سید مصطفی میرسلیم- هفته گذشته در اخبار شنیدیم که شورای عالی انقلاب فرهنگی مجوز تأسیس دانشگاهی بین المللی را در تهران به نام آقای دکتر محمود احمدی نژاد صادر کرده است . ضمن آرزوی توفیق برای ایشان، که در دوران ریاست جمهوری خود خدمات ارزنده ای انجام داده اند، دو نکته را ، به رسم انتقاد سازنده از آن تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی، مطرح می کنم:
1- از مصوبات مهم و قبلی شورای عالی انقلاب فرهنگی این بوده است که مجوز تأسیس دانشگاه و مؤسسه آموزش عالی در تهران ندهند و لذا با تأسیس دانشگاه بین المللی امام خمینی رحمت الله علیه نیز در تهران موافقت نشد و مجوز آن برای قزوین صادر گردید. آن مصوبه از این لحاظ اهمیت دارد که تراکم فعالیتهای علمی و اقتصادی در تهران، نه به نفع شهر تهران است که هم اکنون مواجه با ازدحام جمعیت و مشکلات عدیده اجتماعی و امنیتی و فرهنگی و خدماتی است و نه به نفع شهرستانها که براثر توسعه نامتوازن ، در حال حاضر از تبعیض بین مرکز و شهرستانها رنج می برند. بنابراین استثنا کردن درخواست جناب آقای دکتر احمدی نژاد موجه به نظر نمی رسد و حکایت از نوعی اعمال نفوذ ایشان ، که ریاست شورای عالی انقلاب فرهنگی را بر عهده داشته اند می کند و چنان اعمال نفوذی از ناحیه ایشان، که شعار عدالت مداری را انتخاب کرده بوده اند، برازنده نیست.
2- صدور مجوز تأسیس دانشگاه مستلزم طی کردن مراحلی است که در آیین نامه خاص آن مشخص شده است و این مراحل نمی تواند یک شبه طی شود ؛ بعلاوه اعضای شورای عالی در مقام تصویب درخواست متقاضیان اند و نه کارگشایی برای خودشان : اگر قرار باشد هریک از اعضای شورای عالی مجوزی برای خود اخذ کنند و وزرا و معاونانشان و مدیران کل آنها ، که به لحاظ مقررات ، وظیفه بررسی درخواستهای مردم را در باره تأسیس مراکز علمی و پژوهشی و نهادهای فرهنگی و بنگاههای اقتصادی و مراکز صنعتی و تولیدی.... به عهده دارند، نیز مجوزهایی برای خودشان در میان دوران مسئولیتشان یا در انتهای آن ، مثلا به عنوان پاداش و تقدیر صادر کنند ، این تلقی در اذهان عام و خاص قوت می گیرد که گویی دولت و اقتدار آن و نفوذ مقامات آن، از صدر تا ذیل، همه برای جلب منافع شخصی و جست و جوی طعمه است! و چنان مباد!
البته هیچ اشکالی وجود ندارد که آن مقامات محترم پس از دوران مسئولیت و نفوذشان مانند احدی از مردم درخواست خود را به مراجع مسئول ارائه دهند و نیز با توجه به سابقه خدمات ارزنده شان از پشتوانه مثبتی برای کسب مجوز هم برخوردار باشند. از این رو، توقع از جناب آقای دکتر احمدی نژاد این است که با شهامت، آن مصوبه مظنون قبلی را رها کنند و برای رسیدن به نیت خدمت علمی و موفق در آینده ، به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه، درخواست صدور مجوز تأسیس دانشگاه بین المللی را بنمایند و اجازه دهند مراحل بررسی مختلف در وزارت علوم و سپس شورای عالی انقلاب فرهنگی طی شود.