مصادیق فعالیت‌هایی که در مسجد مطرح می‌شود برای تمام خانواده بوده و اقامه نماز، موجب وحدت و همدلی است. علاوه بر نماز، عبادت، شب‌های احیا، جشن‌ها و عزاداری‌ها و چه به عنوان پایگاهی برای کمک به مردم برای شناخت همسایگان و انجام انتخابات، کمک می‌کند تا خانواده‌ها در کنار یکدیگر در برنامه‌های مسجد شرکت کنند.
مسجد و خانواده با هم مرتبط هستند که زمان، سن و شرایط نمی‌شناسد و تعطیل‌بردار هم نیست، خانواده‌ها می‌توانند در آبادانی مسجد تأثیرگذار بوده، همچنین مسجد نیز می‌تواند بر سلامت روحی و روانی و جسمی خانواده‌ها اثر بسزایی داشته و این دو می‌توانند خدمات متقابلی نسبت به هم داشته باشند.
مساجد در گذشته همواره به عنوان یکی از مراکز اصلی حضور خانواده‌ها بود و همه اعضای خانواده از حضور در این مکان مقدس بهره مند می‌شدند. اما متأسفانه امروز این رویه کمرنگ شده است و بسیاری از مشکلات فرهنگی ما از همین مسئله نشات می‌گیرد. دوری خانواده‌ها از مساجد خطرناک است و دشمن از مدت‌ها پیش در تلاش است تا با برنامه‌ریزی، خانواده‌ها به ویژه نسل جوان را از مساجد دور کند و این مسئله بسیار خطرناک است. بسیاری از خانواده‌ها کودکان خود را از سنین کودکی به مسجد می‌برند تا با فرهنگ حاکم بر آنجا و همچنین فریضه نماز آشنا شوند این خانواده‌ها در برابر خانواده‌هایی که کمتر به مسجد رفتن بها می‌دهند، در تربیت فرزندانشان موفق‌تر هستند.
رویکرد فعلی مساجد در زمینه فرهنگی و قرآنی مناسب نیست و باید مورد بازنگری قرار گیرد تا در این دو حوزه برنامه‌های بهتری در مساجد ارائه شود.دهه تکریم و غبارروبی مساجد، فرصتی برای تعمیق بیشتر ارتباط مردم با مساجد است بنابراین از فرصت پیش آمده در دهه تکریم مساجد باید استفاده کرد و فضا را برای تعمیق بیشتر ارتباط مردم با مساجد بیشتر کرد.