ایران اسلامی با نظام جمهوری اسلامی، که مردم بر محور اسلام در صحنه هستند و به برکت اصل ولایت فقیه عادل و قانون اساسی مستحکم و یاران پاک و سالم و مدیر تجربه آموخته و مدبر که سالها در خدمت امام خمینی و مقام معظم رهبری بوده و هستند جای مدودف بازی نیست. هر که را بد آید یا خوش آید.
دکتر بادامچیان-دیشب روزنامه ایران سه شنبه 5/10/91 را خواندم و خنده‌ام گرفت. متأسف شدم برای آقای دکتر احمدی نژاد که ارگان دولت خود را به دست کسانی سپرده که نوشته‌های آنان از یک طرف خنده‌آور و از طرف دیگر تأثرآور است.
خندیدم از ناشی‌گری برخی که در روزنامه ارگان دولت مطلب نوشته‌اند:
چند روز پیش خبرنگاری پرسید برخی می‌گویند که بعضی‌ها در پی مدودف خود می‌گردند تا در انتخابات ریاست جمهوری، او را از صندوق بیرون آورند.
گفتم ایران روسیه نیست. در روسیه همه قدرت به دست آقای پوتین است و مردم روسیه که تجربه تلخ گورباچف اصلاح‌طلب، و یلتسین مجیز‌گوی آمریکا را دیده‌اند. آقای پوتین را قبول دارند و او به جای زیر پا گذاشتن قانون اساسی، آقای مدودف که مورد اعتمادش بود را به ریاست جمهوری گذاشت ولی همه می‌دانستند قدرت به دست آقای پوتین است. 4 سال هم که تمام شد دوباره خودش رئیس جمهور شد.
در ایران بحمداله ولایت فقیه در رأس امور است و مردم ما با جان و دل تابع او هستند و جایی برای بازی مدودف وجود ندارد.
این حرف، سخن متینی است به کسی هم اهانتی نشده نسبتی هم به شخص معینی داده نشده است. آنگاه روزنامه ایران که ارگان کل دولت است، ولی فعلاً در اختیار یک گروه کم تجربه در سیاست قرار دارد. نسبت به این موضع بنده موضعگیری کرد و در ستون شیپورچی که تلخ طنز بی ادبانه‌ای است. توهین و اهانت فراوانی را نسبت به بنده نوشت.
این نوشته و حساسیت روزنامه ایران، در باره مدودف نشان داد که 1- احتمالاً باید خبرهایی باشد. 2- معلوم شد که چه کسانی در پی مدودف بازی باید باشند که اینطور حساسیت نشان داده‌اند و الا دلیلی نداشت که آنها این طوری عصبانی شده بداخلاقی نمایند. 3- از این موضعگیری تند و توهین‌آمیز می‌توان فهمید که بازیگران مدودف بازی از ناکامی و شکست پروژه مدودفی خیلی ناراحت شده‌اند.
4- معلوم شد جواب منطقی ندارند و الا نیازی به این رگبار توهین و افترا نبود.
***
در میدان سیاست وقتی کسی یا مجموعه‌‌ای در برابر رقبایش، کم می‌آورد و ناشی‌گری می‌کند به اصطلاح عامیانه خیط می‌کند یا خیط می‌کارد. موجب خنده دیگران می‌شود زمانی که به فحش و ناسزا و اهانت رو می‌آورد، یعنی خود را محکوم می‌کند که اهل منطق و استدلال نیست که به این روش رو آورده است و محکومیت خود به دست خود در صحنه سیاسی خنده‌آور است. همین موضع را که بررسی کنیم می‌بینیم بنده گفته‌ام در ایران جای مدودف بازی نیست، آنگاه روزنامه ارگان دولت عصبانی می‌شود و ناسزاگویی می‌کند. گویا طرف این سخن احمدی نژاد است و دولتی‌ها می‌خواهند که مدودف بازی کنند و بعد دعوا می‌کنند که چرا شما این حرف را زده‌اید، لذا راهی ندارید جز اینکه لبخند بزنید یا متأسف شوید.
بنده هم خندیدم و هم متأسف شدم.
حالا اگر این دوستان خیلی از روشنگری فوق ناراحت و عصبانی و دلگیر شده‌اند من ملامت خاطر آنان را نمی‌خواهم به خاطر گل روی آنها هم که شده می‌گویم ایران جای مدودف بازی هست و خاطر مبارکتان این همه مکدر نباشد.
