نگاه

جبر و مثلثات انتخابات

جریانات و گروه های سیاسی باید این توانایی را داشته باشند تا بتوانند در فرایندهای زیردستی گزینش نامزدهای سیاسی جبرا گروه های مادون و پیرو را متقاعد کنند که از هر جریان و یا جناح سیاسی در نهایت یک نفر به عنوان نامزد نهایی معرفی گردد.یک عکس فوری از فعالیت های سیاسی اصولگرایان، اصلاح طلبان، جریان موسوم به دولتی ها و ... نشان می دهد این ظرفیت در سه قطب بسیار حداقلی است و امکان توافق نهایی بسیار پایین است. مکانیسم هایی نظیر نظرسنجی و یا شورای حل و عقد و ... نیز قادر نیستند تضمین های لازم را برای تبعیت گروه های پیرو ایجاد کنند.
اسکندری- یکی از پدیده های این دور از رقابت های انتخاباتی، سه گانه ها و مثلثات ائتلافی است که تقریبا به یک الگو برای بیشتر جریانات سیاسی تبدیل شده است. این پدیده ناشی از بروز تمایلات نخبگی به فعالیت های
 گروهی و جمعی در اداره کشور و در واکنش به فرد محوری ها و خودخواهی های سیاسی شکل گرفته است. یکی از مثبتات این سه گانه های ائتلافی هم افزایی جریانات سیاسی برای اداره کشور و اجتناب از تنشها و مشغله سازی های بی حاصل بر اساس خرد جمعی است. این حرکت مثبت اما امروز با یک آسیب جدی مواجه شده است و آن تکثیر  غیر قابل کنترل مثلثات انتخاباتی است.به نحوی که هر روز از گوشه ای خبر از یک ائتلاف سه گانه جدید به گوش می رسد و جملگی نامزدها خود را مصمم برای حضور در انتخابات معرفی
می‌کنند.این در حالی است که بسیاری از این مثلثات در نمایندگی آرای عمومی و سلایق مردم شباهت های بسیاری به همدیگر دارند و نمی‌توانند معادله جدیدی را فراروی انتخابات و نحوه چینش رای قرار دهند. پرسش اینجاست که حد یقف این فرایند تکثیر کجاست و چه عاملی می تواند مانع از آن شود؟
یکی از سناریو های محتمل کنترل تکثیر مثلثات در یک الگوی جبری است. این الگوی جبری یا در مرحله احراز صلاحیت نامزدهای انتخابات می تواند صورت پذیرد و یا در فرایندهای زیردستی گزینش نامزدهای انتخاباتی که در دل دالان های مختلف حزبی و گروهی انجام
می‌شود. الگوی جبری در مرحله احراز صلاحیت ها و اینکه مثلا شورای محترم نگهبان در نهایت بخواهد رقابت را بین 4 یا 5 نفر محدود کند طبیعتا برای نظام سیاسی هزینه بر است. چرا که در داوطلبین مطرح و طرفداران آنها توقعاتی به وجود می آید که ممانعت شورای نگهبان موجب سرخوردگی آنها خواهد شد از سویی برخی از مغرضین نیز زمزمه های آزاد نبودن انتخابات را مطرح خواهند نمود و با استناد به رد صلاحیت شده ها این‌گونه وانمود می کنند که انتخابات به اصطلاح آنها در حال "مهندسی شدن" است.
در احتمال دوم سناریوی جبری جریانات و گروه های سیاسی باید این توانایی را داشته باشند تا بتوانند در فرایندهای زیردستی گزینش نامزدهای سیاسی جبرا گروه های مادون و پیرو را متقاعد کنند که از هر جریان و یا جناح سیاسی در نهایت یک نفر به عنوان نامزد نهایی معرفی گردد.یک عکس فوری از فعالیت های سیاسی اصولگرایان، اصلاح طلبان، جریان موسوم به دولتی ها و ... نشان می دهد این ظرفیت در سه قطب بسیار حداقلی است و امکان توافق نهایی بسیار پایین است. مکانیسم هایی نظیر نظرسنجی و یا شورای حل و عقد و ... نیز قادر نیستند تضمین های لازم را برای تبعیت گروه های پیرو ایجاد کنند.
اما چه باید کرد؟
راقم این سطور بر این باور است که الگوی جعبه های چینی می تواند این مشکل را برطرف کند. جعبه‌ها‌ى چینى نوعى اسباب ‌بازى باستانى مرکب از یک جعبه بزرگ است که در داخل آن جعبه‌هاى کوچک و کوچکترى قرار دارد.
در این بازی فکری و فوق العاده زیبای چینی شما باید برای باز کردن راه خود جعبه ها را به شیوه درست بچینید تا راه شما باز شود و بتوانید به مرحله بعد صعود کنید. در این الگو سه گانه های بزرگتر باید بتوانند سه گانه های کوچکتر را در درون خود و در جای مناسب قرار دهند. روشن است هر چه از کوچکترین جعبه به سمت بزرگترین جعبه حرکت مى‌کنیم صلاحیت تخصصی، اهمیت بیشترى مى‌یابد و هزینه‌هاى مشارکت نیز سنگین‌تر مى‌شود. نقش دهی و جاسازی مثلثات کوچکتر در مثلثات بزرگتر نوع پیشرفته ای از ائتلاف و
هم‌افزایی را به نمایش خواهد گذاشت که در نهایت به یک رقابت منطقی و معقول منتهی خواهد شد.

https://shoma-weekly.ir/1xeP1q