نگاه

بایدهای اقتصادی دولت یازدهم

انقلاب ما نظام ما دارای ارزش‌های والایی است می‌توان با کمک گرفتن از فرهیختگان اقتصادی و سیاسی کشور با حفظ این ارزش‌ها بسوی تعامل که حاصل از عقلانیت سیاسی است حرکت کنیم.
اسدالله عسگراولادی- بیش پنجاه روز از سال 92 گذشته هنوز هیچ کاری نکردیم. و کمتر از یک ماه به انتخابات رئیس جمهوری مانده و سپس یک دوره دو سه ماهه در تحویل و تحول و هفت ماه باقیمانده سال سکان مدیریت و سیاست اقتصادی کشور به دولت یازدهم داده می‌شود. اولین دغدغه فعلی این است که مدیریت فعلی توفیق چندان نداشته اشتغال است.
برای رسیدن به اشتغال سرمایه‌گذاری و تشویق همه جانبه آن و در وضع تحریم‌های فعلی از منابع همه جانبه داخلی – سرمایه گذاری در تولید – در خدمات – در کشاورزی در معدن و بویژه تولید برای صادرات که دریافتی ارزی کشور را تعریف کند.
از راه سرمایه گذاری مطلوب در تولید به سمت رشد اقتصادی کشور که حاصل آن تولید ناخالص ملی است در حرکت قرار گرفته بایست بتوانیم درآمد سرانه کاذب فعلی را به سوی درآمد سرانه واقعی سوق دهیم.
یکی از ضعف‌های ما در عقلانیت مدیریت‌مان عدم توانایی در تعامل با جهان خاصه اقتصاد جهانی و کشورهای اطراف‌مان خودنمائی دارد. تحریم‌ها و احتمال تشدید آنها نشات گرفته از همین ضعف بزرگ است.
انقلاب ما نظام ما دارای ارزش‌های والایی است می‌توان با کمک گرفتن از فرهیختگان اقتصادی و سیاسی کشور با حفظ این ارزش‌ها بسوی تعامل که حاصل از عقلانیت سیاسی است حرکت کنیم.
یکی از ایراداتی که اقتصاددانان جهان بر ما دارند این است که مدیران ما هر کس در صندلی واقعی تخصصی خود ننشسته و مدیران متعهد فرهیخته‌گان کشور تماشاچی صحنه‌های سیاسی و اقتصادی کشور هستند و عقلانیت در مدیریت کشور حکم می‌کند این تغییر ساختار حاصل شود.
توقع دیگر از رئیس جمهور آینده اصلاح سیستم پولی، بانکی و یک بررسی از عملکرد 35 ساله اقتصادی کشور است. تورم پی در پی طی سه دهه، تضعیف ارزش پول ملی از 69 ریال به 36000 ریال فعلی (520 درصد) چرا اتفاق افتاد. دوری از اقتصاد سیاسی دستوری و گرفتن مشورت از اساتید اقتصادی سراسر کشور و صاحبان علم و تجربه بایست سرلوحه حرکت بسوی اصلاح ساختارها باشد.
اقتصاد متمرکز و دستوری و بسوی تقلید از الگوی حاد سوسیالیستی متمرکز علت اصلی این بحران اقتصادی است. نبایست همه گناهان را به سمت تحریم‌ها نشانه رویم بلکه قسمت عمده از تحریم‌ها از طرف ما بخوبی مدیریت نشده.
ملاحظه می‌کنیم نقدینگی‌ها را نتوانسته‌ایم مهار کنیم و دچار تورم لجام گسیخته 30 تا 40درصد شده و ارزش پول ملی هفته به هفته بیشتر از قبل پایین آمده است.
هرگز قصد سیاه‌نمائی ندارم به دنبال راه حل هستیم البته همه می‌دانیم طی سی سال اخیر کشور از نظر علمی – عمرانی – کشاورزی پیشرفت زیادی کرده است و هرگز ناامید نیستیم.
 اول به قوانین احترام و اعتنا کنیم؛ دوم برنامه‌ریزی را با کمک کارشناسان و علمای اقتصادی بخش خصوصی و دولتی و دانشگاهی از سراسر کشور با دقت که تولید، سرمایه‌گذاری و اشتغال را به دنبال داشته باشد پیاده کنم و فرمایش امام در سال 60را دقیقا اجرا کنم که فرمودند کارهایی را به مردم می‌توانند انجام دهند دولت دخالت نکند و فقط کاری را دولت انجام دهد که مردم نمی‌توانند.
توقع از کارآفرینان خودباوری دوری از یاس اعتماد به نفس – برای هر کار در جریان تعیین هدف و برنامه‌ریزی برای رسیدن به آن هدف با مشورت و کارشناسی ، دور از استرس‌های روزانه است. با توجه به توانمندیهای بالای اقتصادی کشور و ظرفیت‌های موجود می‌توان محاسبات و توانمندیهای بنگاه‌داران اقتصادی را بسوی وضع بهتر سوق داد.
توقع از دولت خاصه رئیس جمهور آینده این است که :
1-    تعریف جدیدی از منافع ملی و استقلال سیاسی اقتصادی و گفتگو با قدرتهای جهانی نظیر شورایامنیت برای شکستن تحریم‌ها و آژانس بین‌المللی انرژی
2-    دوری از وابستگی شدید به واردات
3-    برنامه‌ریزی و سیاست کارآمد در مواجهه باتحریم‌ها
4-    افزایش نگاه برای استفاده از توانمندیهای داخلی
5-    افزایش رغبت به صادرات و کاهش تدریجا اتکا به نفت برای هزینه‌های
6-     کاهش دولت سالاری و دوری از اقتصاد سیاسی دستوری
7-    مهار نقدینگی که حال حدود470 هزار میلیارد تومان گفته می‌شود که تورم بسام گسیخته مهار شود.
آنچه در این ایام ضرورت دارد کوشش بیشتر، خودباوری بهتر، امید بیشتر برای عبور از شرایط فعلی است.  
-    در کشاورزی کشور بسوی خودکفائی کالاهای اساسی
-    در صنعت تشویق و ترغیب کارخانجات داروسازی برای رفع حداکثری نیازهای داروئی و بهداشتی جامعه
-    در صنایع مصرفی کمک به واحدهای تولیدی و دوری از واردات کالای مصرفی که اکثر بنجل‌های بیگانگان را برای مصرف به جامعه تحمیل می‌شود.
-    در معادن بسیار غنی کشور حداکثر بهره‌برداری و ارزآوری بالای آن مورد توجه بیشتر قرار گیرد.
-    در صنعت نفت بسوی فراوردهای نفتی نظیر بنزین، گازوئیل، میعانات نفتی و گازی، پتروشیمی‌ها، فرآوردهای حاصل از گاز، پالایشگاهها و چاهها بجای فروش نفت خام؛ باید سعی نمائیم فروش نفت خام را هر چه می‌توانیم کم کنیم و بجای آن انواع فرآورده‌ها را تشویق به تولید و فروش و صادرات نمائیم.
چرا در جستجوی بوذرجمهر، خواجه نظام الملک و یا امیرکبیر زمان خود نیستیم؟ به امید اینکه 24 خرداد یک حماسه‌ساز اقتصادی سیاسی را به سکانداری چهار ساله کشور برگزینیم.




https://shoma-weekly.ir/7zdoaK