بیشترین قانونگریزی در زمان دولت وی رخ داد؛ چون او همیشه خود را از قانون و از ولایت بالاتر میدانست. به گونهای که سه بار از سوی رهبری در مورد مشایی اخطار گرفت. به نظر من او تنها رئیسجمهوری بود که بیبند و باری خود را نسبت به ولایت نشان میداد.
احمدینژاد تلاش میکند تا با هزینهکردن از نام امام به اهداف خود برسد، همه به جز اطرافیان احمدینژاد در صداقت او شک دارند. من معتقدم که وظیفه مجلس است که با دقت بررسی کند او چه تعداد قانون را زیر پا گذاشته است و آن را به صورت علنی به مردم اعلام کنند.
از سوی دیگر دستگاه قضا نیز نباید فراموش کند که احمدینژاد تنها کسی بود که مفسدهای اطرافش را بهعنوان خط قرمز اعلام کرد و اجازه نمیداد آنها به دست قانون سپرده شوند. بنابراین هماکنون قوای قضائیه و مقننه مسئولیت دارند به مردم بگویند احمدینژاد چه راهی را رفت. در صورتی که این دو قوه در مورد مفاسد و تخلفهای احمدینژاد شفافسازی نکنند، ممکن است احمدینژاد دوباره با شیطنتهای خود افکارعمومی را فریب بدهد.
به گواه وزرای دولت احمدینژاد، او مدعی ارتباط با امام زمان بود که به نظر من قوه قضائیه باید به این ادعاهای کذب رسیدگی کند. حاضرم هرگاه قوه قضائیه از من بخواهد پاسخ اظهاراتم در مورد احمدینژاد را بدهم؛ چون معتقدم همه کسانی که در اطلاعرسانی تخلفات احمدینژاد تعلل میکنند چه رسانهها و چه مسئولان در این خصوص مسئول هستند. چون احمدینژاد در تدارک است تا فضای جامعه را به نفع خود تمام کند این مسئله وقتی مهمتر میشود که بدانیم او و اطرافیانش امکانات مالی برای تصاحب قوه مقننه را نیز در حد اعلا دارند.
احمدینژاد ۸ سال همه را فریب داد، او هماکنون هم با طرح شکایتهای گسترده خود از مسئولان دولت فعلی و رسانهایکردن این شکایتها فقط رد گم میکند و تقاضای ما این است که قوه قضائیه در مورد تخلفات او و اطرافیانش وظیفه خود را بهخوبی انجام دهد.