نگاه

جمهوریت و تحزب

امام(ره) فرمودند: «مسلمانان تنها همین یک آیه را اگر عمل می کردند، بزرگ ترین تشکیلات اسلامی عالم را داشتند؛ این آیه برای تشکیلاتی شدن انسان ها بالاترین سرمایه را ارائه می کند.»
حبیب  الله عسگراولادی- آخرین آیه  ی سوره  ی آل عمران آیه  ا  ی تشکیلاتی است که خداوند متعال می  فرماید: ای کسانی که ایمان آوردید! در ساختن همدیگر شرکت کنید و با هم ارتباط برقرار کنید. ای ساخته  شده  ها که همدیگر را ساختید و پیدا کردید و ارتباط برقرار کردید! در هر مرحله انگیزه  ی خدایی را در وجود معنوی حفظ کنید بدان امید که شما به پیروزی در دنیا و رستگاری در قیامت نائل آیید.
امام(ره) فرمودند: «مسلمانان تنها همین یک آیه را اگر عمل می  کردند، بزرگ  ترین تشکیلات اسلامی عالم را داشتند؛ این آیه برای تشکیلاتی شدن انسان  ها بالاترین سرمایه را ارائه می  کند.»
در بین نظام  هایی که در تاریخ بشر حاکم بودند از جمله نظام  های فردی، قبیله  ای، نژادی، سلطنتی، موروثی، و ... جمهوریت آخرین دست  آورد حکومتی بشر است. جمهور یعنی اکثریت رای مردم.
زمانی که ما جمهوریت را قبول کرده  ایم، باید تحزب را هم قبول کنیم اگر نه دچار نارسایی می  شویم، زیرا درست است که مجموعه  ی مردم و جمهور از فرد و افراد کمتر اشتباه می  کنند، اما این طور نیست که اشتباه نکنند.
ممکن است کسانی برای شخصی که رئیس  جمهور است صحنه  سازی کنند و فریب  هایی تنظیم کنند و نیرنگ-هایی به کار ببرند و رئیس  جمهوری را فریب بدهند مگر آن  که حزبی باشد و حزبی که چهار شرط خودسازی، همدیگرسازی، ارتباط تشکیلاتی، و تقوا را طبق آیات قرآن عمل کند کمتر اشتباه می  کند.
تحزب در کشور ما قبل از انقلاب سابقه  ی خوبی نداشت و احزاب با اهداف گوناگونی تأسیس شدند که شاید یکی از متشکل  ترین آن  ها حزب مخفی استعماری با نام فراماسونری بود که در فراموش  خانه  ها افراد را متشکل می  کردند و بعد از آن حزب توده بود که از نظر حزبی حزب توده دقیق ولی وابسته به بیگانگان بود.
آیت  الله العظمی خامنه  ای سال  ها پیش در جمع اعضای شورای مرکزی حزب مؤتلفه  ی اسلامی فرمودند حزب باید تولید اندیشه کند و اندیشه را کانال  کشی کند و به اقصی نقاط کشور برساند و این اندیشه  ی تولیدشده انسان-ها را مجهز کند.

معظم  له در سال گذشته نیز در کرمانشاه راجع به تحزب و تشکل مطالبی را فرمودند و همین مسئله را به صورت شفاف برای دانشجویان بیان کردند. اگر ما به جمهوری اسلامی معتقدیم و می  خواهیم جمهوری کهنه نشود و نو بماند، بدون حزب هر کس به رئیس  جمهوری انتخاب شود با نا بسامانی  هایی رو به رو خواهد بود.
باید در مواضع رئیس  جمهوری نسبت به تحزب تأمل کرد. اگر آقای احمدی  نژاد می  گوید که من به هیچ تشکلی بدهکار نبوده  ام و حزبی نیستم؛ یعنی می  خواهد جمهوری را شخصی اداره کند و این با جمهوریت مغایرت دارد. اولین نکته این  که ایشان به وسیله  ی احزاب بالا آمد و در مجموعه  ی اصول  گرایان مانند دیگران به همراه آقای دانشجو و دیگر شخصیت  ها حضور داشت.
آقای احمدی  نژاد از جمله کسانی است که مجموعه  های اصول  گرا معرفی  اش کردند، اما همین که رای آورد گفت به حزبی بدهکار نیستم. الان که به پایان راه نزدیک شده، واقعاً، کاسه  ی چه کنم را می  بینیم که مردم در دست گرفته  اند چون همه  ی کسانی که حزبی و تشکیلاتی بودند همه  ی آن  ها را کنار گذاشت و فقط به مجموعه-ی مخفی  ای تکیه کرد که با هم هم  اندیشی دارند .
در انتخابات ریاست  جمهوری آینده، باید مواظب باشیم که رئیس  جمهور ریشه  ی اجتماعی و تشکیلاتی داشته باشد، زیرا در غیر این صورت هر کس را که می  آید رشد پیدا کند کنار می  زند. تعداد وزرایی که ایشان کنار زده کم نیست و همین که در کارشان در حال توفیق بودند کنار گذاشتند.
رئیس  جمهوری نمی  تواند ارتباط با احزاب و جامعه نداشته باشد، زیرا ارتباط را از کل به جزء برده است. هر کدام از افرادی را که از جبهه  ی پیروان خط امام و رهبری و جامعتین به ایشان معرفی شده و وزیر شده بودند در شرایط موفقیت  شان این  ها را کنار گذاشتند.
اگر جمهوری اسلامی را می  خواهیم، رئیس  جمهوری نیاز به رای حساب  شده دارد و رای حساب  شده بدون تشکیلات امکان ندارد؛ شرایط امروز بیش از گذشته اقتضای تشکل و تحزب را دارد.

* به نقل از شماره 73 نشریه ذکر


https://shoma-weekly.ir/zjKSDP