در شصت و نهمین سالگرد بمباران اتمی هیروشیما و در مراسم رسمی افتتاحیه جشنواره «صلح و دوستی ایرانیان» که به پخش هفت فیلم برگزیده دفاع مقدس و صلح اختصاص داشت، حاضران در جلسه به پا خاسته و یک دقیقه به احترام شهدای غزه سکوت و دعا کردند. پس از آن دسته گل‌های اهدایی جشنواره را با اعلام افتخار توسط پرویز پرستویی دبیر ایرانی این جشنواره به شش جانباز ایرانی حاضر در جلسه تقدیم شد.
در این جشنواره چهره‌های فرهنگی-هنری کشور از جمله محسن مومنی، بیژن نوباوه، پرویز پرستویی،، نرگس آبیار، احسان عبدی‌پور، حبیب احمدزاده، کیومرث‌پور احمد، کمال تبریزی، مرتضی رزاق کریمی و عادل معمارنیا به همراه جانبازان عضو انجمن قربانیان سلاحهای شیمیایی و موزه صلح تهران شرکت کردند.
این جانبازان و هنرمندان پس از مراسم افتتاحیه نمایش فیلم‌های ایرانی، زیر باران شدید در مراسم و آیین ویژه سالگرد بمباران اتمی هیروشیما شرکت کرده و با در دست داشتن بنری با مضمون دفاع از کودکان غزه، رسالت خود در دفاع از مردم مظلوم این دیار را به نمایش گذاشتند.
۷ روایت ایرانی از صلح و جنگ
اعزام گروه‌های فرهنگی و صلح دوستی از ایران به این مراسم سابقه‌ای چند ساله دارد که به همت و دعوت خودجوش خانم دکتر «تسویا» از صلح طلبان ژاپنی فعال در امر مداوای جانبازان ایران انجام شده است. اما این برای اولین بار در تاریخ سالگرد واقعه هیروشیما بود که فیلم‌هایی با مضمون دفاع مقدس و صلح از نگاه ایرانیان به ویژه کودکان برای حضار ژاپنی به نمایش در‌می‌آمد که توجه آنان را به خود جلب کرد.
با برگزاری این جشنواره در سالن هاتکوزا شهر هیروشیما فیلم‌های فیلم «شیار ۱۴۳» ساخته نرگس آبیار، «تنهای تنهای تنها» از احسان عبدی‌پور، مستند «خاطراتی برای تمام فصول» کار مرتضی رزاق کریمی، «اتوبوس شب» به کارگردانی کیومرث پوراحمد، «گیلانه» اثر رخشان بنی‌اعتماد و «فرش باد» از کمال تبریزی به نمایش درآمدند و نشست نقد وبررسی آن‌ها نیز با حضور صاحبان آثار برگزار شد.
استقبال از مستند جانبازان شیمیایی
اما نمایش تنها اثر مستند این جشنواره مورد استقبال ویژه مخاطبین قرار گرفت. پس از نمایش مستند «خاطراتی برای تمام فصول» ساخته مرتضی رزاق کریمی، هنگامی که جلسه نقد و بررسی فیلم با حضور کارگردان و دو تن از جانبازان شیمیایی ایرانی به نام‌های حسن حسنی تبار و جهانشاه صالح جانبازان ۷۰درصد برگزار شد، قدرت برانگیزاننده فیلم و حضور توامان این جانبازان و بیان خاطرات آنان، به شدت فضای سالن هاتکوزا را تحت تاثیر خود قرار داد که در نوع پرسش و پاسخ‌های مخاطبین ژاپنی که برای اولین بار با مقوله کاربرد سلاحهای شیمیایی علیه ملت ایران آشنا می‌شدند مشخص بود.
