پاسخ : در ابتدا در تعریف نامزدی از منظر قانون باید گفت نامزدی وعده ازدواج و تعهد به زوجیت بین دو نفر در آینده می‌باشد. حال طرفین قبل از ایجاد علقه زوجیت با هدف شناخت بیشتر از یکدیگر مدتی را در دوران نامزدی سپری می‌نمایند. براساس عرف موجود در جامعه ایرانی در این دوران طرفین به یکدیگر هدایایی را اهدا می‌نمایند، حال در پاسخ به پرسش مطروحه باید گفت بر اساس ماده 1037 قانون مدنی: هریک از نامزدها می‌توانند در صورت به‌هم‌خوردن وصلت منظور هدایایی را که به طرف دیگر یا ابوین او برای وصلت منظور داده است، مطالبه کند. اگر عین هدایا موجود نباشد، مستحق قیمت هدایایی خواهد بود که عادتا نگاه داشته می‌شود مگر اینکه آن هدایا بدون تقصیر طرف دیگر تلف شده باشد. بر اساس این ماده، در صورت به‌هم‌خوردن نامزدی اگر عین هدایایی که طرفین به یکدیگر داده‌اند موجود باشد قابل استرداد است ولیکن اگر هدایا تلف شده باشد دو فرض وجود دارد : 1- هدیه از چیزهایی بوده که عادتا نگهداری نمی‌شود (مانند ادکلن، عطر، شیرینی، گل و...) که در این حالت هدیه‌دهنده حق استرداد آنچه را که داده است نخواهد داشت . 2- هدیه از چیزهایی بوده که عرفا نگه‌داری می‌شود (مانند طلا، انگشترساعت و...) که در این صورت هدیه‌دهنده حق مطالبه بهای آن را خواهد داشت مگر در صورتی که هدیه بدون تقصیر گیرنده تلف شده باشد. اثبات اینکه هدیه عمدا توسط گیرنده تلف شده است با متفاضی استرداد است.

حمیدرضا سنگانیان

وکیل دادگستری مرکز و مشاور حقوقی