژیم صهیونیستی ضمن تماس تلفنی با عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور جدید مصر پیروزی او در انتخابات را تبریک گفتند.مسئولین رژیم غاصب صهیونیستی در این تماسهای تلفنی تاکید کردند، سیسی این پیروزی بزرگ را در شرایط کاملا دموکراتیک و شفاف بدست آورده است و رژیم صهیونیستی آمادگی کامل برای همکاری در همه زمینه های سیاسی و امنیتی را با مصر دارد .آنان تاکید کردند ما مطمئن هستیم که در این شرایط مصر و مصریان به پیشرفت ها و رفاه بیشتری در طول دوره پیش رو دست خواهند یافت، زیرا اطمینان کامل دارند که رئیس جمهور جدید میتواند کشورشان را به جایگاهی که استحقاق آن را دارد در میان کشورهای جهان برساند زیرا او سربازی دلاور و رهبری عظیم است که قدر موقعیت خود را دانسته و در راه خدمت به وطنش میکوشد.

در مقابل سیسی نیز ضمن تقدیر و تشکر از اهتمام رئیس جمهور و نخست وزیر رژیم غاصب صهیونیستی برای تماس و ارتباط با وی وتبریک پیروزیش در انتخابات ریاست جمهوری،به التزام مصر به تمامی معاهدات بین المللی و قرارداد صلح با صهیونیست ها تاکید کرده و این معاهدات را پایه هایی دانست که بر مبنای آن مصالح دو ملت مصر و غاصبان صهیونیستی حفظ خواهد شدو به هر دو کشور خدمت خواهد کرد.

سیسی اذعان داشت که در مرحله پیش رو فرصتی حقیقی برای حل مسئله فلسطین و تلاش برای گسترش صلح در منطقه خاور میانه به صورت کامل ایجاد خواهد شد تا ملتهای منطقه در شرایط بهتری در طی دوره پیش رو زندگی کنند.

روزنامه صهیونیستی معاریف نیز نوشت: این برای اولین بار است که رئیس جمهور و نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس از محل اقامت خود با رئیس جمهور کشوری تماس گرفته و پیروزی وی را به او تبریک گفته و برای او آرزوی موفقیت میکنند.

این تبریکات در حال به سیسی گفته شدکه مردم نام نمایش خیمه شب بازی بر انتخابات ریاست جمهوری اخیر گذاشتند و اکثریت قاطع ملت آن را تحریم کرده و در آن شرکت ننمودند.

این قهر ملی که موجب وحشت نظامیان کودتا گر شده بود آنان را به اتخاذ تدابیر ویژه ای وادار کرد تا از یک افتضاح سیاسی و آشکار شدن تنفر ملی از آنان و شکست توطئه های امریکایی و اسرائیلی و عربستانی برای به شکست کشاندن بیداری اسلامی در مصر ممانعت به عمل آورند و بنا بر سیستم سست ونفوذ پذیر انتخاباتی در مصر به تقلب و دستکاری رأی ها و آمار بپردازند و آماری را که به اذعان خبرگزای مصری الیوم السابع که مواضع حمایت گرانه آن از کودتا بر کسی پوشیده نیست ، تا پایان روز دوم حداکثر11%بود را با بدعتی جدید در تاریخ انتخابات مصر به روز سوم بکشانند و در پایان روز سوم که تقریبا هیچ رای دهنده ای به پای صندوق های رای نرفت به یکباره آمار را از 11% به 47%افزایش دهند، کاری که مایه خشم مردم شد و نمایندگان کاندید رقیب "حمدین صباحی" به نشانه اعتراض صندوق ها را ترک کردند ومسئول ستاد انتخابات حمدین عدم مشارکت مردم در انتخابات را یک فاجعه نامید و حمدین نیز اعلام کرد با اینکه به شکست خود اعتراف میکنم اما اعلام آمار و اعداد کذب از تعداد شرکت کنندگان در انتخابات از طرف دولت را اهانت به شعور مصریان میدانم.

عدم اقبال و تعداد کم طرفداران ژنرال در جشن و پایکوبی بعد از رای گیری هم کاملا مشهود بود ناظران میدانی جشن پیروزی تبلیغ شده طرفداران سیسی در میدان تحریر را بسیار کم رونق و کم تعداد از حیث شرکت کننده بر آورد کردند و این در حالی بود که عده ای نیز در کنار آنان خطاب به سیسی شعار" ارحل "به معنی "برو"و با کناره گیری کن را فریاد میزدند.

