خطر بیخ گوش دولتیان است. بهوش باشند که ملت بر سر عزت خود معامله نخواهد کرد. آنچه را ملت به راحتی به خاطره میسپارد تحریم است و آنچه را از خاطرش نخواهد زدود، تحقیر. مباد که مغفول افتد.
محمد مهدی وکیلی - عزت پایدار عزتی ست که پایه در ایمان به منشأ عزت داشته باشد. کسی را که او عزیز کند، هیچ قدرتی را یارای پاشیدن غبار ذلت به چهره اش نیست.
آنچه مردم مسلمان ایران را به فتح قلعه پادشاهی و فرمانفرمایی خودکامان موفق کرد، عزم بر استرداد عزت به سرقت رفته ای بود که در هر برهه به گونه ای رخ نموده بود. یک روز به دخالتهای سفیرکبیر روس در امور مملکت،یک روز به فضولیهای گستاخانه سفیر بریتانیا در امور دربخانه، روزی به آوردن شاهی بدست بیگانه ای و روز دیگر به بردن شاهی به امر بیگانه ای دیگر، روزی به کودتای مرداد، روز دیگر به خانه ی بخت فرستادن عروس بحرین و دیگر روز به لایحه ننگ آور کاپیتولاسیون و روزهای دیگر و تحقیرهای دیگر و فراختر.
فریادهای آن پیر بیدار هم هماره همین ذلت حاکمان در برابر اجانب را نشانه میرفت و غیورانه در پی عزتمندی ایران و ایرانی بود و چه عزتی شکوهمندتر از عزتی که بر پایه های ایمان و اسلام استوار باشد؟
سرانجام، خیزش اسلامی مردم "عزیز" ایران، کفتاران ذلیل در مقابل گرگان جهانخوار را بیرون کرد و بنیان عزت را برپایه اسلام بنا نهاد و خود را مقتدرانه در رویارویی بدخواهان نشاند.
آنچه را دشمن در این سه دهه ی اخیر نشانه رفته است، عزت ایران و ایرانی بوده و آنچه ایرانی را پرشورتر و سرزنده تر به مصاف آورده، دفاع از اقتدار ملی و عزت اسلامی بوده است. حضور گرمابخش در جبهه دفاع مقدس، داغ نگاه داشتن تنور تولید علم و دانش، انبوهی راهپیمایی جشن انقلاب و دهها نمونه ی دیگر مؤید این ادعاست.
ملت ما را تحریم به ستوه نمی آورد، چراکه در مکتب اسلام آموخته است رمز پیروزی پاسبانی از گوهر عزت است ولو اینکه همچون صدر اسلام مجبور باشد خرمایی را بین سه کس تقسیم کند.
آنچه ملت ما را خشمگین میکند، بی مهری دولتمردان است به غرور ملی او و پوشاندن لباس تحقیر بر قامت او.
دولتمردان به هوش باشند که پیشرانه ی خیزش مردم، نادیده انگاشتن عزت آنان و تحقیرشان بود. مباد که این تجربه را کسی و کسانی هوس تکرار داشته باشند. روزی به پرداختهای صدقه وار دولتی به نام یارانه، روزی در به صف کشیدن مردم برای قوت نامرغوب وارداتی، دیگر روز به بهانه ی بازی با بازار مرغ و روزی به بی تدبیری و شلختگی در تنظیم بازار پسته و لابد روزی به گرانی چیپس و پفک!
خطر بیخ گوش دولتیان است. بهوش باشند که ملت بر سر عزت خود معامله نخواهد کرد. آنچه را ملت به راحتی به خاطره میسپارد تحریم است و آنچه را از خاطرش نخواهد زدود، تحقیر. مباد که مغفول افتد.
آنچه مردم مسلمان ایران را به فتح قلعه پادشاهی و فرمانفرمایی خودکامان موفق کرد، عزم بر استرداد عزت به سرقت رفته ای بود که در هر برهه به گونه ای رخ نموده بود. یک روز به دخالتهای سفیرکبیر روس در امور مملکت،یک روز به فضولیهای گستاخانه سفیر بریتانیا در امور دربخانه، روزی به آوردن شاهی بدست بیگانه ای و روز دیگر به بردن شاهی به امر بیگانه ای دیگر، روزی به کودتای مرداد، روز دیگر به خانه ی بخت فرستادن عروس بحرین و دیگر روز به لایحه ننگ آور کاپیتولاسیون و روزهای دیگر و تحقیرهای دیگر و فراختر.
فریادهای آن پیر بیدار هم هماره همین ذلت حاکمان در برابر اجانب را نشانه میرفت و غیورانه در پی عزتمندی ایران و ایرانی بود و چه عزتی شکوهمندتر از عزتی که بر پایه های ایمان و اسلام استوار باشد؟
سرانجام، خیزش اسلامی مردم "عزیز" ایران، کفتاران ذلیل در مقابل گرگان جهانخوار را بیرون کرد و بنیان عزت را برپایه اسلام بنا نهاد و خود را مقتدرانه در رویارویی بدخواهان نشاند.
آنچه را دشمن در این سه دهه ی اخیر نشانه رفته است، عزت ایران و ایرانی بوده و آنچه ایرانی را پرشورتر و سرزنده تر به مصاف آورده، دفاع از اقتدار ملی و عزت اسلامی بوده است. حضور گرمابخش در جبهه دفاع مقدس، داغ نگاه داشتن تنور تولید علم و دانش، انبوهی راهپیمایی جشن انقلاب و دهها نمونه ی دیگر مؤید این ادعاست.
ملت ما را تحریم به ستوه نمی آورد، چراکه در مکتب اسلام آموخته است رمز پیروزی پاسبانی از گوهر عزت است ولو اینکه همچون صدر اسلام مجبور باشد خرمایی را بین سه کس تقسیم کند.
آنچه ملت ما را خشمگین میکند، بی مهری دولتمردان است به غرور ملی او و پوشاندن لباس تحقیر بر قامت او.
دولتمردان به هوش باشند که پیشرانه ی خیزش مردم، نادیده انگاشتن عزت آنان و تحقیرشان بود. مباد که این تجربه را کسی و کسانی هوس تکرار داشته باشند. روزی به پرداختهای صدقه وار دولتی به نام یارانه، روزی در به صف کشیدن مردم برای قوت نامرغوب وارداتی، دیگر روز به بهانه ی بازی با بازار مرغ و روزی به بی تدبیری و شلختگی در تنظیم بازار پسته و لابد روزی به گرانی چیپس و پفک!
خطر بیخ گوش دولتیان است. بهوش باشند که ملت بر سر عزت خود معامله نخواهد کرد. آنچه را ملت به راحتی به خاطره میسپارد تحریم است و آنچه را از خاطرش نخواهد زدود، تحقیر. مباد که مغفول افتد.