در دولت اسلامی ملاک هایی نظیر دردمندی و درد کشور و مردم داشتن، صمیمیت با مردم، دوری از فساد، ساده زیستی و اجتناب از اشرافی گری را از مهمترین ویژگی های یک رئیس جمهور است.واقعیت این است که نامزدها در انتخابات مختلف، متعددند اما ملاکها و شاخصها یکی است. هدف تشکیل دولت اسلامی است. لذا ضرورت دارد نامزدها از فرصت انتخابات برای تبیین بیشتر امکانات، ظرفیت ها و استعداد های خود برای تشکیل دولت اسلامی استفاده کنند.
صالح اسکندری- اولویت های سیاستگذاری دولت آینده طبعا محصول تضارب آرا و تعاطی برنامه ها و شعارهایی است که نامزدها در انتخابات مطرح
می کنند. شوربختانه محصول این تضارب آرا یک واقعیت تلخ است و آن اینکه تا کنون هیچ یک از نامزدهای انتخابات آرمان تحقق دولت اسلامی را در شعارها و برنامه های خود مطرح نکرده اند. این در حالی است که این هدف در سلسله منطقی زنجیره انقلاب اسلامی که بارها توسط رهبر معظم انقلاب تبیین شده است یکی از مقاطع حساس و تعیین کننده در تشکیل جامعه اسلامی است. در این زنجیره منطقی حلقه اول نهضت و انقلاب اسلامی بود که در ادامه منجر به تشکیل نظام اسلامی شد. نظام اسلامی همین ساختار سیاسی است که امروز با صلابت و اقتدار در وسط میدان در مقابل همه قدرت های جهان ایستاده است و نوآوری
خلاقانه ای توسط حضرت امام خمینی(ره) بر اساس الگوی مترقی ولایت فقیه است که به عنوان یک الگوی پاک، فطری و الهی در سرتاسر جهان مطرح است. مرحله بعدی در زنجیره حرکت اسلامی ملت ایران تشکیل دولت اسلامی با رعایت تمام شاخص ها و استانداردهای اسلامی در
حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. بعد از تشکیل دولت اسلامی مرحله تشکیل جامعه نمونه اسلامی است و از آنجا که " الناس علی دین ملوکهم" تا دولت اسلامی تشکیل نشود نمی توان انتظار داشت که جامعه اسلامی گردد. این جامعه نمونه در ادامه مقدمه و منهجی برای تشکیل امت اسلامی خواهد بود و مطمئنا در صورت تحقق جامعه اسلامی در ایران امت اسلامی بر لولای ملت ایران خواهد چرخید.
کشور ما در 34 سال گذشته در مسیر تشکیل دولت اسلامی افت و خیزهای فراوانی داشته است اما تحقق این نمونه آرمانی از دولت همواره به عنوان یک ستاره قطبی فرا روی نخبگان و مجموعه نیروهای معتقد به انقلاب اسلامی بوده است. متاسفانه در انتخابات اخیر طرح این شعار توسط نامزدها مورد غفلت قرار گرفته و حتی کسانی که از عمق وجود به این آرمان عنایت و التزام دارند اما به دلیل بعضا ملاحظات سیاسی و اجتماعی تا کنون از طرح آن غفلت کرده اند. البته یک فرض دیگر محتمل است و آن اینکه بپذیریم اولویت های سیاستگذاری دولت آینده ضرورتا با برنامه ها و شعارهای انتخاباتی آنها یکسان نیست. یعنی دولت ها بعد از روی کار آمدن تازه
می فهمند که باید برنامه مشخصی برای اداره کشور داشته باشند و یا ستاره قطبی فراروی آنها دولت اسلامی هست یا نیست!