ولی با این همه باز می‌گویم ایران اسلامی با نظام جمهوری اسلامی، که مردم بر محور اسلام در صحنه هستند و به برکت اصل ولایت فقیه عادل و قانون اساسی مستحکم و یاران پاک و سالم و مدیر تجربه آموخته و مدبر که سالها در خدمت امام خمینی و مقام معظم رهبری بوده و هستند جای مدودف بازی نیست. هر که را بد آید یا خوش آید.
خندیدم از ناشی‌گری برخی که در روزنامه ارگان دولت مطلب نوشته‌اند:
چند روز پیش خبرنگاری پرسید برخی می‌گویند که بعضی‌ها در پی مدودف خود می‌گردند تا در انتخابات ریاست جمهوری، او را از صندوق بیرون آورند.
گفتم ایران روسیه نیست. در روسیه همه قدرت به دست آقای پوتین است و مردم روسیه که تجربه تلخ گورباچف اصلاح‌طلب، و یلتسین مجیز‌گوی آمریکا را دیده‌اند. آقای پوتین را قبول دارند و او به جای زیر پا گذاشتن قانون اساسی، آقای مدودف که مورد اعتمادش بود را به ریاست جمهوری گذاشت ولی همه می‌دانستند قدرت به دست آقای پوتین است. 4 سال هم که تمام شد دوباره خودش رئیس جمهور شد.
در ایران بحمداله ولایت فقیه در رأس امور است و مردم ما با جان و دل تابع او هستند و جایی برای بازی مدودف وجود ندارد.
این حرف، سخن متینی است به کسی هم اهانتی نشده نسبتی هم به شخص معینی داده نشده است. آنگاه روزنامه ایران که ارگان کل دولت است، ولی فعلاً در اختیار یک گروه کم تجربه در سیاست قرار دارد. نسبت به این موضع بنده موضعگیری کرد و در ستون شیپورچی که تلخ طنز بی ادبانه‌ای است. توهین و اهانت فراوانی را نسبت به بنده نوشت.
این نوشته و حساسیت روزنامه ایران، در باره مدودف نشان داد که 1- احتمالاً باید خبرهایی باشد. 2- معلوم شد که چه کسانی در پی مدودف بازی باید باشند که اینطور حساسیت نشان داده‌اند و الا دلیلی نداشت که آنها این طوری عصبانی شده بداخلاقی نمایند. 3- از این موضعگیری تند و توهین‌آمیز می‌توان فهمید که بازیگران مدودف بازی از ناکامی و شکست پروژه مدودفی خیلی ناراحت شده‌اند.
4- معلوم شد جواب منطقی ندارند و الا نیازی به این رگبار توهین و افترا نبود.
***
در میدان سیاست وقتی کسی یا مجموعه‌‌ای در برابر رقبایش، کم می‌آورد و ناشی‌گری می‌کند به اصطلاح عامیانه خیط می‌کند یا خیط می‌کارد. موجب خنده دیگران می‌شود زمانی که به فحش و ناسزا و اهانت رو می‌آورد، یعنی خود را محکوم می‌کند که اهل منطق و استدلال نیست که به این روش رو آورده است و محکومیت خود به دست خود در صحنه سیاسی خنده‌آور است. همین موضع را که بررسی کنیم می‌بینیم بنده گفته‌ام در ایران جای مدودف بازی نیست، آنگاه روزنامه ارگان دولت عصبانی می‌شود و ناسزاگویی می‌کند. گویا طرف این سخن احمدی نژاد است و دولتی‌ها می‌خواهند که مدودف بازی کنند و بعد دعوا می‌کنند که چرا شما این حرف را زده‌اید، لذا راهی ندارید جز اینکه لبخند بزنید یا متأسف شوید.
بنده هم خندیدم و هم متأسف شدم.
حالا اگر این دوستان خیلی از روشنگری فوق ناراحت و عصبانی و دلگیر شده‌اند من ملامت خاطر آنان را نمی‌خواهم به خاطر گل روی آنها هم که شده می‌گویم ایران جای مدودف بازی هست و خاطر مبارکتان این همه مکدر نباشد.
ولی با این همه باز می‌گویم ایران اسلامی با نظام جمهوری اسلامی، که مردم بر محور اسلام در صحنه هستند و به برکت اصل ولایت فقیه عادل و قانون اساسی مستحکم و یاران پاک و سالم و مدیر تجربه آموخته و مدبر که سالها در خدمت امام خمینی و مقام معظم رهبری بوده و هستند جای مدودف بازی نیست. هر که را بد آید یا خوش آید.