طبق نظرسنجی وضعیت اصلاح طلبان در انتخابات مطلوب نیست و به دنبال ایجاد تشتت در بین اصولگرایان هستند. به عنوان نمونه به تازگی لیست هایی با عناوین جالبی چون اعتدالیون اصولگرا، اصولگرایان مستقل و امثال آن ساخته اند؛ لیست های موازی که در آستانه انتخابات سربرمی آورند و بخش عمده آنها ترفندها و حربه های تبلیغاتی جریان اصلاح طلبی برای خردکردن آرای اصولگرایان است. زمانی که این لیست ها با پاسخ منفی اصولگرایان مواجه می شوند، از آنها اصرار میکنند که از کارزار انتخابات انصراف ندهند. به عبارت دیگر اصلاح طلبان از آرای حداقلی منفرد اصولگرایان نیز که موجب تشتت آرای اصولگرایان میشود چشم نمی پوشند.

ممکن است که برخی از چهره های اصلح در بین تعداد محدود فهرست حضور نداشته باشند که بایستی در این شرایط شاهد از خودگذشتگی و فداکاری آنها باشیم.

هزینه خروج از ائتلاف و تصمیم نهایی شورا برای هر گروه و جریانی سنگین خواهد بود؛ اگر در مجلس دهم اکثریتی از نیروهای اصلاح طلب شکل گیرد، ممکن است که جبهه جدیدی مقابل انقلاب، ارزش ها و آرمانهای کشور باز شود؛ لذا اصولگرایان لاجرم بایستی به این مسئله اهتمام ویژه ای داشته باشند.

بنابراین کسی که خود را در دایره اصولگرایی تعریف کرده است، بعید است که از ساز و کار موجود عدول کند. لکن اگر جریانات و گروه هایی به عدول از این ساز و کارها دست بزنند، بایستی معادلات را طوری تنظیم کرد که در تصمیم‌گیری های بعدی اصولگرایان به این جریانات اعتمادی نشود و این گروه ها برای همیشه از دایره تصمیم گیران اصولگرایان خارج شوند. اگر جریانی نسبت به نظر روحانیت معظم که بانی ائتلاف اصولگرایان هستند بی‌اعتنایی کند، یکی از مهمترین شاخصه های اصولگرایی - تبعیت از روحانیت - را نقض کرده است و اساسا این جریانات در معادلات سیاسی بعدی نیز قابل اعتماد نخواهند بود.