ماکرون از 50 میلیون واجدان رأی فرانسوی ها تنها با 16 میلیون رأی به کاخ الیزه راه یافت.مردم به زودی برای انتخابات مجلس پای صندوق‌های رأی خواهند آمد. نظرسنجی جدید در فرانسه نشان می‌دهد 60 درصد مردم نمی‌خواهند ماکرون در انتخابات پارلمانی در مجلس ملی پیروز شود!
ماکرون با 58 درصد آرا دوباره به کاخ الیزه راه یافت رقیب او با 42 درصد به نتایج آرا راضی بود اما حاضر نشد به ماکرون تبریک بگوید!
افزایش بی‌سابقه رأی رقیب اصلی او می‌تواند پیروزی ماکرون را در انتخابات مجلس ملی تحت الشعاع قرار دهد.
گاردین طی تفسیری از نتایج آرا در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه نوشت : یک درس باید از انتخابات فرانسه بگیریم و آن اینکه؛ «نباید پوپولیسم را در فرانسه دست کم بگیریم.»
رویترز معتقد است ؛ ماکرون در مسیر پرفراز و نشیبی در سپهر سیاست فرانسه گرفتار آمده است.
نفر سوم انتخابات اخیر آقای ژان لوک ملانشون گفته است : «ماکرون بدترین انتخاب در جمهوری پنجم فرانسه است. چون او در میان اقیانوسی از غائبین ، آرای سفید و باطله و آرای ترس از نامزد دیگر، برنده میدان شده است.» ماکرون در دور اول 27 درصد آرا مردم فرانسه را به خود اختصاص داد اینکه در دور دوم 58 درصد به او رأی دادند نشان می‌دهد او در رقیب‌هراسی و ایجاد دوقطبی دیو و پری توانسته است خطر راست افراطی را طوری جا بیاندازد که رقبای او به غیر از خانم لوپن قانع شوند و باید به او رأی دهند همان چیزی که نفر سوم انتخابات اخیر فرانسه از آن به عنوان «آرای ترس از نامزد دیگر» یاد می‌کند.
ماکرون و هوادارانش در حالی این پیروزی شکننده را در مقابل برج ایفل جشن گرفتند که پلیس فرانسه در دیگر میادین پاریس و نیز خیابان‌های شهرهای لیون، رن، استراسبورگ ، مون پلیه و مارسی به جان معترضان افتاد و در اولین روز پیروزی 2 کشته و ده‌ها زخمی از این هماوردی به جای ماند.
ماکرون اکنون گرفتار دو جنبش جدی در فرانسه است:
1- جنبش نه ماکرون نه لوپن که 28 درصد آرای فرانسه را تشکیل می‌دهد.
2- جنبش جلیقه‌زردها و مخالفان ضد سرمایه‌داری
او برای مهار این دو جنبش که کارگردانان اصلی تظاهرات در فرانسه هستند هیچ راه حل دموکراتیکی جز کاربرد خشونت با طعم باتوم و گاز اشک‌آور ندارد.
جمهوری پنجم در فرانسه یک ریخت دموکراتیک ندارد. ممکن است حوادثی در آن رخ دهد که خاطرات تلخ نتایج انتخابات ریاست جمهوری بایدن – ترامپ را در آمریکا تداعی کند.
حوادث تلخ آشوب‌ها در فرانسه و آمریکا نتیجه چیست؟ از آن وقت که سیاستمداران غربی در اتاق‌های فکر خود به این وادی کشیده شدند که می‌توان با ادعای تقلب یا زدن زیر نتایج رأی مردم تحت عنوان انقلابات رنگی ادبیات جدیدی از سیاست و مفهوم دموکراسی خلق کنند. این یک سنت در دموکراسی شده است که می‌شود ، ارزش‌های دموکراسی و رأی را در کف خیابان ذبح کرد و آنارشیسم را جایگزین مردم‌سالاری کرد. حالا این ویروس به جان سیاست در غرب از جمله فرانسه افتاده است و گریزی از آن نیست.
200 سال است از انقلاب کبیر فرانسه می گذرد که رژیم فرانسه از سلطنت به جمهوری دموکراتیک تغییر یافت. در این انقلاب و حوادث پس از آن صدها هزار نفر کشته شدند و مخالفان جمهوری زیر تیغ گیوتین رفتند و طی یک قرن حکومت فرانسه به گونه ای دست به دست شد که چون پاندولی بین جمهوریت و دیکتاتوری دست به دست می شد.
از سال 1789 تاکنون فرانسوی‌ها فقط توانستند پنج «جمهوری» را تجربه کنند. دو جمهوری را در قرن 18 و دو جمهوری را در قرن 19 و جمهوری پنجم را در قرن حاضر!
آنچه امروز در درگیری‌های خیابان‌های فرانسه می‌گذرد «رأی محور» و «گفت‌وگوپذیر» نیست .آن را می‌توان در قالب کلماتی چون «شورش»، «اعتراض»، «قیام» ، «اعتصاب» ، «خشونت»، «نافرمانی مدنی» و «مبارزه با فساد سیاسی» تفسیر کرد. کلماتی که قرار بود با فلسفه سیاسی غرب و ایجاد یک نظام دموکراتیک رنگ ببازد. حال دموکراسی در فرانسه خوب نیست . لذا پرچم دموکراسی در این کشور با این شورش‌های قبل و بعد انتخابات با رأی ناپلئونی ماکرون نیمه افراشته است.