حرکت امام بازوانی داشت، یعنی مرحوم امام بازوانی داشتند و یارانی داشتند که این یاران، برای هرچه موفق‌تر برگزار‌شدن اعتراضات و قیام، این یاران از هیچ فداکاری‌ای دریغ نکردند؛ کوتاهی نکردند. خب، حرکت امام در ابتدای امر به بازداشت ایشان انجامید، بعدش به حصر ایشان و بعد از آزادی‌شان، موقتاً تا بعد از تبعیدشان حرکت‌هایی صورت می‌گرفت که به صورت سازمان یافته و منظم نهضت را همراهی می‌کردند در حقیقت همان نهضت روحانیت را. همان قیام برای رفع ستم و در نهایت حرکت موفق تأسیس نظام جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی.
یاران حضرت امام در آن حرکت‌های موفق ابتدایی، مرحوم حاج مهدی عراقی بود، اخوان امانی بودند و مرحوم آقای عسکراولادی بودند و طیف جوانی که در مسیر آن‌ها حرکت می‌کردند. مرحوم بخارائی، مرحوم صفّار هرندی، مرحوم نیک‌نژاد و دوستانی که در این مسیر حرکت کردند. بعد از دستگیری حضرت امام و تبعید ایشان به خارج از کشور و عدم دسترسی به ایشان، با رأی‌زنی و مشورت مراجع دیگری از پیشگامان نهضت روحانیت اجازه انتقام از عامل اصلی افول نهضت در حقیقت و دستگیری حضرت امام را گرفتند و بنای بر یک حرکت نوین انتقام‌جویانه داشتند که به ترور منصور نخست‌وزیر وقت انجامید.
علی‌رغم دقتی که در سازمان‌دهی امر داشتند و موفقیتی که در پیش‌برد کارشان داشتند، طیف ابتدایی تصمیم‌گیری در این مسیر، دستگیر شدند. در مسیر دستگیری آن تقریباً هسته‌های اولیه تشکیل‌دهنده این جریان، بازداشت شدند، محاکمه شدند. و ابتدا شش نفر از آن‌ها محکوم به اعدام شدند که در حکم بعدی چهار نفر را اعدام کردند و بقیه را به حبس طولانی و درازمدت و حتی ابد محکوم کردند. یکی از کسانی که در این مسیر نقش داشت و نقش تعیین‌کننده داشت و مؤثر بود، مرحوم آقای عسگراولادی بود و ایشان محکوم شدند به زندان طویل‌المدت ظاهراً ابد محکوم شده بودند.
پاسخ خیلی جالب
در جریان دادگاه نظامی که برای مسببین این ترور تشکیل شده بود، ضارب پاسخ خیلی جالبی را در دادگاه به بازجویش داده بود. ازش سؤال شده بود که: شما این حرکتی که انجام دادید، از نظر شرعی مجوزی داشتید؟ گفت: بله؛ مجوز داشتم! مرحوم بخارائی پاسخ داده بود. گفت: مجوزت چه بود؟ گفت: مجوزم آن فرمانی که امام داد گفت که خدا بداند، ملت بداند این‌ها خیانت کردند! و سزای خیانت، گلوله است! شما پیشوای من را، نایب امام زمان من را، مرجع تقلید من را تبعید کردید من هم مسبب این امر را از این دنیا تبعید کردم! و او را به سزای عمل ننگینش رساندم. با این شهامت و با این صراحت و صداقت از خودشان دفاع کردند.
هر چند به شهادت آن‌ها انجامید، ولی شعله‌ای شد که نورافشانی کرد در مسیر راه‌یابی کسانی که برای نهضت و پشتیبانی از امام و رهبری و از نهضت حرکت کرده بودند.
* بخشی از مصاحبه دفتر حفظ و نشر آثار استاد عسکراولادی با مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید محمود دعائی