از این جمع، جریانی بنا داشت از طرح سوال از رئیس جمهور فضای افکار عمومی را به دوقطبی سازی انحرافی و حاشیه های مشغول سازی هدایت کنند. دراین خصوص چند هدف را دنبال می کردند:

اول ‌- ناتوانی و ناکارامدی دولت و جریان حامی وی را پنهان سازند.

دوم- از اوج عصبانیت و حجم مطالبات مردم بکاهند.

سوم - شعار پوسیده نمی گذارند کار کنیم، و یا اختیار کامل نداریم، که بهانه جریان فتنه در دوران دوم خرداد بود را دو باره مطرح سازند. کما اینکه روحانی بارها با بیان و زبان دیگری، به این موضوع پرداخته بود و کلید
واژه ها و عباراتی را برای سه شنبه حضور روحانی
یش بینی کرده بودند، ولی به دلایلی دراین فتنه هم ناکام ماندند. البته تیز بینی وزیرکی وهوشیاری سوال کنندگان جریان اصولگرا، در خنثی سازی این فتنه مو ثر بود.

چهارم - بنا داشتند القا نمایند اگر رئیس جمهور قدرت واختیار کافی داشته باشد، این مشکلات بوجود نمی آمد. یعنی القائات خط رسانه‌ای دشمن را عملیاتی نمایند.

پنجم - پردازش ها وتحلیل های نشریات اجاره ای حامی روحانی نشان می‌دهد یک نوع هماهنگی و هم جهتی برای تشدید فضای روانی موجود و آتش بیاری معرکه وجود داشته، زیرا چنین جوی برای فرار از ناکآرامدی‌های موجود و حفظ اعتبار ته مانده و یا نمانده، برای انتخابات آینده ضروری وحیاتی است.

ششم - جریان نفوذ وعده هایی به سر خط های امنیتی دشمن برای آشوب واعتراض و تجمع و اعتصاب و فلج سازی اقتصاد و ایجاد یاس و نوامیدی و تشدید افزایش قیمت ها و بن بست آفرینی داده اند و دنبال بهانه هستند. این جریان امیدوار بوده‌اند، حضور روحانی در مجلس، استمراری بر اغازهای پیشین است. این پیش بینی ، مبتنی بر تفرقه، تشنج آفرینی، اصرار دولت بر روند طی شده خویش، نپذیرفتن اشتباهات، عدم دفاع جریان اصلاحات از روحانی وتهاجم ساختگی به وی و جداسازی حساب اصلاحاتی ها از ایشان و هماهنگی تصنعی با سوال کنندگان بوده، تا هم تبلیغات بر مدار جنگ روانی و فتنه سازی بچرخد و هم کارنامه ای خالی از رسوایی، برای تبلیغات مجلس آینده و ریاست جمهوری باقی بماند.

هفتم - روحانی یا نمی خواهد و یا توان تغییر در وضع موجود را ندارد، مقام معظم رهبری هم همه امکانات و ظرفیت های قانونی و سازمانی وحمایت ساز را دراختیار ایشان گذاشت. جریان انقلابی مجلس هم، در نظارت قانونی خود به حداقل ها اکتفا نموده، تاجایی که اعتبار مجلس هم، صحیح یا ناصحیح، نزد افکار عمومی مخدوش گردید.

بنظر میرسد لبه تیغ اعتر اض افکار عمومی، قبل از روحانی باید متوجه جریان بازیگر انتخاباتی جبهه اصلاح طلبان باشد، که مقصر اصلی این وضع هستند و همه مسئولان کلیدی و مؤثر آنها به پای میز محاکمه کشیده شوند و مدعی العموم وارد عمل گردد و پروندهای تخلفاتی ایجاد شود، تا بازیگری سیاسی و انتخاباتی با حیثیت و اعتبار و ابروی مردم حد و حدودی داشته باشد. نباید فراموش کرد که یک هدف از این نوع بازیگری مقدمه چینی وجو سازی برای اعتبار نداشته و صلاحیت انتخاباتی در آینده است واسم این را خط و خطوط و جریان ما و جریان شما خواهند گذاشت.

هشتم – بنا داشتند آنقدر فضای سیاسی را آلوده سازند، تا قوه قضائیه از و ظایف اصلی خود باز ماند، مفسدان اقتصادی حاشیه امن داشته باشند، متخلفان مجازات نشوند، ضعف برخی مسئولان بیش از این آشکار نشود، قاچاق کالا ادامه یابد، نقدینگی بر وفق مراد ریزه خواران بچرخد، نظام بانکی با همین روند ادامه داشته باشد، کسی سراغ نفوذی ها نرود، قانون برنامه همچنان عمل نشود وهیچ مدیری هم پاسخگو نباشد، حتی از ابزار قانونی عدم اقناع مجلس توسط رئیس جمهور استفاده نشود، درچنین آشفته بازاری است که چنین اهدافی محقق می‌شود.

نهم - مردمی که به روحانی رای داده اند و نداده اند، از بازیگران جبهه اصلاحات سوال دارند، آیا 95درصد مسئولان را تعویض نکردید و همه امکانات نظام را دراختیار نداشتید و حتی برای جلب نظر برجامی ها اختیار کامل نداشتید؟

با این وصف دو راه پیش روی دارید، یا ازسطح دهدار تا معاون اول، استعفایتان را تقدیم روحانی نمایید و صفتان را از ایشان جدا سازید و به فعالیت‌های انتخاباتی تان بپردازید، و یا تمام قد از روحانی حمایت کنید و مسئولیت همه ناکارآمدی ها و مشکلات و گرفتاری های مردم را بپذیرید و تکلیفتان را با مردم و نظام و رهبری مشخص کنید. درغیر اینصورت، مسیر انتخاب شده، مسیر نفاق مدرن و سازمان یافته ای است که هیچ سنخیتی با دینداری وامانتداری وخدمتگزاری به مردم ندارد.