محمدکاظم انبارلویی- آمریکا امروز در آستانه یک انقلاب دوم علیه نژادپرستی است. ترامپ امروز در برابر چند لشگر از مردم عاصی بی‌پناه، گرسنه و مصیبت‌زده است. عدم توفیق کاخ سفید در کنترل و مهار کرونا و رسوایی و ناکارآمدی در این باره، آمریکا را در صدر اخبار مصیبت‌زدگان در جهان قرار داد. آنها امروز با 40 میلیون بیکار و انبوهی از گرسنگان قرار دارند که نمی‌دانند با آنها چه کنند.
قتل فجیع «جرج فلوید» شهروند سیاهپوست 46ساله بهانه‌ای شد تا کبریتی به انبار باروت نارضایتی مردم زده شود. اعتراضات اولیه در شهر مینیاپولیس در مینه‌سوتا نشان داد تقریبا در همه ایالت‌ها این استعداد وجود دارد که به بهانه قتل یک سیاهپوست، همه به خیابان‌ها بیایند و روزگار کاخ سفید را سیاه کنند. ترامپ فکر می‌کرد با زدن جیب قارون‌های عرب و بستن تعرفه‌های سنگین به کالاهای چینی و اروپایی می‌تواند یک «پول‌پاشی» در یک سطح ملی داشته باشد و ناآرامی‌های پنهان را کنترل کند، اما کرونا و حماقت پلیس در نقض حقوق شهروندی، نیشتری به غده چرکین نارضایتی عمومی زد و امروز جهانیان شاهد شهرهای سوخته از اعتراضات خشمگین و به هم خوردن دکور حکومت در بی‌ریخت‌ترین دموکراسی جهان هستند. ترامپ هیچ راهی جز برقراری حکومت نظامی، دستور شلیک به مردم و انداختن سگ‌های وحشی به جان مردم ندارد.
آمریکایی‌ها طی 40 سال گذشته تجربه کرده‌اند هر طرحی برای بدخواهی علیه ملت ایران داشتند، به سر خودشان آمده است. آنها دست خدا را در این وقایع نمی‌بینند و در یک دالان تاریک و کور دست و پا میزنند.
مردم آمریکا به‌ویژه رنگین‌پوستان می‌گویند نفس کشیدن برای ما مشکل شده است. جامعه جهانی باید یک فکری برای ما بکند. مردم آمریکا زیر بار سرکوب سرمایه‌داری لجام‌گسیخته فریاد میزنند؛ آزادی، دموکراسی و حقوق بشر در این سرزمین یک سراب است. آیا جامعه جهانی نمی‌خواهد به فریاد ما برسد!
فیلسوفان سیاسی و استراتژیست‌های جهان و به‌ویژه مقامات امنیتی غرب معتقدند غرب و به‌خصوص آمریکا روی انبارر باروتی نشسته است که مدام از سوی کبریت انقلاب اسلامی تهدید می‌شود. آنها زوال، اضمحلال و فروپاشی غرب را حس می‌کنند. سرّ این که سر آشتی‌ناپذیری با انقلاب دارند و آن را تعطیل‌پذیر نمی‌دانند، همین است. ای‌کاش دیپلمات‌های ما می‌فهمیدند که در اتاق فکر و چاره‌جویی غرب برای نجات دموکراسی لیبرال چه می‌گذرد. آمریکا آبستن حوادث و تحولات مهمی است. پایه نظم آمریکایی در درون و بیرون این قاره به هم ریخته است.
از تمدن آمریکایی جز فقر، تبعیض و نقض حقوق بشر و نقض آزادی‌های سیاسی چیزی باقی نمانده است. به همین دلیل ارتش آمریکا دیگر کارایی حفظ قدرت در کاخ سفید را ندارد.
سرمایه‌داری جهانی دارد از ابزارهای خود برای مبارزه با رقبای جهانی و به‌ویژه ایران استفاده می‌کند. تحریم و جنگ تعرفه‌ها جای قدرت‌نمایی ناوگان جنگی‌آمریکا را گرفته است. اتاق جنگ آمریکا از پنتاگون و سیا به وزارت خزانه‌داری آمریکا منتقل شده است.
ای‌کاش امام زنده بود و این روزها را می‌دید که این جمله او که؛ «آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند» امروز از چه درجه درستی و اتقان برخوردار شده است. مردم جهان درستی و حقیقت این جمله را با چشم خود می‌بینند.