هر گاه پدرش از بیرون خانه غذایی تهیه میکرد از آن نمیخورد و میگفت میخواهم به یاد کسانی باشم که توانایی خریدن چنین غذاهایی را ندارند. در یک شب بارانی نیز فردی را که لباسش کم بود و احساس سرما میکرد، دید سریع از ماشین پیاده شد و بدون معطلی کاپشن خود را به او داد. بعدها معلوم شد، از حقوق اندک خود نیز به خانوادههای محروم کمک میکرد
شهید محمدرضا مهرآئی- در فروردین سال 41 دیده به جهان گشود. از دوران نوجوانی به مادرش در خانه کمک میکرد و وسایل مورد نیاز خانه را تهیه میکرد. اهل تهجد و مناجات با قاضی حاجات در نیمه شب بود. اگر کسی او را در حال عبادت میدید واقعاً از عشق او به معبود و شوق راز و نیاز با پروردگار متعجب میشد.
هر گاه پدرش از بیرون خانه غذایی تهیه میکرد از آن نمیخورد و میگفت میخواهم به یاد کسانی باشم که توانایی خریدن چنین غذاهایی را ندارند. در یک شب بارانی نیز فردی را که لباسش کم بود و احساس سرما میکرد، دید سریع از ماشین پیاده شد و بدون معطلی کاپشن خود را به او داد. بعدها معلوم شد، از حقوق اندک خود نیز به خانوادههای محروم کمک میکرد.
روحیه این شهید بزرگوار انسان را یاد آیه 19 سوره ذاریات میاندازد که می فرماید: «فی اموالهم حق للسائل و المحروم».