شاید اکنون استفاده از این انرژی‌ها (خورشید و باد) از نظر هزینه تمام شده گران باشد ولی می‌توان با گسترش استفاده از این انرژی در جامعه آن‌را مقرون به صرفه کرد.
بهره گیری از انرژی‌های تجدید پذیر می‌تواند درکاهش تخریب محیط زیست نقش مهمی داشته باشد، شرایط آب وهوایی کنونی در خوزستان یکی از نتایج تخریب محیط زیست است. بشر چاره‌ای جز استفاده از انرژی‌های تجدید پذیرمانند خورشید، باد و اقیانوس‌ها ندارد، انرژی‌های فسیلی بیش از ۵۰ سال دوام نخواهند داشت.
بهره گیری غیر مسالمت آمیز از انرژی هسته‌ای راه حلی غیر اخلاقی محسوب می‌شود زیرا هر کشوری که به سمت آن گام برداشته بمب اتم ساخته است و طنز تلخ آن این است که کشور استفاده کننده از بمب اتمی می‌گوید ایران نباید از انرژی هسته‌ای استفاده کند. اگر در سه دهم وسعت صحرای آفریقا نیروگاه خورشیدی نصب شود برق تمام اروپا را تامین می‌کند.
با نصب یک میلیون توربین بادی در خشکی و ۱۰۰ هزار توربین بادی دیگر در دریا می‌توان یک چهارم الکتریسیته جهان در سال ۲۰۵۰ را تامین کرد. باید بهره گیری از انرژی خورشیدی در سال ۲۰۵۰ برنامه ریزی و کار شود تا کشور در آن مشکلی نداشته باشد.
امروزه ۲۰ درصد مردم جهان معادل ۱/ ۴ میلیارد نفر به الکتریسیته قابل اتکا دسترسی ندارند، اگر مصرف سوخت‌های فسیلی همچنان بی‌رویه در جهان ادامه یابد، ذخائر نفت جهان تا ۹ سال دیگر به اتمام خواهد رسید.
ضریب انرژی در ایران بالاست، تغییر نگرش به انرژی‌های تجدیدپذیر بهترین گزینه نیست بلکه تنها گزینه برای ادامه حیات است.
ایران دارای ۱۲ درصد منابع نفت و ۱۶ درصد منابع گاز شناخته شده در جهان است، اما نباید لزوم استفاده از انرژی‌های نوین را از یاد نبریم.