1- اتاق فکر دشمن تصویر، تصور و تحلیل صحیحی از شرایط و وضعیت جامعه ایران،مردم و موقعیت انقلاب و رهبری ندارد. اگر داشت، در فتنه اخیر این قدر دچار خطای محاسباتی نمی‌شد. فتنه سال 78 و فتنه سال 88 و چند مورد اعتراض دهه هفتاد تجربه و امتحانی بود که مرکزیت فرماندهی فتنه و آشوب بنا داشت در حوادث اخیر از آن استفاده کند و چرایی شرایط آن حوادث و حادثه جدید عمق انحراف محاسبات را نشان می‌دهد.
2- با روی کار آمدن دولت یازدهم و داستان نافرجام برجام و مشغول سازی رأس مدیریت اجرایی به پیامدها و دستاوردهای برجام و غفلت از توجه به بسترسازی‌ها و زمینه‌سازی‌های مربوط به اقتصاد مقاومتی، اگر چه دورنمایی از ناکارآمدی و به تبع آن نارضایتی عمومی را ترسیم می‌‌نمود، دشمنان را بر آن داشت تا حلقه واسطه طراحی خود را عملیاتی کند. در این رابطه دو نگاه وجود دارد که یک نگاه آن زود هنگام بودن شروع فتنه اخیر را و غفلت از اشتباه خود را در نظر دارد و به همین دلیل ناکامی آن و جمع شدن بساط آشوب ظرف سه روز را از شروع ناپخته و زود هنگام فرمان فتنه می‌دانند. لذا کلید واژه این طراحی نارضایتی عمومی بود که نتیجه قهری ناکارآمدی و عدم توفیق مسئولان به تحقق وعده‌های انتخاباتی و بروز مفاسد و تبعیض‌های جدید بوده است.
3- جامعه انقلابی ایرانی بدرستی بین عناصر مربوط به انقلاب اسلامی آرمانی، نظام برخاسته از انقلاب و ساختارهای آن و کارآمدی نظام مدیریتی و کارگزاران و برنامه‌های رفاهی و پیشرفت، تفکیک قائل است. عنصر سوم که در ظرف انتخابات و فرایند مردم سالاری شاخص رضایت مردم را متغیر و بالا و پایین می‌سازد، بر اساس تجربه چهار دهه گذشته، هیچگاه خللی به قداست و جایگاه انقلاب آرمانی و دینی و حیطه اعتقادات و موقعیت حقیقی و حقوقی ولایت فقیه ایجاد نمی‌کند. یا اینکه اگر عملکرد مسئولان ناکارآمدی و ضعف دارد، اشکال ازساختارهای اساسی نظام نیست، زیرا مردم و آگاهان دنیا می‌بینند قانون اساسی و قوانین بالادستی و شاکله‌های مرتبط و حتی ابلاغیه‌های کلی رهبری هر آنچه را که لازمه تحقق عدالت و حقوق اساسی مردم و عوامل رضایت‌بخش است را در بردارند و این ضعف ازمسئولان و کارگزارانی است که نتوانسته‌اند مجریان خوبی برای این ساختار باشند و با اینکه برآیند تلاش آنها ناکافی بود. بنابر این بر اساس محاسبه غلط، دشمن این نوع تفکیک بین سه عنصر را با نگاه مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی متداول غربی برآورد می‌کند و یک طرح براندازی و سرنگونی را در حداکثر چهل تا پنجاه نقطه شورش کور، خلاصه‌سازی می‌کند. لذا دشمن این فهم را از مردم ندارد که مردم عملکرد فلان مسئولان را به پای یک دین جهانی و یک انقلاب دینی نمی‌نویسند.
4- حماقت دشمن این است با تزریق پول و سازماندهی یک جمع ده نفره تا حداکثر صد نفره و آن هم با ترکیبی از اراذل و اوباش و بعضی نوچه و نوه‌های منافقین و ته مانده‌های دوریخته و افسرده داعش و تک و توکی از سلطنت‌طلبها و بهایی‌ها و روسپی‌ها و بعضاً بچه لوس‌های سرمایه‌دارها و... می‌تواند یک شورش میلیونی را در تهران و یا شیراز و رشت و مشهد و یا شهرهای کوچک راه‌اندازی کند و حماقت بیشتر آنکه از طریق تلگرام طریقه کوکتل مولوتف‌سازی را آموش دهد و انگار مردم ایران چشم به راه و منتظر این فرمان از اتاق‌های فکر سازمانهای جاسوسی و اسرائیلی‌ها هستند. اگر دشمنان شعور داشتند، باید در روز پنجشنبه مشهد با جدا شدن معترضان صنفی از چند ده نفر آشوبگر و کنار کشیدن از صف آنها و پایان دادن به اعتراض‌های برحق خود، می‌فهمیدند که این آغاز پایان کوری دارد و به توطئه خود پایان می‌دادند ولی خدا آنها را کور و کر ساخت تا این تهدید تبدیل به حماسه حضوری راهبردی دیگری شود که بساط تحلیل و تصور آنها را از مردم ایران برچیند.
