نگاه

اشرافی گری آفت اقتصاد مقاومتی

در اقتصاد مقاومتی هدف آنست که قدرت مقاومت افزایش یابد و آسیب پذیری در برابر ترفندهای دشمنان کاهش و تحقق عدالت اجتماعی و ارتقاء سطح امنیت اجتماعی و ملی و استفاده از ظرفیت های داخلی و تولید محور کردن اقتصاد حاصل گردد .
حسین انواری- در تداوم مسیر انقلاب اسلامی و باتوجه به تحولات جهانی به عصر شکل گیری « تمدن نوین اسلامی » در قرن حاضر نزدیک می شویم . در تقابل با این مسیر تفکرات غیر توحیدی که غرب پرچم دار آن است بشدّت فرهنگ خود را ترویج و تحمیل و از انواع و اقسام ابزارهای مادی و تبلیغی استفاده می نماید . یکی از این ابزارها که در تاریخ اسلام هم مسبوق به سابقه است « حصر اقتصادی » است که بدین وسیله تلاش دارد تا جریان رشد و تعالی و اقتدار ملی کشورمان را با موانعی روبرو کند و به مردم عزیزمان به باوراند که الزاماً برای پیشرفت باید با آهنگ مدرنیته غربی همراه شد و پیشرفت منهای غرب ممکن نیست !

مقام معظم رهبری ، اقتصاد مقاومتی را بعنوان راه حل تقابل با این جریان تخریب و کارشکنی های غرب بسرکردگی آمریکا ارائه و پیشرفت بهمراه عدالت را با الزامات اقتصاد مقاومتی هدایت فرمودند .

در اقتصاد مقاومتی هدف آنست که قدرت مقاومت افزایش یابد و آسیب پذیری در برابر ترفندهای دشمنان کاهش و تحقق عدالت اجتماعی و ارتقاء سطح امنیت اجتماعی و ملی و استفاده از ظرفیت های داخلی و تولید محور کردن اقتصاد حاصل گردد .

الگوی اقتصاد مقاومتی برآمده از فرهنگ انقلابی و اسلامی است که حمایت از تولید داخلی و ارتقای بهره وری و توسعه کارآفرینی را باتوجه به نقش اساسی آحاد مردم کشورمان بعنوان موتور محرکه توسعه اقتصادی ، و هم چنین مدیریت مصرف جهت جلوگیری از اسراف و تبذیر و مبارزه با مفاسد اقتصادی و داشتن رویکرد فقرزدایی را در الزامات و مؤتلفه های خود بهمراه دارد .

در الگوی اقتصاد مقاومتی ، پرهیز از «اسراف و تبذیر» و زندگی اشرافی که یک اصل مهم اسلامی و یک وظیفه شرعی و اجتماعی است از اصول اولیه آنست .

تجمل گرایی و اشرافی گری که بر پایه اسراف و تبذیر بنا نهاده شده ، در دنیای امروز که مدرنیته آن را ترویج می کند یکی از بیماریهای خطرناک و زیانباری است که به یک «بلای جهانی » و بیماری مهلک در همه جوامع بشری مبدل شده و موجب نگرانی ها ، نارضایتی ها ، نابرابریها و خسارات فراوان و انحطاط و انحرافها در جنبه های مختلف زندگی مردم جهان شده است که باید راههای پیشگیری از عواقب سوء خطرناک آن را شناخت و روشهای مقابله با آن را حداقل در کشور اسلامی خودمان اقدام جدی نمائیم .

در شرع مقدس اسلام حکم پرهیز از «اسراف و تبذیر » یک ضرورت عقلی و شرعی و قانونی دارد و شامل هر امری ، چه در حوزه اعمال و رفتار و چه در حوزه تفکر و اعتقادات انسان و همه شئون زندگی متصور است .

- اسراف ضایع کردن نعمت های الهی و نابود ساختن مواهب طبیعی و اتلاف و هدر دادن هرگونه سرمایه های خود و یا اموال و درآمدهای عمومی است .

- اسراف و تبذیر ، بر هم زننده تعادل و توازن اجتماعی و ضد عدالت و امانت و انصاف و اقتصاد سالم و بوجود آورنده فساد و تباهی زندگی انسانهاست .

- اسراف هم به سلامت جسمی و روحی فرد و اجتماع لطمه وارد می کند و هم باعث دردهای فردی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و تربیتی در تمام شئون زندگی می گردد و تعادل ، عدالت و امنیت ملی را تهدید و به مخاطره می اندازد .