البته نباید دور از نظر داشت که به لحاظ تبارشناسی تاریخی ریشه های دولت اسلامی در ایران به بستر تغییرات کلان اجتماعی در دوره صفویه برمی گردد. دولت اسلامی پس از یک دوره وقفه چند صد ساله با پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز حرکت اسلامی ملت ایران جانی دوباره گرفت. دولت اسلامی که برآیند یک کنش اسلامی و واکنش در برابر دولت مدرن است الگوی آرمانی از صورت عملیاتی حکومت اسلامی در عصر غیبت است و
مقدمه ای برای تشکیل جامعه اسلامی محسوب می شود. جامعه ای که قرار است مهیای ظهور حضرت بقیه الله(عج) گردد.دلالت یابی دولت اسلامی متذکر این مهم است که "ارکان و پایه‌های دولت اسلامی یکی فاعلی(فاعلیت) و دیگری قابلی(قابلیت) است که عنصر فاعلی از جانب خدا و همان دستور تشریعی خداوند در تشکیل حکومت اسلامی و عنصر قابلی توده‌های مردم هستند که با پذیرش حکومت اسلامی زمینه تحقق آن را فراهم می‌کنند که لازمه پذیرش حکومت اسلامی از جانب مردم، میزان بالای عقلانیت آنهاست." هر چند در
تقسیم بندی های متداول در گونه شناسی رژیم های سیاسی، دولت اسلامی هنوز
جایگاه درخور توجهی پیدا نکرده و بیشتر شبیه یک آرمان نظری است اما عموم مسلمانان و بخصوص ملت انقلابی ایران معتقدند که مفهوم دولت اسلامی یک
ما به ازای عینی و واقعی دارد که در هر عصر و مکان به فراخور مقتضیات امکان حدوث و تکامل دارد.
به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب:" از همان اوان کار، تلاش برای تشکیل دولت اسلامی شروع شد. بعضیها میگویند شما بعد از 27 سال میخواهید دولت اسلامی تشکیل دهید؟ نه، تلاش و اقدام برای تشکیل دولت اسلامی از روز اول شروع شد؛ منتها افت و خیز داشته؛ پیشرفت و عقبگرد داشته؛ در جاهایی موفق بودیم، در برههای موفق نبودیم. بعضی از ماها وسط راه پایمان لغزید؛ بعضی از ماها در اصل هدف مردد شدیم؛ بعضی از ماها نتوانستیم خود را نگه داریم؛ دلبسته به رفتارهای طاغوتی شدیم."( رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار رئیس جمهور و هیئت وزیران- 8/6/1384)
اغلب مشکلات امروز کشور ناشی از تردیدهای گذشته و حال ما در تحقق مفهوم "دولت اسلامی" است. با این اوصاف به نظر می رسد ضرورت داشته باشد شاخصهای اصلی دولت اسلامی در انتخابات اخیر توسط نامزدها مورد تبیین قرار بگیرد و این مسئله ربطی به اصلاح طلبی یا اصولگرایی نامزدها ندارد چرا که در دولت اسلامی اصولگرایی اصلاح طلبانه و اصلاح طلبی اصولگرایانه در هم تنیده هستند. در ذیل برخی از این شاخصها به طور گذرا مورد اشاره قرار می گیرد؟
1- تجانس کارگزار با ساختار
یکی از مهمترین ویژگی های دولت اسلامی تجانس کارگزاران اجرایی و دولتی با ساختار الهی و دینی نظام مردم‌سالاری دینی است. یعنی کسی که قرار است کارگزار نظام اسلامی شود باید علاوه بر اینکه به اسلام اعتقاد و التزام دارد حتی یک اسلام شناس واقعی هم باشد که این مسئله در اصل 115 قانون اساسی تحت عنوان قید رجل مذهبی و سیاسی عنوان شده است. کسی که قرار است بر اساس اصل 113 پس از مقام معظم رهبری که در درجه عالی فقاهت قرار دارد عالیترین مقام رسمی کشور باشد و مسئولیت ها، اختیارات و امکانات گسترده ای در دست داشته باشد و در نهایت با تمام این اختیارات مجری حکم خدا باشد حتما می بایست از جنس نظام اسلامی باشد. کسی که قرار است در پیچ تاریخی که منطقه خاورمیانه و کل جهان را آبستن تحولات جدی قرار داده است پس از مقام معظم رهبری سکاندار اجرایی کشتی نظام باشد باید هم جنس ساختار الهی و روبه تعالی نظام اسلامی باشد. البته تشخیص این تجانس در فرایندهای زیردستی گزینش کارگزاران اجرایی و معرفی آنها به بدنه مدیریتی کشور توسط احزاب و گروه های سیاسی و در نهایت
مکانیسم های احراز صلاحیت ها توسط شورای محترم نگهبان صورت خواهد گرفت. این ایده یعنی تشکیل دولت اسلامی پس از انتخاب رئیس جمهور ممکن است در عمل با مقاومت های بوروکراتیک و یا بدنه دولت روبه‌رو شود اما اگر این فلش و راهنما به سوی تشکیل دولت اسلامی در بین اصولگرایان و اصلاح طلبان پررنگ باشد مطمئنا می توان بر بسیاری از چالشها فائق آمد.