این انتخابات که مصریان آن را هم جنس وهم سنخ انتخاباتهای مدیریت شده و بی رمق برگزار شده در دوران مبارک میدانند بنا بر مشاهدات میدانی و حقیقی بین 10% تا 12% شرکت کننده بیشتر نداشت که آنان نیز غالبا از طرفداران رژیم سابق مصر و اعضاء حزب منحله طرفدار مبارک و یا افرادی که از مفسدان اقتصادی و یا بخشی از مزدوران وابسته به کشور های عربی همچون تکفیری ها بودند.اعتراف رسانه ها به عدم حضور جوانان در انتخابات به عنوان نقطه ای تاریک در این وزن کشی سیاسی به حساب می آیدو نشان از سستی بنیان سیاسی اجتماعی و عدم مقبولیت و مشروعیت کودتا گران دارد. شبکه های رادیو تلویزیونی و خبرگزاریهای حامی کودتا که با انواع و اقسام ترفند ها در روزهای قبل از انتخابات با استفاده ازشیوه های تبلیغاتی وروانی برای جلب توجه مردم و ترغیب آنان برای شرکت در انتخاباتی که پیروز آن از قبل مشخص شده بود می پرداختند،وقتی در روز اول رای گیری عدم اقبال مصریان و خصوصا جوانان را مشاهده می کردند در روز دوم به سوی تهدید مردم روی آوردند و با ترساندن آنان از اینکه اگر به پای صندوق های رای نروید مصر تبدیل به سوریه و لیبی دیگری خواهد شد با ارعاب مردم قصد به میدان آوردن آنان را داشتند. همچنین مردم را تهدید میکردند که اگر در انتخابات شرکت نکنند باید جریمه 70 دلاری پرداخت کنند . اما در مقابل با بی توجهی مردم همچنان در موضع فریبکارانه خود ناکام ماندند.

آمار شرکت کنندگان در این انتخابات در خارج از کشور از میان 4 میلیون واجد شرایط فقط 370 هزار نفربودکه با جمع آن با آمارداخل نیز فراتر از 12% از 54 میلیون واجد شرایط را شامل نمیشود.این آمار در مقایسه با انتخابات گذشته ریاست جمهوری بیانگر دست رد مردم بر سینه کودتا گران است.در انتخابات گذشته ریاست جمهوری قریب به 52 در صد مردم در انتخابات در طول دو روز شرکت کردند که مرسی با کسب 51% از کل آراء بر ژنرال ارتشی احمد شفیق پیروز شد.

در انتخابات گذشته از نظر تعداد کاندیداها و هم تنوع سیاسی لحاظ شده با حضور هشت نامزد و مشارکت بالای مردم به همه سلایق سیاسی امکان حضور و فعالیت سیاسی داده شده بود اما در این دوره با محدود کردن انتخابات به دو کاندیدا با امکانات و لجستیک کاملا نابرابر نتیجه همچون دوران مبارک کاملا از پیش مشخص شده بود و هیچ میل و رغبتی از سوی مردم برای مشارکت در این نمایش نبود.

بایکوت انتخابات از طرف مردم البته فقط به دلایل فوق محدود نمیشود .بسیاری از مردم در پاسخ به چرایی عدم شرکت در انتخابات این سئوال را مطرح میکنند که آیا کسی راضی میشود که به قاتل فرزندان وطنش رأی دهد؟ آنان اذعان می دارند انتخاباتی که بر روی خون جوانان بنیان گذاشته شده است محکوم به شکست است.

اوضاع امنیتی و خفقان شدید وزندانهای مملو از زنان و مردان ونوجوانان و جوانان و خبرنگاران و متفکران و اسلام گرایان ونویسندگان ودانشجویان و تصویر برداران و....و جو پلیسی حاکم بر همه شئون زندگی مردم ودانشگاههای آشوب زده و گورستانهایی که هر روزه پذیرای جوانان در سراسر مصر است به حدی ملت مصر را در تنگنا قرار داده است که رفته رفته شورش های عظیمی را کلید خواهد زد . هنوز خانواده هزاران شهید بعد از کودتا خصوصا شهدای میدان رابعه العدویه که سال گذشته به گلوله بسته شدند و در زیر تانکهای ارتش له شده و یا در آتش خیمه هایی که سایبانشان بود ذغال شدند و در جنایتی علنی هزاران نفر در طول چند ساعت در داخل مسجد رابعه و خارج آن به خاک و خون کشیده شدند، عزادار جوانانشان هستند و خشم فروخورده آنان روز به روز متراکم تر و انباشته شده و مصر را مستعد جرقه ای برای به آتش کشیده شدن میکند.

