محمد مهدی اسلامی- اینکه شب عید غدیر بر اثر یک اشتباه فنی، مقاله ای بر علیه فلسفه غدیر در روزنامه ای منتشر شود که به سکولارها لبخند می زند یا در نشریه ای که نگاه مثبتی به دگر اندیشان دارد در آستانه محرم؛ عزاداری شیعیان به ویژه برای بزرگ بانوی
جهان اسلام را زیر سوال ببرد، را به سختی می توان اجزایی از یک پازل بزرگ ندید. پازلی که 8 سال تلاش شد که کامل شود اما هوشیاری ملت آن را برهم زد و 8 سال طراحان آن به فکر شیوه ای نو برای ساختن آن بودند.
شاید گام اول ارائه رویکردی جدید در خصوص گستره ساحت دین در جامعه بود. رویکردی که ماه رمضان روزه می گیرد، هنگام اذان نماز می خواند، محرم به سوگ می نشیند و ... اما به صورت عبادات اکتفا می کند. برای امام حسین (علیه السلام) اشک می ریزد اما با هدف او که حکومت صالحان ، بیگانه است.
اینها شعارشان این است که هدف پیامبران از دین چیزى جز دعوت به خدا و آخرت نبوده است و از این روی معتقدند دین هیچ‌گونه رسالتى در خصوص اداره‌ی دنیا و دخالت در سیاست و امثال آن ندارد. مروجان سکولاریسم، برای این منظور ناگزیر از آن بوده اند که بر نفی حاکمیت پیشوایان دینی در منصب رهبری سیاسی جامعه برآیند. بر این اساس، پیشوایان دینی (اعم از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، ائمه‌ی اطهار علیهم‌السلام و فقیهان شیعه در عصر غیبت) تنها الگوهای معنوی مردم محسوب شده و پیشوایی سیاسی آنان مورد انکار قرار می‌گیرد.آنچه در هیچ یک از فرق اسلامی در آن اختلافی نیست، قرآن کریم است. آیات قرآن، هدف پروردگار از ارسال رسل، اقامه‌ی قسط فرض شده و علاوه بر کتاب، به «میزان» و «حدید» نیز بدین جهت اشاره می‌شود، مؤمنان به قیام براى خدا و براى قسط دعوت شده و آنان به اجتناب از طواغیت، اطاعت از اولی‌الامر به عنوان جانشینانی که دنباله‌روی خدا و رسول‌اند، جهاد در راه خدا و تجهیز قوا براى مقابله با دشمنان دعوت می‌شوند، به حفظ وحدت و جلوگیرى از تفرقه در جامعه‌ی اسلامى، شفقت نسبت به مسلمانان و دشمنی و شدت با کفار، تعاون، مشورت در امور عمومی و حکومتی توصیه شده و از مسلمانان به عنوان بهترین امت به جهت انجام وظیفه‌ی اجتماعى امر به معروف و نهى از منکر یاد شده است. به دیگر سخن سکولارها با نقاب دینی در پی حذف هدف دین هستند. دین مبین اسلام رستگاری بشر را جز از طریق اصلاح دنیای او نمی داند و تشکیل حکومت صالحان مقدمه اولیه اصلاح دنیا خواهد بود.
حضور سکولارها در عرصه فرهنگ در دوره اصلاحات آنچنان گسترش یافت که کتابها از سخنان مستقیم و صریح آنها منتشر شد، سخنانی که جواز راهپیمایی علیه خدا و محق دانستن لشگر یزید نمونه هایی از آن است. در چنین فضایی بود که خطری احساس شد که تمام وفاداران به اسلام بر اساس تعلیم امام خمینی (ره) را پای میز جلسات "وفاق” آورد.اتفاقات اخیر اگرچه نسبت به حوادث قبل بسیار کوچکتر است اما این روزها با روزهای پس از 1376، تفاوتی جدی دارد. پیشرفت تکنولوژی راه های ارتباط جمعی را چنان گسترش داده است که سکولارهایی که مجهز به جذابیت های نفسانی به پیش می تازند؛ توان مضاعفی در موج سازی و وارونه نمایی حقایق و ... دارند. صدای پای سکولارها را اگر نشنویم، ممکن است قبل از آنکه هوشیار شویم جای پای آنها را بر روی مقدساتمان ببینیم. آیا زمان هوشیاری نرسیده است؟