دکتر صالح اسکندری در گفت‌وگو با فارسبا بیان اینکه پدیده اخیر در کشور را نمی توان یک جنبش اجتماعی دانست، تصریج کرد: اغتشاشات اخیر که با هدایت مستقیم رسانه های خارجی در جریان بود، نوعی "جنبش ضد اجتماعی" است که ضمن عدم دربرگیری اجتماعی، از خلأها و کاستی های موجود در نظم اجتماعی برای افزایش منافع نامشروع اعضای محدود این جنبش استفاده می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: جنبش‌های ضد اجتماعی از آنجا که بر اساس تضادهای اجتماعی واقعی به وجود نیامده اند و صرفا منافع نامشروع گروهی خاص را نمایندگی می کنند رهاوردی جز از هم گسیختگی نظم موجود و آنارشی اجتماعی ندارند.
اسکندری با بیان اینکه جنبش های ضد اجتماعی از آنجا که دربرگیری اجتماعی ندارند نیازمند دوپینگ رسانه ای هستند، گفت: معمولا بازوی این دست جنبش‌ها پروپاگاندای رسانه ای برای تحت فشار قرار دادن کنشگران سیاسی و اجتماعی است.
وی با بیان اینکه موضوع حجاب در ایران نه پیش از انقلاب اسلامی و نه پس از آن علی رغم سلایق مختلف هیچگاه به یک تضاد اجتماعی فراگیر تبدیل نشده است که بتوان بر اساس این تضاد جنبش اجتماعی زنان را رقم زد، اظهار داشت: تصاویر راهپیمایی های پیش از انقلاب نشان دهنده آن است که زنان بی حجاب دوشادوش زنان چادری علیه رژیم پهلوی شعار می‌دادند.
وی افزود: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هم علی رغم قانونی شدن حجاب اما باز در تجمعات ملی مانند راهپیمایی های ۲۲ بهمن یا سایر مراسم ملی شاهد آن هستیم که زنان با حجاب به همراه زنانی که چندان به این قانون التزامی ندارند و در اصطلاح بد حجاب هستند، در کنار هم حضور پیدا می کنند.
ویبا بیان اینکه اساسا چون حجاب محل تضاد اجتماعی در ایران نبوده است لذا نمی تواند خالق یک جنبش اجتماعی شود، گفت: با فروکش کردن تب تحولات جاری، کنشگران سیاسی و اجتماعی باید خلا ها و کاستی های نظم اجتماعی را که موجب سوء استفاده عناصر ضد اجتماع در فضای حقیقی و مجازی شد برطرف کنند.