پس از برگزاری این انتخابات که در واقع به نوعی وزن کشی سیاسی به حساب می آمد با رو شدن عدم اقبال به کودتا گران و آشکار شدن پوچی ادعای داشتن 33میلیون نفر هوادار از سوی سیسی ،به نوعی گروههای انقلابی مخالف که فقط به اخوانی ها محدود نبوده بلکه طیف های وسیعی از همه آحاد جامعه با همه نوع گرایشی از جمله جوانان انقلابی 6 آوریل ، بخشی از بدنه جریانهای سلفی ، لیبرالها ،اخوانی ها ، انقلابیون چپ گرا وناصری ها ودانشجویان ومردم عادی و خصوصا زنان را در بر میگیرد شروع به متحد شدن بر علیه کودتا گران کرده اند . این طیف های مخالف که الزاما همه طرفدار مرسی نیستند اما همه متفقا بر علیه کودتا و جو خفقان حاکم بر کشور فعالیت میکنند بعد از انتخابات به سوی اتحاد برای مبارزه با رژیم کودتا پیش میروند.

زندانیان که تعداد آنها به حدود 22هزار نفر در زندانهای مخوف مصر میرسد،در حال اعتصاب هستند و پلیس و ارتش برای جلو گیری از هرگونه شورش احتمالی زندانیان را به قطع آب و برق و امکاناتی همچون ممنوعیت ملاقات با خانواده ها تهدید کرده اما علی رغم این تهدیدات عده زیادی از زندانیان دست به اعتصاب غذا زده و از سلولهای خود خارج نمیشوند.

شکنجه های وحشتناک وعدم محاکمه زندانیان و عدم حق دسترسی به وکیل، نبود امکانات بهداشتی و غذایی وکشته شدن زندانیان زیر شکنجه و یا به علت عدم دسترسی به دارو و امکانات پزشکی و وجود زندانها و بازداشتگاههای مخفی وسری که تحت هیچ گونه کنترلی قرار ندارد و عدم اطلاع خانواده ها از سرنوشت فرزندانشان و دستگیری های فله ای و بدون دلیل ،برخوردهای وحشیانه ماموران امنیتی با زندانیان و خانواده های آنان و حمله پلیس به دانشگاهها و دستگیری و قتل دانشجویان بر روابط خارج از اصول انسانی بر سیستم پلیسی و امنیتی مصر دلالت دارد که شرایط امروز آن را بسیار وخیم تر از شرایط دهشتبار زمان مبارک ساخته است و آنان سیسی را آریل شارون مصر میدانند و برای برگزاری راهپیمایی های بزرگ در سالگرد کودتا در تیرماه متحد میشوند.

با بررسی اوضاع سیاسی اجتماعی این روزهای مصر هیچ چشم انداز روشنی حتی در مقابل طرفداران سیسی هم وجود ندارد و هیچ امیدی به تغییر به چشم نمیخورد. مردم خوب میدانند اگرچه امروز سیسی با هزاران ترفند رسما رئیس جمهور مصر شده اما از یکسال گذشته که او با کودتا حکومت مردمی مرسی را سرنگون کرد در واقع او بوده که همه امور را اداره میکرده و به همین سبب امیدی به تغییر و بهبود شرایط و اوضاع به شدت وخیم سیاسی امنیتی اقتصادی و بین المللی مصر وجود ندارد .در طول قریب به یکسال سیاه اخیرچکمه های آهنین این دیکتاتور همواره بر پیکر مصریان ضربات خونینی وارد ساخته است.مصر روزهای طوفانی و پر التهابی را در پیش رو دارد که قطعا نتیجه آن التهابات به نفع آریل شارون مصر و هم پیمانان داخلی وخارجی اش خصوصا سران بزدل رژیم صهیونیستی نخواهد بود و موج بیداری اسلامی همچون سونامی بزرگی جنایتکاران را در هم خواهد کوبید.

-