بزرگداشت و تجلیل از کربلا و عاشورا حکایت تجلیل از اصل اسلام است. اعتقادات شیعیان بر چهار رکن بعثت پیامبر اکرم(ع) ، واقعه غدیر، واقعه عاشورا و ظهور حضرت ولی امر(عج) استوار است، این چهار رکن به یکدیگر وابسته است و این ارکان، اسلام ناب علوی و پاک را عرضه می‌کنند. حضرت رسول اکرم(ص) مظهر بعثت و حضرت امیرالمومنین(ع) مظهر غدیر است و عاشورا مظهر ارتباط ظهور، غدیر و بعثت است. در روایات آمده که ظهور امام زمان(عج) روز عاشوراست و روز شهادت امام حسین(ع) نیز در روز جمعه واقع شده است. قیام امام حسین(ع) برای تجدید بنای نظام اسلامی و مقابله با انحراف خطرناک در جامعه اسلامی که مصداق واقعی امربه‌معروف و نهی‌از‌منکر است، صورت گرفته است. این واقعه با هدف ایجاد اصلاح در میان امت رسول خدا و احیای سنت الهی در شرایطی صورت گرفت که دشمنان اسلام بدعت را جایگزین سنت نمودند. واقعه کربلا تقابلی است با دو نوع دشمن و آفت برونی و درونی؛ در این واقعه جهاد با دشمن و نفس در اعلی مرتبه تجلی پیدا کرد. ماجرای عاشورا یک حرکت مجاهدت آمیز در جبهه مبارزه با دشمن خارجی یا دستگاه خلافت فاسد و دنیاطلبان بود و همچنین مقابله با جبهه درونی که جامعه را به سمت فساد و دنیاطلبی و انحراف وسیع از مسیر اسلام حرکت داده و حاکمان فاسد در راس قله قرار گرفته بودند. یکی از والاترین پیام‌های قیام در نهضت حسینی شهادت و مرگ سرخ به از زندگی ننگین است. زندگی با خاری یعنی شکست انسان و انسان آزاده باید میان ذلت و خاری، سرزنش و تحقیر یا شهادت و شجاعت و ایثار انتخاب کند.
در قرائت زیارت عاشورا خواسته‌هایی مطرح می‌شود که اگر خالصانه آن را دنبال کرده باشیم باید نسبت به تحقق عینی آنها تلاش کنیم؛ از جمله این خواسته‌ها رسیدن به مقام محمود، یکی شدن با اهل بیت و پیروی از ایشان، برائت و تبری از جریان ها و افراد فاسد، همراهی و دوستی با اهل بیت است و در نهایت اینکه سبک زندگی خود را با زندگی اهل بیت منطبق کنیم و به مقامی برسیم که خداوند بر ما درود بفرستد.