- قرآن کریم تعابیر بسیار تند و شدید اللحنی در مورد نهی از اسراف و هرگونه زیاده روی تأکید دارد و عمل اسراف کنندگان را ناسپاسی از مواهب الهی می داند و آنان را بشدت سرزنش و نکوهش می نماید .

- فقر و محرومیت و تقسیم جامعه به « فقیر » و « غنی » از موارد اسراف و تجاوز به حق حیات و حقوق بشر و توزیع ناعادلانه امکانات و سوء مدیریت است . اگر حرص و طمع ثروت اندوزان و زیاده خواهان و مال پرستی سرمایه داران از بین برود و چنانچه تجمل گرایی و اشرافی گری و اسراف گرایی ملت ها و حکومت های جهانی و سوء تدبیر و شیوه های ظالمانه و استثماری و غارتگری و چپاول آنها نابود شود ، محرومیت ها در جهان از بین خواهد رفت .

بر اساس احکام اسلامی ارتکاب « فعل حرام » و ترک « فعل واجب » اسراف است . اسراف در زیاده روی از قدرت طلبی و قدرت نمایی افراطی ، برتری جویی ظالمانه و زورگویی مستکبرانه و استثمارگری و به گمراهی کشاندن مردم ، و ضایع و پایمال کردن حقوق دیگران از جمله مصادیق اسراف و تبذیر است .

- قرآن مجید اسراف و زندگی اشرافی را یک برنامه ظالمانه و عمل فرعونی می داند .

- تعابیر اسراف در قرآن شامل تمام اعمال فرعونی از گفتار و رفتار و کردار و اعتقادات و تفکرات و دیگر کارها و خصوصیات ظالمانه و فاسدانه است . برتری جویی ظالمانه ، فتنه گری ، فسادانگیزی ، کفر و الحاد ، کبر و طغیان و عصیان ، بغی و عدوان ، عناد و لجاجت ، هتک حرمت انسانها ، تجاوز به حقوق انسانها ، استبدادگری و اختناق ، قتل و غارت و جنایت ، همگی از اعمال فرعونی و مصادیق اسراف و تبذیر است و براساس کلام امام علی(ع) صرفه جویی نشانه عقل و خرد انسانی است .

نداشتن ایمان واقعی و باورهای دینی و بی تقوایی ، جهل و ناآگاهی که موجب غرور و تعصب کور می گردد ، داشتن روحیه سرمایه داری و احساس بی نیازی ، فساد اخلاقی و آلودگی روحی ، بی بند و باری مالی ، روحیه حرص و طمع و تکاثر و تفاخر ، عقده های روانی و اختلالات روحی ، تربیت مخدوش خانواده ، قدرت طلبی و زورگویی و... همگی از عوامل اسراف و تبذیرند .

مسئولیت ها در نظام اسلامی امانتی است که بصورت موقت و مشروط و اعتباری در اختیار کارگزاران و مدیران نظام قرار می گیرد و باید در برابر آن در جمیع جهات پاسخگو باشند .

نگاه طعمه ای و حق خواهی به مسئولیت برای رسیدن به ثروت و امتیازهای خاص ، مخصوصاً در حوزه مدیریت ، حکایت از بی کفایتی و بی تقوایی و حقیر بودن مدیران نشأت می گیرد ، و اقدامی « فریب کارانه » است که از مثلث شوم « نفس اماره » ، « دنیا طلبی » و « وسوسه های شیطانی » شکل گرفته و آنها را به سراشیب سقوط می کشاند . چنانچه مدیران را بر پادارنده خیمه زندگی فردی و اجتماعی بدانیم ، آسیب وارده بصورت طبیعی موجب رکود استعدادها و ظرفیت ها و مخدوش شدن عزت و کرامت انسانی خواهد گردید .

خیانت در امانت ، تجاوز به حقوق دیگران ، اسراف و زیاده روی ، قانون گریزی و خودکامگی ، گریز و مقاومت در برابر نظارت ، رانت خواری ، فریب کاری در انجام تکالیف ، حیف و میل بیت المال از آسیب های جدی در مسیر تحقق اقتصاد مقاومتی و هجوم به ارزشهاست که الزاماً باید مستمراً بصورت جدی پیگیری و با آن مقابله گردد .

https://shoma-weekly.ir/p6r93w