دکتر اسدالله بادامچیان- درود بر رهبر با تدبیر و ملت بصیر. بسیاری می‌دانند که انتخابات دوره یازدهم ریاست جمهوری و شوراهای دوره چهارم تا چه اندازه مهم و سرنوشت‌ساز بوده است.
این انتخابات در مقطعی بسیار حساس برگزار شده است.
جهان در مرحله‌ای گذرا در پیچی سرنوشت‌ساز از تاریخ است. قطب ابرقدرت شوروی همراه نظام کمونیستی که ادعای جهانگیری داشت به موزه تاریخ رفت و حتی وارثی کوچک و ناتوان در بین کشورها ندارد.
روسیه وچین و ویتنام و کمونیست‌های اروپایی و آمریکای لاتین نیز دیگر کمونیست نیستند. جای هر نظام کمونیستی را در کشورهای کمونیستی یک نظام بومی و به‌اصطلاح وصله پینه‌ای از باقیمانده بی‌اثر کمونیسم و قرض‌هایی از نظام سرمایه‌داری، به همراه مقتضیات ملی گرفته که کشور را اداره می‌کند، نه اینکه مدعی نظام جهانمداری باشد.
***
دنیای ابرقدرت غرب نیز در بحرانی عمیق وهمه جانبه فرو رفته است. آمریکا سراسر بحران اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است. آمریکا از نگاه عادی، قدرتمند است اما دیگر ابرقدرت نیست. روزگاری یک اخم سران آمریکا، سران بسیاری از کشورها را می‌ترساند ولی امروز هیچ کشوری از تهدیدهای آمریکا احساس نگرانی ندارد و برخی از ملتها و کشور به تهدیدهای آمریکا پوزخند می‌زنند. اسرائیل که دژ نظامی و تروریستی آمریکا در قلب منطقه مهم واستراتژیک خاورمیانه علیه کشورها و ملتهای اسلامی است، تبدیل به «نقطه منفی» برای آمریکا شده است و آمریکا دائم برای آن هزینه‌های سنگین سیاسی و آمریکایی می‌پردازد و دارد به «نقطه سیاه» برای قدرت غرب تبدیل می‌شود. ضربات هر چند گاه یکبار بر اسرائیل مانند جنگ 8 روزه مردم دلاور غزه که رژیم صهیونیستی را مجبور به درخواست عاجزانه آتش بس کرد، دارد به طرف روزمره شدن پیش می‌رود و دلاورمردان مسلمان در پی فرصتی برای آزاد کردن جولان هستند و انشاءالله پیروز خواهند شد. کشورهای استعمارگر اروپا نیز در بحران شدید فرو‌افتاده‌اند و غیر از آلمان بقیه در وضعیت ماقبل اضطراری قرار دارند.
انگلیس، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، یونان و ... همه دچار بحران‌های سخت هستند و به اعتراف رئیس جمهور فرانسه امکان رهایی به این سادگی‌ها ندارند.
نهضت‌های بیداری اسلامی و انسانی نیز روز به روز عرصه را بر آنها تنگ‌تر می‌کنند.
***
جهان شاهد پیدایش قدرتهای جدیدی است که برخلاف دنیای غرب، بحران اقتصادی ندارند.
چین، هند، ژاپن و قدرتی فراتر از توانایی‌های اقتصادی که ایران اسلامی است و این قدرتهای جدید، در حال رشد وایجاد روابط بین‌المللی نوینی هستند که در آینده تحولات جهانی را شکل خواهند داد.
در چنین موقعیت مهم واستراتژیکی،انتخابات دولت یازدهم درایران که حکومت و دولت را شکل می‌دهد همراه انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا که حضور مردم از روستاها تا کل کشور را در مدیریت حکومتی هموار می‌کند در ایران برگزار گردید.
دنیای غرب و به ویژه آمریکا از حدود سه سال قبل باتمام تجهیزات و امکانات کوشید که این انتخابات را در جهت منافع و مصالح خود شکل‌دهی نماید.
