آذر ماه سال 59 به جبهه اعزام شد. در آن زمان بخشنامهای صادر شده بود که به متأهلین در خدمت اجازه میداد، خط مقدم نروند اما ایشان به خاطر لبیک به ندای رهبر خط مقدم را انتخاب کرد حتی زمانی که فرزند ایشان به دنیا میآید برای دیدن او نیز نمیآید. ایشان از لحاظ مالی دارای موقعیت بسیار خوبی بود و دغدغهای در این رابطه نداشت.
همیشه به دوستان خود خیانت بنی صدر برای سقوط خرمشهر را یادآور میشد. در اواخر خدمت خود با اینکه مرخصی داشت به خانه باز نگشت و برای عملیات بیتالمقدس ماند. نحوه شهادت ایشان را همرزمش چنین روایت میکند: ایشان آرپیجی زن بود که برای زدن تانک از پشت خاکریز بلند میشود که مورد اصابت گلوله مستقیم تانک قرار میگیرد و آسمانی میشود.» این موضوع دلیلی است که پس از 34 سال پیکر مطهر ایشان پیدا نشد و کماکان مفقود است.عمل این شهید بزرگوار انسان را یاد کلام امیرالمؤمنین میاندازد که فرمود: «العمل کله هباء الا ما اخلص فیه» کار و عمل آدمی پوچ و بی ثمر است جز آنچه خالص باشد.