2- تغییر سبک زندگی
تمرکز دولت اسلامی در حوزه فرهنگی مطمئنا می بایست بر تغییر سبک زندگی از خانواده گرفته تا مدارس و دانشگاه، ادارات، کارخانه ها و حتی ازدواج و باروری و ... باشد. امروز سبک زندگی در کشور ما تماما اسلامی نیست و ریشه بسیاری از مشکلات در همین سبک زندگی غربی است. تعارفات متداول را باید کنار گذاشت. نتیجه تحمیل سبک غربی زندگی
بن بست هایی است که در عرصه های مختلف اجتماعی و فرهنگی به وضوح قابل مشاهده است. باید سیاست گذاری فرهنگی مشخصی در دولت آینده داشت و تمرکز فرهنگی دولت آینده روی مقوله تغییر سبک زندگی باشد.
3- مقاومت تنها راه پیشرفت
توسعه دامنه سیاست ورزی احزاب و گروهها در انتخابات مختلف ایران یک واقعیت کاملا طبیعی است که در عین پایبندی به اصول و قواعد تصمیم گیری در نظام جمهوری اسلامی می تواند زمینه ساز پیشرفت و عدالت در کشور باشد. در عین حال وحدت نخبگان در مواضع اصولی نظام و ملت ضمن چارچوب بندی منافع و مصالح ملی مایه اقتدار ملی است. امروز برای همه جریانات سیاسی معتقد به انقلاب مسجل و روشن است که تنها راه پیشرفت کشور مقاومت و عدم عقب نشینی است. چه چیزی حاصل برخی از کشورهای خاورمیانه نظیر تونس و مصر زمان بن علی و مبارک شد که در دامن آمریکا افتاده بودند که ما تصور کنیم می توانیم با سازش و برقراری رابطه با آمریکایی ها مسیر پیشرفت کشورمان را هموار کنیم. این در حالی است که تجربه تاریخی ملت ایران درست عکس این موضوع را ثابت می کند. در جریان ملی شدن صنعت نفت سازش مصدق با آمریکایی ها تنها نتیجه ای که داشت کودتای آنها بر علیه یکی از بزرگترین دستاوردهای ملت ایران بود.
مآلا در دولت اسلامی ملاک هایی نظیر دردمندی و درد کشور و مردم داشتن، صمیمیت با مردم، دوری از فساد، ساده زیستی و اجتناب از اشرافی گری را از مهمترین ویژگی های یک رئیس جمهور است.واقعیت این است که نامزدها در انتخابات مختلف، متعددند اما ملاکها و شاخصها یکی است. هدف تشکیل دولت اسلامی است. لذا ضرورت دارد نامزدها از فرصت انتخابات برای تبیین بیشتر امکانات، ظرفیت ها و استعداد های خود برای تشکیل دولت اسلامی استفاده کنند.