عباس عبدی

عباس عبدی، از جمله فعالین اصلاح طلب در این باره می نویسد: «پاسخ به حل مسئله امروزِ اقتصاد ایران را نباید در دانش اقتصادی دنبال کرد. متأسفانه امید به حل مسائل اقتصادی امروز ایران را باید در میدان سیاست جست‌وجو کرد که راه آن نیز باز نیست. از همه مهم‌تر اینکه بدون حل برجام چشم‌انداز روشنی نخواهد داشت.”

محمد تقی فاضل میبدی

محمد تقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم-تشکلی که ۸ سال از دولت تدبیر و امید حمایت می‌کرد- با اشاره به اینکه آقای رئیس جمهور، اگر اقتصاد کشور سامان نیابد و گرانی‌ها مهار نگردد، خدای نکرده باید منتظر شورش گرسنگان بود، دولتمردان را خطاب قرار داد و گفت: بیایید تا دیر نشده چاره‌ای بیاندیشید. همه می‌دانیم که اقتصاد کشور با تحریم‌ها گره خورده تا کی می‌توان مردم را با خطبه و سخنرانی و وعده وعید امیدوار کرد؟!

علی ربیعی

علی ربیعی، سخنگوی دولت تدبیر و امید هم در در یادداشتی در سایت آفتاب می نویسد : «حالا قبول کردید دولت روحانی زیر فشار تحریم‌ها بود؟ هر چه بود آن روز‌های سخت گذشت و تاریخ قاضی منصفی است. پیش‌تر، وقتی از تأثیر مرگبار تحریم‌های ظالمانه در تهدید زندگی، معیشت، نشاط و روان جامعه و نیز از همبستگی تحریم و FATF در به خطر انداختن جان انسان‌ها سخن گفته می‌شد، باید ریسک انواع برچسب‌ها به جان خریده می‌شد. این روزها آنچه انکار می‌شد، اندک اندک بر زبان‌ها جاری می‌شود. امروز کاملا مشخص شده است که هیچ کس در پی گره زدن تحریم‌ها به سفره مردم نبود... خوشبختانه امروز به مدد تلاش‌های صورت گرفته، از ایران رفع شبح امنیتی‌سازی شده و امریکا تبدیل به یک محکوم اخلاقی و تنها در عرصه بین‌المللی شده است.این در حالی است که بنا بر گفته ی کارشناسان عمده مشکلات اقتصاد کشور به علت درون زا نبودن آن و تاثیر پذیری از تکانه‌های بیرونی است، ادعای گره زدن مشکلات کشور به برجام و fatf در حالی از سوی جریان اصلاح طلب مطرح می شود که شرایط امروز کشور نتیجه ی هشت سال اعتماد به کدخدا بود و با وجود اینکه ایران به تمامی تعهدات خود عمل کرد، بنا بر اظهارات مسئولین وقت،هیچ گشایش اقتصادی توسط آمریکایی‌ها و شرکای اروپایی آن‌ها برای ایران فراهم نشد همچنین ادعای راه حل سیاسی برای مشکلات اقتصادی در حالی مطرح می شود که خروجی این نگاه در 8 سال گذشته، افزایش دو برابری تحریم ها بود این نگاه موجب شرطی‌سازی و پیوند زدن مسائل و مشکلات اقتصادی به میز مذاکره با آمریکا شد که در نهایت، به دستاورد «هیچ» منجر شد. ادعای سرسپردگان غرب بری آنکه میراث بی‌عملی و بی‌تدبیری خویش را از اذهان و افکار عمومی پاک کنند بار دیگر قصد انحراف باور ایرانی از مسیر خودباوری عزتمندانه به سمت نگاه ملتمسانه به دشمن بیرونی را دارد؛ درحالی‌که مسیر مشخص است و برنامه مطلوب، همانا اقتصاد درون‌زای برون‌نگر است و بس.