ضدانقلاب خارج نشین را کوشید در کنفرانس پراگ با یکدیگر متحد کند. در داخل گروههای معاند را حمایت کرد و رسانه‌هایی چون رادیو آمریکایی فردا، بی بی سی و صدای آلمان و...
بدترین حملات و استهزا و توهین و دروغ‌سازی و شایعه پراکنی را به فضای ایران ریختند. غربی‌ها، تحریم چند جانبه ایران را اجرا کردند تا شاید در انتخابات جاری، مردم خسته و عصبانی شده و کاهش حضور بیابند یا به عناصری که غرب مایل است آنها سرکار بیایند متمایل گردند.
آماری از این همه فعالیتهای استکباری و استعماری می‌تواند بخشی از این همه کینه‌توزی غرب استعمارگر را آشکار سازد.
***
در داخل جریان انحرافی با تمام وجود کوشید آینده کشور را در اختیار بگیرد. استفاده از قدرت دولت در چیدن مهره‌های دلخواه تا آنجا که میسر بود اقدام کرد و از امام زمان(عج) و اصل ولایت و بهار و تبیین انحرافی ارزشهای اسلامی، سوء استفاده کرد. از رسانه‌های در اختیار بیشترین استفاده را برد و خلاصه هر کاری توانست کرد.
عده‌ای ساده‌اندیش متدین را نیز همراه نمود و الحق خطر بزرگی بود ولی با همه توفانی که کرد اکنون باد در دستش مانده است.
***
جریان فتنه نیز هر آنچه می‌توانست انجام داد. از درون زندان هم نامه نوشتندو جوسازی کردند، مصاحبه با رسانه‌های بیگانه و فعال کردن افراد خودشان از خارج... و تلاشی فراوان برای جمع کردن همه نیروها و حضور همه جانبه در انتخابات ریاست جمهوری و شوراها، از بخشی که تحریم را نظر داشت تا بخشی که در انتخابات شرکت کند و نامزد معرفی نماید و بخشی که با رأی به یک اصولگرا او را وادار به پذیرش نسبی این جریان بنماید.
اینان نیز غیر از بخش آخر،هیچ چیزی جز بادی تند گیرشان نیامد.
***
جریان قدرت‌طلبی نیز معرکه کرد. آنها که شیفتگان قدرتند اما با چهره اصولگرا اشعار فقط خدمت به محرومان و شهروندان و بقیه شعار‌های ارزشی به صحنه می‌آیند اینان برای یک نظام ارزشی متکی به مبانی ارزشی الهی و خلوص نیت و صداقت در عمل... هر کدام یک خطرند.
آنها که اگر خدمت می‌کنند «خدمت برای قدرت» است و قدرت هم برای خدمت نیست بلکه برای رسیدن به مقاصد نفسانی خود می‌باشد.
اینان فضا را غبارآلود می‌کنند تا انسانهای ارزشگرای خداخواه، برای مردم شناخته نشوند و اگر شناخته هستند آنها را نیز شبیه خودشان جلوه دهند. مردم را دچار سرگردانی و تحیر نمایند و این هم خطر بزرگی بود و هست.
***
بحمدالله با درایت رهبری خداخواه و هوشمند همه این خطرها و سایر ترفندها و آن همه توطئه‌های بیگانگان و معاندان به باد رفت.
ملت به‌خوبی یافت که آن محوریتی که حضور همه سلیقه‌ها و دیدگاهها را با نهایت آزادی فراهم می‌سازد ولی فقیه عادل است.
مردم بار دیگر تجربه کردند که ولایت فقیه است که نظام و کشور ما را از توطئه‌های بیگانگان و تفرقه‌های داخلی و تنگ‌نظریها و محدودیت‌ها در دیدها و تعصب‌های افراطی و بازیهای سیاسی، مصون می‌دارد بدون اینکه دیکتاتوری کند با خشونت و سرکوب، اقدام نماید. در سایه این فهم و تجربه‌های 50 ساله است که امت، به امامت وابسته است و مردم آهنگ ولایت را با نهایت دقت می‌یابند و به ویژه در بزنگاه‌ها مثل هسته‌ای و انتخابات، نموداری زیبا از ولایت پذیری و بصیرت خویش را آشکار می‌سازند.