فیلم مستند «خاطراتی برای تمام فصول» در چهارمین روز جشنواره صلح و دوستی ایرانیان طی برگزاری جلسه رسمی جانبازان و هنرمندان ایرانی در دفتر شهرداری این شهر نیز به عنوان نمادی از درد و رنج جانبازان شیمیایی به شهردار این شهر آقای کازومی ماتسویی اهدا شد. در این جلسه دکتر فتحیان ریاست هیئت مدیره موزه صلح تهران و محسن مومنی ریاست حوزه هنری به نمایندگی از طرف همه جانبازان و هنرمندان شرکت کننده در جشنواره فیلم و سالگرد بمباران اتمی هیروشیما از مهمان نوازی و دوستی برگزارکنندگان ژاپنی این مراسم تشکر و درخواست کردند تا با همکاری بیشتر این جشنواره مردمی و خودجوش در سال آینده به صورت بین المللی برگزار شود.
آبیار: اسرائیل خواب آرام نخواهد داشت
فیلم تحسین شده «شیار ۱۴۳» به نویسندگی و کارگردانی نرگس آبیار که در سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر بر‌ترین فیلم از نگاه مردمی نام گرفت اثر دیگری بود که توجه تماشاگران این جشنواره را به خود جلب کرد. این فیلم روز ششم آگوست همزمان با سالگرد بمباران اتمی هیروشیما در سالن هاتکوزای این شهر برای مردم ژاپن و برخی از مقامات و مسئولان آن به نمایش در آمد. نکته جالب توجه در جریان این نمایش این فیلم دفاع مقدسی واکنش‌ها و گریه مردم ژاپن بعد از اکران این اثر بود که نشان می‌داد با مفاهیم آن ارتباط خوبی برقرار کرده و آن را نزدیک به فجایع انسانی سال‌هایی نه چندان دور در کشور خود دانسته‌اند.
نرگس آبیار در نشست خبری و تحلیل این اثر که با حضور و استقبال خوبی از سوی شرکت کنندگان رو به رو شد گفت: در مقابل در همین دنیا و در برابر دیدگان ما کسانی هم هستند که حیات خود را با ستاندن جان انسان‌ها و کودکان بی‌گناه غزه پیوند زده‌اند و با این فکر باطل به گستردگی جغرافیایی خود می‌اندیشند. آن‌ها نمی‌دانند که برای ماندگاری باید بر دل‌ها حکومت کنند نه زمین‌ها. این شهرک‌ها و خانه‌هایی که روی زمین‌های آغشته به خون مردمان مظلوم فلسطین بنا می‌کنند، هیچ‌گاه محل امنی نبوده و نخواهد بود و هرکس در آن سکنی گزیند، خواب آرامی را تجربه نخواهد کرد.
درناهای کاغذی
در حاشیه این مراسم فیلمسازان صلح طلب به ساخت درناهای کاغذی که در فرهنگ ژاپنی به عنوان نماد صلح شناخته شده است، همت گماشتند. درناهای کاغذی داستان دختری به نام ساداکو ساساکی است. دخترکی که در هنگام بمباران شیمیایی هیروشیما دوسال داشت و مانند بسیاری از بازماندگان فاجعه بر اثر تشعشعات هسته‌ای مبتلا به سرطان خون شد.
او ۱۲ سال بیشتر نداشت که تحت درمان قرار گرفت، اما پیدا بود که فرجام او هم تسلیم شدن دربرابر مرگ است. ساداکو در زمان پرستاری‌اش در خانه در راستای برآورده شدن آرزویش به دنبال ساخت هزار عدد درنای کاغذی بر می‌آید. بر اساس عقیده سنتی ژاپنی‌ها، باید درناهای کاغذی به این تعداد می‌رسیدند تا او زنده بماند. برای همین دوستان و همکلاسی‌های او تصمیم گرفتند به او کمک کنند. اما پس از ساخت ۶۷۵ درنای کاغذی او در اکتبر ۱۹۵۵ از دنیا رفت. بعد این تراژدی، درناهای کاغذی به یاد ساداکو به عنوان نماد صلح دوستی کودکان در دنیا معروف شدند.
درناهای کاغذی قرار است در پایان برگزاری این جشنواره به عنوان نمادی از صلح به برندگان اهدا شود. نمادی که شاید این روز‌ها یاد کودکان بی‌حامی و بی‌دفاع غزه نیز با آن‌ها گره خورده باشد.