5- حماقت دیگر دشمن این بود که به نفوذی‌های خود اعتماد پیدا نمود دشمن اینقدر فهم ندارد که به همان میزان سهل‌انگاری یا خوش‌باوری و یا بی لیاقتی برخی در نظامهای اداری و غیراداری نفوذی‌ها ورود پیدا کرده باشند، به همان میزان هم هوشیاری اطلاعاتی و بصیرتی مردم و دست‌اندرکاران بالاست. چه بسیار نفوذی‌هایی که با مزدوری پول بالایی را از واسطه‌های آنها دریافت کرده‌اند ولی اطلاعات صددرصد غلط و وارونه تحویل سرپل‌ها داده‌اند. آنها خوب می‌دانند اعلام تجمع و شورش و آتش زدن و کشته‌سازی در بیش از یکصد و سی نقطه کشور و سازماندهی روی کاغذ صدها نفر در هر نقطه و یا شهر، فقط در پنجاه نقطه و آن هم به تعداد دهها نفر و آن هم فقط برای چند ساعت پاسخ یافتند. چه شد که اسلحه‌ها کشف شد،میلیاردها دلار هوا شد، خانه‌های تیمی لو رفت، سرتیم‌ها گریختند و هنوز مردم به خیابانها نیامده، فرار را بر قرار ترجیح دادند؟
6- در فتنه 88و 87 عده‌ای از عناصر داخلی فتنه‌گر که دچار آفت دنیا‌زدگی و غربزدگی و قدرت‌طلبی و استحاله فکری و خیانت به ملت و خون شهدا شدند، در صفوف انتخاباتی و اداری نظام رخنه کردند و مجری توطئه‌های دشمنان شدند به همین دلیل بهانه تقلب در انتخابات و توهم تقلب و غفلت از طراحی دشمن حداکثر ظرف یک هفته جهت دهها هزار نفری را به میدان کشید ولی درایت و صبر و بصیرت انقلابی مردم و رهبر و مسئولان امنیتی در کوتاه زمان ممکن ابهامات را رفع نمود و تداوم فتنه تا حماسه نهم دی به دست دشمنان مدیریت شد. اگرچه شبیه‌سازی آن نوع دسته‌بندیها با مخالفان و دشمنان حکومت پنج ساله حضرت علی(ع) و تجربه حکومت‌داری برای ولی فقیه زمان از آن حوادث، بصیرت انقلابی را صد چندان نمود، ولی حماقت دشمن در فتنه سازی از نارضایتی صنفی و گرانی و تورم و اشتغال و فساد و امثال آن اشتباه محاسباتی و تصویربرداری از فتنه 88 و 78 بود که نتیجه نشان می‌دهد کمترین تشابه و قرینه‌ها بین شرایط امروز مردم با نوع نگاه‌ها و رویکردهای آن دو دهه وجود ندارد.
7- حماقت بزرگترشعارسازی ساختارشکنانه‌ای بود که به ضد خود تبدیل شد مثل اینکه افرادی را وادار کنند در بین جماعت خواهان عدالت، مرگ بر نمادها وشاخص‌های عدالت بفرستند و در هدفگذاری آن جماعت را با خود همراه و موافق سازند. اگر شعارسازی علیه نمادهای ظلم و تبعیض باشد طرفداران فطری دارد هر چند ظهور و بروز خارجی نداشته باشد ولی وقتی تولید شعارها از اتاق فکر مستکبران و ظالمان قرن و غارتگران بین‌المللی بیرون آمده و رسانه‌های آنها بر آن دامن زنند، انتظار استقبال ملت ایران، خیالی باطل و بیهوده و همچون کف روی آب است تا ببینیم با این همه معجزات بعد از دهه چهارم انقلاب اسلامی دشمنان چه خواب‌های دیگری خواهند دید؟