فضل الله فرخ- در آستانه ماه محرم قرار داریم یکی از نعمتهای بسیار ارزنده و مهمی که خداوند متعال نصیب ما نموده مسئله محرم و عاشورا است که امام بزرگوار فرمودند «هرچه داریم از محرم و صفر داریم» پس لازم است قدر این نعمت بزرگ را بدانیم و شکرگزار آن باشیم و شکر نعمت این است که از نعمت بجا و درست استفاده نمائیم و سعی کنیم در حد توان حق نعمت را ادا کنیم و تنها به عزاداری و ذکر مصیبت اکتفا نکنیم بلکه به هدف امام حسین(ع) و علت قیام آن حضرت بیشتر توجه کنیم و فلسفه قیام عاشورا را از زبان خود حضرت بشنویم و به وصیت‌نامه حضرت دقت و توجه نمائیم که می‌فرماید (انی لم اخرج اشرا ولا بطر و مفصدا و لاظالما انما خرجت لطلب الاصلاح فی امت جدی اریدان امر بالمعروف و انهی عن المنکر و...) یعنی من برای طغیان و سرکشی و فساد قیام نکرده‌ام بلکه برای اصلاح امور امت جدم قیام نموده و می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکرنمایم.
یعنی امام حسین (علیه السلام) با انجام این دو فریضه بزرگ و مهم الهی یعنی امر به معروف و نهی از منکرمی‌خواهد مفاسد مهم اجتماعی را برطرف و امور امت را اصلاح نماید.
بر این اساس همه ساله هفته اول محرم به نام هفته امر به معروف و نهی از منکر نامگذاری شده و در این ایام مراسم‌ها و برنامه‌هایی به این مناسبت انجام می‌شود که بجای خود مناسب و درست و بجا است اما باید گفت که بسیار ناکافی است.
زیرا باید گفت که پس از گذشت 35 سال از حاکمیت جمهوری اسلامی نتوانسته‌ایم این دو فریضه بزرگ را زنده کنیم و هدف اصلی سید‌الشهدا را تحقق ببخشیم و حال آنکه علاوه بر فرمایش امام حسین(علیه السلام) ما آیات متعدد و مهمی در قرآن در باره این دو فریضه داریم و احادیث فراوان از قول پیامبرعظیم‌الشان اسلام و ائمه معصومین (علیهم السلام) که به عنوان نمونه به ذکر دو مورد آن می‌پردازیم.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) «ان الله یبغض المومن الضعیف الذی لادین له: یعنی خداوند غضبناک است از مومن ضعیف بی دین اصحاب از این جمله تعجب نموده و سئوال کردند یا رسول الله مومن ضعیف بی دین کیست؟
پیامبر(ص) فرمودند: «من لم ینکر المنکر» فرمود: کسی که نهی از منکر نمی‌کند و حضرت علی(علیه السلام) فرمود: «وما اعمال البر کلها حتی جهاده فی سبیل الله عندالامر بالمعروف و النهی عن المنکر کنفثه فی بحرلجی» فرمود: تمام اعمال نیک حتی جهاد در راه خدا در مقابل امر به معروف مانند نمی در مقابل دریاست.
حال چرا ما چنین با این فریضه بزرگ بی تفاوت هستیم و چرا تنها اصل از قانون اساسی که زمین مانده و بدان پرداخته نشده اصل هشتم قانون اساسی است که مربوط به امر به معروف و نهی از منکر است مگر ما روز بروز گسترش فساد را مشاهده نمی‌کنیم؟ مگر ما تهاجم فرهنگی دشمن را باور نداریم؟
مگر نه این است که چاره تمام اینها و جلوگیری از مفاسد اجرای صحیح و دقیق امر به معروف و نهی از منکر است؟ علت چیست؟ که مسئولین مربوطه و مردم به این دو اصل مهم بی اعتنا هستند؟ آیا فقط با نامگذاری یک هفته در سال و برگزاری چند مراسم و سخنرانی حق مطلب را ادا می‌کنیم؟ و این دو فریضه بزرگ الهی احیاء می‌شود؟ آیا این که ما برای امام حسین(ع) عزاداری کنیم ولی به هدف اصلی ایشان بی تفاوت باشیم درست است؟
فضل الله فرخ