عاقبت عدم توجه به تقوای جمعی

در دهه‌های قبل، یک جریانی در کشور وجود داشت به نام جریان چپ. آنها شعارهای خوبی هم می‌دادند، اما خودشان را مراقبت نکردند و تقوای جمعی به خرج ندادند. در میانشان آدمهائی بودند که تقوای فردی هم داشتند، اما نداشتن تقوای جمعی، کار آنها را به جائی رساند که فتنه‌گرِ ضد امام حسین و ضد اسلام و ضد امام و ضد انقلاب توانست به آنها تکیه کند! آنها نیامدند شعار ضد امام و ضد انقلاب بدهند، اما شعار دهنده‌ی ضد امام و ضد انقلاب توانست به آنها تکیه کند؛ این خیلی خطر بزرگی است. آنها غلتیدند. بنابراین تقوای جمعی لازم است.

«من پارسال به شما عرض کردم که در داخل مجلس شورای اسلامی، خودنظارتی بگذارید. این، همان تقوای جمعی است. مجموعه، خود را بپاید. حالا حرفهائی گوشه کنار زدند که نماینده باید آزاد باشد، چه باشد. کسی با آزادی نماینده مخالف نیست؛ با کج‌رفتاری نماینده مخالف است. یک نماینده‌ی کج‌رفتار ممکن است مجلس شورای اسلامی را بدنام کند، متهم کند؛ حیف نیست؟ مجلسِ به این عظمت، این نهاد قانونیِ اساسی در کشور.» مقام معظم رهبری 1390/03/08

مانع نفوذ

تقوای جمعی مانع نفوذ بسیاری ازآسیب‌‌ها سیاسی و اجتماعی شده و می‌تواند از به‌وجود آمدن فتنه‌‌هایی مانند 18تیر 78 و فتنه 88 جلوگیری کند چراکه زمانی که شهروندان یک شهر یا استان به واسطه تقوای جمعی دشمن‌شناسی مناسبی داشته‌اند نه تنها توطئه‌‌های نظام سلطه را به‌خوبی تشخیص داده‌اند بلکه با اشراف مناسب می‌توانند مهره‌ها و بازیگران داخلی آن را نیز تشخیص دهند و اجازه ندهند تا به واسطه برخی از بیانیه‌ها و موضع‌گیری‌ها حوادث ناگواری نظیر اردوکشی خیابانی شکل بیرونی به خود بگیرد. یکی از سخنان رهبری هم ناظر بر همین مسئله است: «ما نسبت به دوستانمان، نسبت به دشمنانمان چه می‌گوییم؟ اینجا تقوا اثر می‌گذارد. ممکن است ما با یکی مخالف باشیم، دشمن باشیم؛ درباره‌ او چگونه قضاوت می‌کنید؟ اگر قضاوت شما درباره‌ آن کسی که با او مخالفید و با او دشمنید، غیر از آن چیزی باشد که در واقع وجود دارد، این تعدی از جاده‌ تقواست. یا ایها الذین امنوا اتقوا الله و قولوا قولا سدیدا.»

قبیله گرایی سیاسی

در قرآن می خوانیم: «لا یَجْرِمَنَّکُم شَنَئانُ قَوْمٍ ألاّ تَعْدِلُوا إعْدِلُوا هُوَ أقْرَبُ لِلتَّقْوی»(مائده 8) اگر جمعی تقوا داشته باشند، صِرف این که هم حزبی یا هم گروهی شان با کسی درگیر شده، از او حمایت نمی‌کنند. وقتی تقوای جمعی شکل گرفت، رعایت آن اقتضاء می کند که انصاف داشته باشند. تقوای جمعی در ارتباط یک جمع با افراد یا گروه‌های دیگر مطرح است. متأسفانه بسیاری از مشکلات سیاسی ما نیز به همین نکته برمی گردد که رهبر انقلاب از آن به عنوان «قبیله گرایی سیاسی» یاد کرده اند. کسی که اهل قبیله گرایی سیاسی است، حتماً در تقوای فردی خود هم دچار مشکل است. کسی که در بازی فوتبال بی تقوا باشد، اگر کشتی هم بگیرد همین گونه است و به دیگران ظلم خواهد کرد.