نرگس قدیری- میلاد بانوی دو عالم حضرت زهرای اطهر(س) که به عنوان روز زن و مادر در ایران شناخته می شود فرصت مناسبی است که کل افراد جامعه توجه و دقتی مضاعف به ویژگی های شخصیتی این دردانه خلقت ومایه فخر بشر داشته و در محافل و مجالسی که در این روزها برقرار می‌شود بیشتر با ابعاد شخصیتی ایشان آشنا شده واز کلام علماء وبزرگان خصوصا مقام عظمای ولایت خوشه های بیشتری برگیرند.
امسال اما سخنان مقام عظمای ولایت علاوه بر بیان ویژه گی های شخصیتی حضرت فاطمه الزهراء(س) و بیان عظمت های روحی و معنوی ایشان حاوی نکاتی بود که عمق نگاه نافذ رهبری در آسیب شناسی مسائل اجتماعی زنان را نیز به تصویر می‌کشید.ایشان با دقت نظر خاصی به مسئله تبرج که متاسفانه چند سالی است که دامن گیر اکثر زنان جامعه ما اعم از بدحجاب وحتی بخشی از زنان ودختران محجبه ما نیز شده است اشاره کرده و با تیز بینی خاصی در زمینه این عامل انحطاط اخلاقی و اجتماعی هشدار می‌دهند.این عامل خطر ساز در بحث حجاب زنان ایرانی از آنجا مهم قلمداد می‌شود که آهسته آهسته تغییرات بزرگی را در شخصیت زنان وبه تبع آنان نسل های بعدی به جا میگذارد و با تغییر ماهیت وفلسفه حجاب وپوشیدگی ومستور بودن زنان وحفظ عفاف وحیای ظاهری وباطنی به بدحجابی ویا حجاب سست وشکننده تنزل می‌یابد.
با نگاهی دقیق به فلسفه حجاب وتطبیق آن با نوع وشکل رواج پیدا کرده در جامعه امروز متوجه این تغییر فاحش شده ودر می‌یابیم که حجاب روز به روز به سوی جذاب تر شدن،رنگی تر شدن، بازترشدن و زیور آلوده تر شدن پیش می‌رود که این امر خطری جدی وفاصله ای مضاعف را در تعریف آموزه های اصیل اسلامی از حجاب به رخ می‌کشد .در تعاریف اسلامی حجاب زن باید وسیله ای برای پوشاندن زیبایی ها و ویژگی های زنانه او بوده و زن را در فعالیت های روزمره در خارج از منزل محفوظ نگهدارد و حریمی مستحکم میان زن و محیط خارج از کنترل او باشد و کمترین نگاه را به خود جلب نماید اما اگر این پوشش خود به وسیله ای برای زیباتر شدن وجذاب وجالب توجه تر شدن تغییر پیدا کند، نقض غرض شده وضد هدفی که برای آن طراحی گردیده عمل می‌نماید ونتیجه عکس از آن حاصل می‌شود چنانچه ما شاهدیم که بعضا زنانی که ظاهرا حجاب به سر دارند اما ظاهر خود را با آرایش و دیگر عوامل تبرج چنان زیور می‌دهند که حجابشان نیز به وسیله ای برای تبرج بیشتر تبدیل می‌شود وعملا با ظاهر خود بی قیدی به حفظ حریمشان را فریاد می‌زنند. در یک کلام به همراه داشتن لوازم حجاب همچون روسری وچادر و مقنعه برای حفظ حجاب کافی نیست بلکه علم و دانش بهره بردن از این ابزارها نیز بسیار مهم بوده و به نظر بنده حقیر ما در طی سالها ابزار حجاب را به زنان و دخترانمان داده ایم اما علم و شوق بهره بردن از این حفاظ الهی که ضامن حفظ شخصیت و حیات پاک و سرشار از موفقیت و پاکدامنی است را به آنان نیاموخته ایم نکته مهمی که امسال مقام معظم رهبری خود صراحتا با زنان در میان گذاشته واز آنان خواستند تا به این امر که می‌تواند سرنوشت زنان وبه تبع آن سرنوشت جامعه را تغییر دهد توجه نمایند.
بدون اغراق همه ما واقفیم که مسابقه ای بی پایان برای به انحطاط کشیدن زنان در جهان در جریان است و این امر در کشور های گوناگون بومی سازی شده و مطابق علایق وسلایق افراد آن جامعه سازماندهی می‌شود و ما در ایران شاهدیم که مبارزه سازمان یافته با امر حجاب که بخش ابتدایی آن از زمان رضا خان قلدر شروع شده و بخش دوم آن از دوران سیاه اصلاحات کلید خورد هنوز با قوت و قدرت به پیش می‌رود و هر روز قربانیان بیشتری خصوصا از میان خانواده های متدین ومذهبی ایران شکار می‌کند. چه بسا همه ما به وفور خانواده هایی را دیده ایم که مادر با حجاب کامل اما فرزندان همان مادر که بخشی از تربیت خود را از جامعه و مراکز آموزشی می‌گیرند وتحت تاثیر فضای عمومی هستند، با حجاب نازلتر وسست تری در جامعه ظاهر می‌شوند ویا آماری که متاسفانه اذعان میدارد سن آرایش کردن در دختران ایرانی از 19 سال به 13 سال تنزل پیدا کرده وایران یکی از بزرگترین وارد کنندگان لوازم آرایشی در جهان است و پرواضح است رشد شدید واردات لوازم آرایشی واستفاده از آن در سالهای گذشته ناهنجاری میل به تبرج و استفاده غیر شرعی و غیر حلال وجلوه گری در فضای جامعه را هشدار می‌دهد، از همین روست که بازگشت به تعالیم اصیل اسلامی که هرچه جذاب تر بودن زن در حریم خانه و هر چه مستور و غیر جذاب بودن در فضای خارج از خانه برای حفظ حریم سلامت زن وخانواده در همه جنبه های آن را به دنبال دارد، باید به زنان و دختران ما آموزش داده شود و از سویی زنان ما نیز به ندای فطری شان برای حفظ شان وشخصیت حریم خود وعدم بی بها یا کم بها بودن پاسخ مثبت داد